Η Πρώτη Πράξη μιας σύγχρονης Ελληνικής Τραγωδίας

Σήμερα, απόψε, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, φτώχεια ανείπωτη...
Στην θλίψη και στο πένθος μονάχα η σιωπή αρμόζει - σιωπή και σκέψη... πρώτα-πρώτα για τους άρχοντες και τους κυβερνήτες αυτού του τόπου.
Είναι πολλοί όσοι είχαν επακριβώς προβλέψει αυτή την σύγχρονη Ελληνική Τραγωδία, της οποίας μόλις η Πρώτη Πράξη παίχθηκε σήμερα, με θύματα τρεις νέους κι αθώους ανθρώπους.
Το ποιός αντικειμενικά ωφελείται από τέτοιες ενέργειες ανεγκέφαλων εγκληματιών είναι γνωστό ή, εν πάση περιπτώσει, είναι εύκολα διακριτό. Το αν αυτοί οι εγκληματίες είναι πράγματι ανεγκέφαλοι ή υποκινούμενοι εύχομαι να το μάθουμε κάποτε - αλλά αμφιβάλλω λίγο...
Το μόνο βέβαιο είναι πως ένα νέο περιβάλλον προετοιμάζεται μεθοδικά για την Ελλάδα, μία από τις πιο ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου. Μια χώρα, που, ωστόσο, εμφανίζεται σε όλες τις λίστες των ανεπτυγμένων χωρών και Οικονομιών - ακόμη και σ' αυτές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου! Το επίσης βέβαιο είναι πως σ' αυτό το περιβάλλον θα ανθίσουν φαινόμενα κοινωνικής παρακμής και εγκληματικότητας, παρόμοια με αυτά, που πριν από πολλά χρόνια γνώρισαν χώρες - υποδείγματα.
Το ζήτημα, όμως, είναι ακριβώς ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα οικονομικά και κοινωνικά αναπτυγμένη. Δεν προέρχεται από τον Τρίτο Κόσμο ούτε και βγαίνει από κάποιο απολυταρχικό, ολοκληρωτικό καθεστώς και γι' αυτό δεν μπορεί να χωνέψει τα πισωγυρίσματα, που της επιφυλάσσουν.
Πολλές γενιές πάσχισαν για να χτίσουν πάνω στον όλεθρο της Γερμανικής Κατοχής, για να σβήσουν τις θλιβερές επιπτώσεις του Εμφυλίου, για να αναιρέσουν το όνειδος της δικτατορίας του '67.
Δεν πέτυχαν σε όλα, αλλά, πάντως, έφτιαξαν ένα καλύτερο παρόν για τους ίδιους, ένα μέλλον για τα παιδιά τους. Και οπωσδήποτε διαμόρφωσαν ένα ασφαλές κοινωνικό περιβάλλον, σχεδόν μοναδικό στον αναπτυγμένο κόσμο, όπου - οποία σύμπτωση! - κάποιοι άλλοι επίσης "ανεγκέφαλοι" αποτελούσαν την μόνη παραφωνία, με την τρομοκρατική τους δράση.
Ο κόσμος, που σε πρωτοφανείς αριθμούς βγήκε σήμερα στους δρόμους της Αθήνας έστειλε μήνυμα πως δεν θα ανεχθεί εύκολα να διακυβευθούν όλα αυτά, δίχως αντίκρυσμα και δίχως σοβαρό λόγο. Δεν θα ανεχθεί, γενικά, τίποτε άλλο τώρα που ξέρει πια ότι η ανοχή των κλεφτών Κυβερνητών έχει τίμημα για τον ίδιο. Δεν το υποψιαζόταν κι αυτό ήταν το λάθος του, το λάθος μας - αλλά δεν είναι διατεθειμένος να πληρώσει μόνος το τίμημα αυτού του λάθους.
Έχω γράψει επανειλημμένα ότι η κοινωνία θα συστρατευθεί μόνον αν αισθανθεί σίγουρη ότι τα μέτρα δεν είναι ακραία, ότι αναλογικά αφορούν σε όλους, ότι συνοδεύονται από αναπτυξιακή προοπτική, που θα δημιουργήσει νέο πλούτο προς διανομή.
Τόσοι και τόσοι άνθρωποι κάθε ηλικίας και κάθε τάξης, διαδήλωναν σήμερα ακριβώς αυτό - μαζί μ' εμένα, που, το παραδέχομαι, πρώτη φορά μετείχα σε συγκέντρωση και μόλις δεύτερη "γεύθηκα" δακρυγόνα... Η πρώτη ήταν στα γεγονότα του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του '73 και η επόμενη έμελλε να είναι σήμερα. Τότε απλώς δάκρυσα, τώρα έχουν εξελιχθεί, φαίνεται, κι ένοιωσα, επίσης, κάψιμο στα σωθικά μου όλα - μύτη, λαιμό, πνεύμονες, στομάχι...
Οι άνθρωποι αυτοί ήταν στην μεγάλη πλειοψηφία τους σαν εμένα:  εμφανώς μη ελεγχόμενοι και μη καθοδηγούμενοι από Κόμματα. Όταν αποσύρθηκε το ΠΑΜΕ από την Πλατεία Συντάγματος, προκειμένου να λάβουν τις θέσεις του όσοι μετείχαν στην χωριστή συγκέντρωση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, οι άνθρωποι αυτοί δεν αποχώρησαν. Αντίθετα, μάλιστα, μερικοί διαμαρτυρήθηκαν εντονότατα στον παριστάμενο Ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, κ. Κόρακα, για το γεγονός ότι δεν έμειναν όλοι, ώστε να ενωθούν σε ένα ακόμη μεγαλύτερο, ενιαίο σύνολο - και ακριβώς εκείνη την ώρα έπεσαν τα δακρυγόνα επί δικαίων και αδίκων... και ακριβώς εκείνη την ώρα, λίγα μέτρα πιο κάτω, στην οδό Σταδίου 23, τρεις νέοι άνθρωποι κι ένα μωρό αγέννητο έχαναν την ζωή τους, ανυπεράσπιστοι, αθώοι...
Μη μας ζητήσει κανείς να το καταλάβουμε αυτό!
Κάποιοι καραδοκούν, όμως.
Κάποιοι προετοιμάζουν νέους "Δεκέμβρηδες" - του '44 ή του 2008; Δεν το διευκρινίζουν!
Κάποιοι μπορεί να σχεδιάζουν τρομοκρατικά χτυπήματα στο όνομα του λαού - εύχομαι να μη το τολμήσουν.
Οι φωτογραφίες, που ακολουθούν, τεκμηριώνουν ένα μικρό "οδοιπορικό" από το Πεδίον του Άρεως στην Πλατεία Ομονοίας και από εκεί στην Πλατεία Συντάγματος. Σχολιασμό μάλλον δεν χρειάζονται...