Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Τσικνοπέμπτη

Για να πω την αλήθεια, το Καρναβάλι ποτέ δεν το συμπάθησα ούτε και μου λέει πολλά το συνήθως χονδροειδές χιούμορ των αποκριάτικων παρελάσεων και των αρμάτων.
Από τις χειρότερες παιδικές αναμνήσεις μου είναι τα μπαλ μασκέ της εποχής, οπότε και με ντύνανε εκόντα άκοντα Ζορό στα κατάμαυρα, πριν τον αποτελειώσει ως ηρωική φιγούρα ο κ. Ψωμιάδης, ή Ρομπέν των δασών, στα καταπράσινα, και με τρέχανε στην "Τερψιχόρη" του Hilton, για τον χορό του σχολείου.
Ως φέρελπις νέος, θυμάμαι να πηγαίνω αργότερα στον κλασικό μαζικό προορισμό διασκέδασης εκείνης της εποχής, την Πλάκα, και να παθαίνουν τα νεύρα μου, με τους αγνώστους, που σε πλησίαζαν ξαφνικά εν μέση οδώ και σου κατάφερναν χτυπήματα με πλαστικά, πολύχρωμα ρόπαλα.
Ποτέ, λοιπόν, δεν το συμπάθησα το Καρναβάλι - αλλά η Τσικνοπέμπτη είναι τελείως άλλη υπόθεση. Παράδοση, με την οποία μπορώ να ταυτισθώ ολοκληρωτικά και ανεπιφύλακτα!
Έχω φάει σε μερικά από τα καλύτερα εστιατόρια, στην Αθήνα και στο εξωτερικό, αλλά την έλξη της τσίκνας και την ατμόσφαιρα της κλασικής Ελληνικής ταβέρνας δεν μπορώ να την ξεπεράσω ούτε και το θέλω.
Ίσως επειδή έχω φάει στα κλασικά "Μπακαλιαράκια" της Κυδαθηναίων, σε χρυσές γι' αυτά εποχές, δεν μπορώ να υποκλιθώ τόσο βαθιά στο black cod, που έχει εσχάτως σκλαβώσει την Αθηναϊκή κοινωνία. Προφανώς, επειδή έχω προλάβει την ταβέρνα του "Ξυνού" και τον "Πλάτανο" της Πλάκας, τα κουτούκια και το αμίμητο γουρουνόπουλο του "Μίμη" του Χαλανδρίου, τα ασυναγώνιστα γιγάντια βαρέλια του Παγκρατιώτη "Καραβίτη", δεν μπορώ να νοιώσω το ίδιο στις σημερινές μοντέρνες και μετα-μοντέρνες ψησταριές του Γκαζιού. Πηγαίνω, βέβαια, αλλά πάντα κάτι θα μου λείπει - το κάτι, την ατμόσφαιρα, που με τόση επιτυχία έχει συλλάβει και αποτυπώσει ο Γιώργος Πίττας στο πρόσφατο βιβλίο του "Η Αθηναϊκή Ταβέρνα".
Υπάρχουν ακόμη τέτοιες ταβέρνες, που παραπέμπουν σε άλλες εποχές και άλλα ήθη. Που, κυρίως, παραπέμπουν σε δικές μας περιόδους πιο ξένοιαστες, με περισσές ελπίδες, περισσή αφέλεια, περισσή νιότη! Δεν θέλει πολύ κόπο, για να τις ανακαλύψεις. Πιο πολύ κόπο θέλει το να βρεις παρέα, που θα μοιράζεται την ίδια νοσταλγία μαζί σου και θα είναι πρόθυμη να διαβεί, για την βραδινή της διασκέδαση, τις συνοριακές γραμμές του Γκαζιού ή του Ψυρρή! Σ' αυτό δυσκολεύομαι λίγο, οφείλω να ομολογήσω, ειδεμή την διάθεση εγώ την έχω πάντα.

Έστω, λοιπόν, κι αν δεν έχω γύρω μου την ατμόσφαιρα της παλιάς ταβέρνας, έστω κι αν δεν έχω την τσίκνα, προέχει η καλή παρέα, όπως συμφωνεί κι η Εύη. Κι απόψε θάχω όχι μόνο την καλή παρέα, αλλά και το καλό κρέας, την εξαιρετική σχάρα του "Dirty Ginger", στο Γκάζι. Για να μη μιλήσω για την κολασμένη pavlova φράουλας, την μία και μοναδική της Αθήνας, όπως μόνο η Έφη Γιαλούση ξέρει να την φτιάχνει!
Τσικνοπέμπτη σε fun restaurant, αντί για κουτούκι, πρώτη φορά στην ζωή μου θα κάνω απόψε, αλλά για όλα υπάρχει μια πρώτη φορά κι αυτή ειδικά η πρώτη φορά αξίζει. Έχω, άλλωστε, απόλυτη εμπιστοσύνη στο μαγαζί, στην κουζίνα, στην εξυπηρέτηση, στην ζεστασιά, που ξέρουν εκεί να δημιουργούν όλοι μαζί!
Και του χρόνου!

