Δες
Στην άκρη εδώΠώς ξεγελιέται το κύμα
Και πάει σιγανά
Κι ακουμπάει στην αμμουδιά
Πώς διψασμένη η άμμος
Ανοίγει τους πόρους της
Και του παίρνει γλυκά
Τον αφρό
Μονάχα τον αφρό
Δες
Πώς μαλακώνει μετά
Κι αφήνει το κύμα
Να φεύγει
Πάντα να φεύγει
Στ’ ανοιχτά
Για να επιστρέφει
Πάντα να επιστρέφει
Στο ίδιο φιλί
Το οικείο φιλί
Που θα του πάρει τον αφρό
Μονάχα τον αφρό
Και θα τ’ αφήσει
Να φύγει πάλι
Για να μείνει
Η δίψα
Η ίδια δίψα
Που δεν σβήνεται
Κι ούτε πρέπει
Δες
Πώς σοφή
Είναι η άμμος
Και πώς σοφό
Είναι το κύμα
Σαν παιδί
Που έρχεται
Και φεύγει
Για να επιστρέφει
έτσι είναι τα πράγματα.Έρχονται-φεύγουν,όλα γίνονονται όπως πρέπει να γίνουν...μη κοιτάς που εγώ έχω πολλά φλερτάκια χαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφή"Πρέπει" στη δίψα σύντροφε???
ΑπάντησηΔιαγραφήΧμ.... θέλει πολύ σκέψη....
Καλά, εσύ είσαι εκτός συναγωνισμού, WM - μιλάμε για τους κοινούς θνητούς εδώ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Συντρόφισσα Ακανόνιστη, ασφαλώς πρέπει να υπάρχει πάντα δίψα, για να το θες και να το απολαμβάνεις περισσότερο το ξεδίψασμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλιώς πώς; Πόσο να εκτιμήσει το νερό όποιος έχει ξεδιψάσει; Πόσο να το ποθήσει;
Τόχω φιλοσοφήσει - ως μεγαλύτερος, άλλωστε!!!
:-)))
Το πιο σοφό ζευγάρι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας αποτελείωσες Asteroid :-)
Καλό απόγευμα!
Γιατί είναι σοφή η άμμος και το κύμα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι άθλιος στην ποίηση και θέλω να μου το εξηγήσεις :)
Τα "πρέπει" συνήθως διαλύουν την επιθυμία......
ΑπάντησηΔιαγραφή(είπε η νεαρά.....)
Χαχαχαχαχαχαχχαχαχαχαχα
Αμ δεν σβήνει αυτή η δίψα.. ανάγκη την έχουμε..
ΑπάντησηΔιαγραφή"Επέστρεφε συχνά και παίρνε με,
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με --
όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη,
............."
Καβαφης
Γιαννη ,
οι αισθησεις..ενθυμουνται..και ξαναγυριζουν παλι και παλι...!!
Ομορφο...
Ζευγάρι ταιριαστό, που τόχεις παρατηρήσει κι εσύ, Margo - είμαι βέβαιος!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Κανονικά δεν θάπρεπε, Λάκωνα... αλλά για χάρη σου, που είσαι μαθηματικό κεφάλι, το κάνω... Σε mail - δημοσίως δεν μπορώ να εξηγώ ποίηση... ούτε καν τους δικούς μου στίχους!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα "πρέπει" των ανθρώπων, ναι, Ακανονιστούλα μου... αλλά εδώ μιλάμε για "πρέπει" της Φύσης, για νόμο φυσικό... Η δίψα του έρωτα πρέπει να μένει πάντα άσβεστη, δεν πρέπει ποτέ να ικανοποιείται ολοσχερώς. Κάτι να μένει, χρειάζεται, ώστε να συντηρείται η ανάγκη της ένωσης, η λαχτάρα της επανεύρεσης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοφός, Ηφαιστίωνα, κι εσύ!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Ναι, Orfia... αλλά όχι μόνον αίσθησις... Δεν μας φτάνει πια η αίσθησις μόνον!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
φιλί//δίψα που δεν σβήνεται..πολύ όμορφο!καλημέρα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς τους μόνους αφρούς που ξέρουμε,είναι αυτούς που βγάζει η οργή από τα 7 μας στόματα,μέρες που΄ναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ, Anael!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν σβήνεται κι αλλίμονο αν σβηνόταν, αλίμονο αν χορταίναμε...
;-)
7, είναι ξεκάθαρο: χρειάζεται να διαβάζετε λιγότερες - ή και καθόλου - εφημερίδες, να μη βλέπετε ειδήσεις καθόλου μα καθόλου... Χρειάζεσθε απλώς πςερισσότερο έρωτα στις 7 ζωές σας - τι στο καλό, Καλοκαίρι είναι, αν όχι τώρα πότε;
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Μετά την προλεταριακή Επανάσταση ίσως???
ΑπάντησηΔιαγραφή:-Ρ
Εμείς το γράψαμε το παραπάνω...σόρρυ που λόγω βιασύνης δεν υπογράψαμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γνώμη των μεγαλυτέρων, 7, είναι να αλλάξετε την σειρά και να προετοιμασθείτε για την ερωτική επανάσταση, που θα προηγηθεί - η άλλη αργεί ακόμα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)