Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016

Πώς μπόρεσες;



Tόσα ποιήματα διάβασες
Κι ένα στίχο
Δεν έγραψες
Τόσα χρώματα και ζωγραφιές
Είδες
Και μια πινελιά
Δεν έβαλες

Τόση ελευθερία
Μια θάλασσα 
Γύρω σου
Και δεν βούτηξες
Μια φορά δεν βούτηξες
Πώς μπόρεσες;

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2016

Στην Τουρλίδα

Μια ευθεία 3 χλμ., που χωρίζει στα δύο τα νερά και εισχωρεί στην λιμνοθάλασσα, ενώνει το Μεσολόγγι με την Τουρλίδα, ένα μικρό κομμάτι γης, που ώς το 1885 ήταν νησίδα και χρησίμευε για αγκυροβόλιο των πλεούμενων, που δεν μπορούσαν να προσεγγίσουν περισσότερο την Ιερά Πόλη, γιατί τα νερά ήταν πολύ ρηχά.
Αυτή τη γη διάλεξαν οι παλιοί ψαράδες του Μεσολογγίου, για να χτίσουν μικρά, μονόχωρα, αρχικά οικήματα, για να μένουν και να μην πηγαινοέρχονται στην πόλη, σε μιαν εποχή, που δεν υπήρχαν τα σημερινά μέσα και οι μετακινήσεις ήταν περιπέτεια. Οι πελάδες, όπως ονομάσθηκαν τα οικήματα αυτά, ήταν ελαφρές κατασκευές από υλικά, που αφθονούσαν στον περιβάλλοντα χώρο, και στηρίζονταν σε ξύλινους πασάλους μπηγμένους με επιμονή και μαεστρία στην λάσπη της λιμνοθάλασσας. Η παρατήρηση, το λαϊκό ένστικτο, η γνώση του τόπου, οι ανάγκες της επιβίωσης, πρωτίστως, δημιούργησαν, τελικά, μιαν ιδιαίτερη αρχιτεκτονική ταυτότητα στην Τουρλίδα, με αποτέλεσμα η περιοχή να αποκτήσει ένα πολύ δικό της χρώμα και να γίνει, με τα χρόνια, πόλος έλξης και αξιοθέατο του Μεσολογγίου.
Σε πιο πρόσφατα χρόνια, βέβαια, τα υλικά και οι τρόποι κατασκευής άλλαξαν, αλλά η βασική σύλληψη των πασαλόπηκτων σπιτιών πάνω στην λάσπη και στα νερά διατηρήθηκε. Οι κατασκευές έγιναν ξύλινες, αλλά παραμένουν πάντα ελαφρές. Δεν φιλοξενούν μόνον ψαράδες, αλλά και απλούς οικιστές, που προσπαθούν να διατηρήσουν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα, που έκανε την Τουρλίδα ονομαστή.
Η πρώτη μου επίσκεψη, πριν από αρκετά χρόνια, στο Μεσολόγγι σημαδεύθηκε από την εμπειρία της Τουρλίδας, που εκτός από τις πελάδες προσφέρει καθημερινά και την απόλαυση ενός σπάνιου ηλιοβασιλέματος, επίσης διάσημου μεταξύ των φωτογράφων και όσων άλλων επιμένουν να συγκινούνται από κάτι τέτοια θαύματα της Φύσης. Ακολούθησαν πολλά ταξίδια στο Μεσολόγγι, τα επόμενα χρόνια, χωρίς ποτέ να λείψει από το πρόγραμμα μια επίσκεψη στην Τουρλίδα και μια βόλτα στις πελάδες.
Αποτέλεσμα ήταν, τελικά, να προκύψει ένα φωτογραφικό λεύκωμα, που αποτυπώνει συνοπτικά τον χαρακτήρα και την αρχιτεκτονική τους, τα χρώματα και τις κατασκευές. Ελπίζω να το απολαύσετε ηλεκτρονικά, καθώς είναι ολόκληρο διαθέσιμο για φυλλομέτρηση on line και σε πλήρη οθόνη, χωρίς να απαιτείται η απόκτησή του. Ακόμη πιο πολύ ελπίζω, όμως, να παρακινηθείτε και να επισκεφθείτε την Τουρλίδα και το Μεσολόγγι, να απολαύσετε την ομορφιά και τα αγαθά της λιμνοθάλασσας. Αξίζει τον κόπο...
 

Σημείωση: Τα στοιχεία για την σύνθεση του Προλόγου του λευκώματος αντλήθηκαν από συζητήσεις με τον φίλο ιατρό, κ. Απόστολο Αλετρά, καθώς και από δύο πολύ ενδιαφέροντα blogs. Η μία ανάρτηση είναι αυτή και η άλλη αυτή.

         
   
 
GreekBloggers.com