24 σχόλια:

La Gigi είπε...

μη γκρινιαζεις καλε :))
ολα ειναι ωραια στην ωρα τους, το dirty ginger ολες τις ωρες και οπως λεει και η Ευη έχει το καλυτερο σουβλακι στην Αθηνα και συμφωνω απολυτως!
καλη διασκεδαση!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Δεν γκρινιάζω, παιδί μου... Πώς θα μπορούσα, άλλωστε, όταν είμαι στο Dirty Ginger μια φορά την εβδομάδα minimum;
Απλώς, μελαγχολώ λίγο, αλλά αυτό είναι της ηλικίας. Μέχρι το βράδυ θα μούχει περάσει!!!
;-)))

STELIOS PENTARVANIS είπε...

Η νοσταλγία μερικές φορές δυστυχώς λειτουργεί μονωτικά απέναντι στην φρεσκάδα της ανακάλυψης,του καινούργιου,του μετά.Έτσι δεν μπορούμε να συγκρίνουμε το Black Cod του Νοbu με τα μπακαλιαράκια της Κυδαθηναίων. Υπέροχα ήταν και γεμάτα μυρωδάτη γεύση αλλά και το Βlack Cod with sweet miso όταν το πρωτοδοκίμασα σχεδόν έβαλα τα κλάματα από τη χαρά που ένοιωσε ο ουρανισκος μου.
Τό θέμα είναι να μπορούσαν να συνυπάρξουν αλλά δυστυχώς η Ελλάδα σε αντίθεση με την Aγγλία για παράδειγμα δεν σέβεται την παράδοση και λειτουργεί μόνο αρπακτικά με το νέο.
Τήν καλησπέρα μου.

Unknown είπε...

Καλά γλέντια Γιάννη. Το μόνο που με χαλάει ότι θα φας σε φίνο μαγαζί και θα πιεις ...μπύρα.

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Χμμμ... Μάλλον έχεις δίκηο, WM... αλλά όταν με πιάνουν τα νοσταλγικά μου, γίνομαι ασυγκράτητος!!!
Δεν μου κρατάει πολύ, όμως... είμαι και αδυνάτου χαρακτήρος... και, τελικά, παραδίδομαι ΚΑΙ στην νεωτερικότητα!!!

fevis είπε...

Ditry Ginger ε? Εμείς δεν θα σταθούμε τόσο τυχεροί στο μέρος αλλά τουλάχιστον θα είναι εξ' ίσου σούπερ η παρέα... Να φας ένα σουβλάκι και για μένα παρακαλώ, χωρίς κρεμμύδι αλλά με μπόλικο τζατζίκι και να μου φιλήσεις την Έφη και τον Νίκο... Εμείς δεν πηγαίνουμε τόσο συχνά όσο θα ήθελα αλλά είναι λατρεμένο μαγαζί και το λέω όπου σταθώ και όπου βρεθώ... Να περάσετε, που θα περάσετε, υπέροχα!!!!!

ELvA είπε...

Αστεροειδη μου

Tι ταυτισις αποψεων σχετικα με τα ασχημα των Αποκρεω,τις στολες, ολο το κιτς και τη "βαβουρα" που συνεπαγονται!
Τα "Μπακαλιαράκια" της Κυδαθηναίων ηταν εξοχα! :)
Δεν ξερω το "black cod" και δεν με ενδιαφερει,ειδικα στις τιμες που
συνηθως προσφερονται κατι τετοιες σπεσιαλιτε,στην Αθηνα, εφθασαν να συναγωνιζονται τιμες εστιατοριων
της ..Στοκχολμης! :/
Εξακολουθω να μη συμπαθω τις Τσικνοπεμπτες, μαζι με τη ..μιση Αθηνα, ενω θα προτιμουσα να παω καπου ολες τις αλλες ημερες ΕΚΤΟΣ απο αυτες που θεωρουνται για καποιο
περιεργο λογο..εορτασιμες!

Καλα να περασεις (μαλλον δεν σε ενοχλει η πολυκοσμια!) :)

Man laying down είπε...

Αθήνα θα ομολογήσω πως Αθήνα είμαι πολύ διστακτικός στο φαγητό έξω - ακόμα δεν ξέρω την πόλη και αρκετά συχνά όταν έρχεται η σύγκριση με τον Βορρά υστερεί συνολικά .

Από την άλλη τρία χρόνια εδώ έμαθα να μαγειρεύω πολύ καλά.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ναι...ναι.... όπως το λες (βαλτός είσαι;...), η ωραιότερη pavlova μόνο στο Dirty Ginger.

