1.
Στον ενικό
Περισσεύω
Στον πληθυντικό
Δεν χωράω.
Τον δυϊκό
Τον κατάργησες.
2.
Ξέρω
Το κόκκινο
Από τα νύχια σου
Πάνω στο δέρμα μου
Κι από τον ψίθυρo
Κάτω απ’ το δέρμα
Από μια νύχτα μαζί
Το ξέρω.
3.
Ας είναι κι έτσι
Ας είναι
Και για μια στιγμή.
Νάχει μετά
Η μοναξιά
Νάν’ από σένα.
ποσα πολλά και μεγάλα μπορούν να χωρέσουν σε λίγες λέξεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήμε συγκινήσατε πάλι...ευχαριστώ...
Μόνο λίγες λέξεις πρέπουν στα αληθινά μας όλα, Έλενα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις πολλές χάνονται, πνίγονται - κι εμείς μαζί τους!
Σ' ευχαριστώ κι εγώ...
Απαπα..... Μπήκε η άνοιξη για τα καλά βλέπω... Με έρωτες...:))))
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Πολυ ωραια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι φυσικα μπορεις ευκολα να "ενωσεις" τις φωτογραφιες σου με τα ποιηματα σου! (αν δεν το εχεις ηδη κανει...)
Να και το δεύτερο μέρος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆμα λέω εγώ ότι κάποιον τον έπιασε για τα καλά η άνοιξη!!!
Εμένα πάλι γιατί μου αφήνουν μια γλυκόπικρη γεύση; ίσως έτσι είναι ο έρωτας (για μένα;), ίσως είναι η διάθεσή μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ.: εννοείται περιμένω κι άλλα μέρη μικρών ερωτικών (είπαμε είμαι και λίγο μαζοχιστής), καλή Άνοιξη
Υπέροχα...
ΑπάντησηΔιαγραφή