Ποτέ δεν το κατάλαβα το ξεσάλωμα τούτων των ημερών, γιατί πολύ απλά μπορείς ανά πάσα στιγμή και οποτεδήποτε να διασκεδάσεις και όχι γιατί έτσι πρέπει...

Καλά να περάσεις!!!

Φιλί κα Γλαρένιες αγκαλιές

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Αερικό, εν τάξει, δεν έχεις άδικο - αλλά η μπύρα, που πίνουμε ειδικά μαζί έχει άλλη χάρη!
;-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Ευάκι, ευτυχώς δεν είμαστε ζευγάρι!
Εγώ τρώω το κρεμμύδι, αλλά ποτέ το τζατζίκι! Δεν μ' αρέσει που δεν μ' αρέσει, είναι και που ποτέ δεν ξέρει κανείς τι μπορεί να προκύψει μετά... που δεν προκύπτει, αλλά καλό είναι να είμαστε προετοιμασμέοι, έτσι κι αλλιώς!!!
;-)

Κατά τα άλλα, όπως το λές: μαγαζί λατρεμένο και κουζίνα λατρεμένη, ισορροπημένη, Έφη και Νίκος επίσης!
Η παρέα πάνω απ' όλα, όμως... πάντα...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Elva, η πολυκοσμία πότε μ' αρέσει πότε όχι. Φροντίζω, λοιπόν, να εξασφαλίζω ότι θα την έχω μόνον όποτε την θέλω εγώ. Εγώ θα πηγαίνω να την βρίσκω και όχι το αντίθετο, δεν μπορώ να την υφίσταμαι πάντοτε και υποχρεωτικά.
Για τις τιμές των εστιατορίων στην Αθήνα, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω. Έχω φάει σε εξαιρετικά εστιατόρια στο Μανχάταν και δεν έχω πληρώσει τα εξωφρενικά ποσά, που ζητούν συνήθως οι Αθηναίοι εστιάτορες. Γι' αυτό και προσπαθώ πάντα να εφαρμόζω το value for money και να διαλέγω έτσι το πού ακριβώς θα φάω.
Όσο για τις Απόκριες, θα πρέπει να κανονίσουμε στο εξής να (μη) τις γιορτάζουμε μαζί!!!
:-)))

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Man laying down, 3 χρόνια εδώ και ακόμη δεν έμαθες την πόλη;
Χρειάζεσαι καθοδήγηση! Υπάρχουν εστιατόρια με τιμές ισορροπημένες, όπου δεν σε κοροϊδεύουν, όπου πληρώνεις λίγο - πολύ αυτό, που παίρνεις.
Ασφαλώς, η κουζίνα της Βόρειας Ελλάδας δεν παίζεται - θα συμφωνήσω!!!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

ΦΜ, ένας γλάρος να τρώει pavlova!
Δεν μπορώ να φαντασθώ απολαυστικότερο θέαμα!
Μπορεί να βρεθούμε incognito και σε διπλανά τραπέζια κάποιο βράδυ...
;-)

PezosLogos είπε...

Uhu!!! We are BACK!

Δεν Βγαινω, Δεν Βγαινω, ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΩ μη τηλεφωνειτε αλλο!

PezosLogos είπε...

Καλα... το "the sequel" με τρελανε!

aKanonisti είπε...

Εγώ θα σχολιάσω... στο επόμενο ποστ αξιολόγισης... της εναλλακτικής Τσικνοπέμπτης....

:-))))

7Demons είπε...

Γαμώτο.
Η Don Julio βαράει κατακέφαλα...
(αλλά είναι α-π-ί-σ-τ-ε-υ-τ-η ! )


Επίσης τις τσικνοπέμπτες σαν παιδιά τις βιώσαμε,τρόπο τινά,άπό την ανάποδη- γι΄αυτο και τις έχουμε από καιρό χεσμένες.
Σαν θεσμό πάντα...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

ΠΛ, θα βγεις και θα πεις κι ένα τραγούδι! Όταν μεγαλώσεις λίγο ακόμη, όμως...
;-)
Επίσης, εδώ είμεθα Hollywood, όχι παίζουμε...

:-)))

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Ακανόνιστη, επιμένετε να σας πω πώς πέρασα την βραδιά, δηλαδή; Όλη την βραδιά;
;-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Τις Τσικνοπέμπτες ως θεσμό κάντε τις ό,τι θέλετε, 7!... Τα παϊδάκια να μη μου πειράξετε ποτέ, όμως...

An-Lu είπε...

Περάσατε καλά;! Εδώ ο καιρός μας φιλοδώρησε με χιονοθύελλα χθες και σήμερα και αρκετούς πόντους χιόνι!!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Περάσαμε υπέροχα!
Ακόμα δεν το πιστεύω ότι βρίσκεσαι εκεί που βρίσκεσαι!
;-)

 
GreekBloggers.com