Λίγο να ασχοληθεί κανείς με τις αναλύσεις των εκλογικών αποτελεσμάτων από τα Κόμματα ή τους "ειδικούς", δημοσιογράφους και άλλους, θα ξεχάσει και όσα λίγα μπορεί να ξέρει από Αριθμητική. Θα θολώσει, λες κι ήρθε κι έκατσε όλη η Αφρικανική σκόνη των ημερών στο κεφάλι του πάνω... ή μέσα!
Όλοι, πάντως, από κοινού στέκονται στο σεβαστό ποσοστό 7,5%, που έλαβε ο ανεξάρτητος συνδυασμός "Επιμένουμε Αθήνα" του Γιώργου Αμυρά και στο διόλου ευκαταφρόνητο 5%, που έλαβε η "Χρυσή Αυγή", κυρίως, όπως λέγεται, από την περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα.
Τους δύο συνδυασμούς μπορεί να χωρίζει άβυσσος, αλλά εγώ βλέπω μπροστά μου δυό τάσια μιας και μόνης ζυγαριάς. Όσο βαραίνει το ένα τόσο εξουδετερώνεται το άλλο, όσο κάποιοι θα αναζητούν και θα εφαρμόζουν απλές και πρακτικές λύσεις και θα γίνεται έτσι η πόλη πιο φιλική κι η γειτονιά πιο γειτονιά, τόσο θα πέφτει στο κενό κάθε λόγος διχαστικός και μισαλλόδοξος, τόσο θ' αδειάζει το άλλο τάσι.
Πρώτα οι κάτοικοι εγκατέλειψαν το κέντρο της Αθήνας κι έπειτα αποσύρθηκε το Κεντρικό Κράτος κι ο Δήμος από την μέριμνα, που όφειλε να επιδεικνύει. Και ήταν, κατόπιν, φυσικό να καλυφθεί το κενό από λογής-λογής στοιχεία, τέκνα της ανάγκης και της οργής, όχι απαραίτητα μόνο μετανάστες, και να γεμίσει με δραστηριότητες, απ' αυτές, που ακμάζουν στα σκοτάδια...
Ο συνδυασμός του Γιώργου Αμυρά άφησε την Ρωμαϊκή προεκλογική αρένα στους λέοντες των Κομμάτων και προτίμησε να συγχρωτισθεί απ' ευθείας με τους θεατές στις κερκίδες του Διαδικτύου, να συνομιλήσει μαζί τους σε χαμηλούς τόνους και να προτείνει απλά, εφικτά πράγματα για την καθημερινότητα του Αθηναίου και να γεμίσει το σωστό τάσι. Δεν συμφωνούσαν όλοι με όλα, αλλά όλοι άκουγαν!
Από την άλλη πλευρά, όπου περισσεύει η φαντασία και η κοινή λογική, χαμηλώνει το κόστος των λύσεων και επικρατεί η αποτελεσματικότητα. Κοινότυπο το αξίωμα αυτό, αλλά δεν βρίσκει ποτέ θέση στο σκεπτικό των Κομμάτων και των παρατάξεων, που αποζητούν το μεγαλεπήβολο: στον φρούδο γιγαντισμό εύκολα κρύβονται οι στείρες φιλοσοφίες, οι ιδεολογικές αγκυλώσεις και τα μεγάλα υλικά κέρδη. Τα ματαιωμένα μεγάλα σχέδια, όμως, αφήνουν πίσω τους συντρίμμια, μισοτελειωμένα τοιχώματα και αποτελειωμένους ανθρώπους, εστίες επώασης γι' αυγά κάθε είδους.
Το πεδίο των απλών αλλαγών της Αθηναϊκής καθημερινότητας, όμως, μπορεί να αποδειχθεί κατ' εξοχήν προνομιακό για τον συνδυασμό του "Επιμένουμε Αθήνα" και, αν ο επόμενος Δήμαρχος είναι στοιχειωδώς ευφυής, θα προσφύγει στην συνδρομή τέτοιων κι άλλων ανθρώπων, που ξέρουν την πόλη από κάτω προς τα πάνω κι από μέσα προς τα έξω.
Στο κρίσιμο σημερινό σημείο, ο καθένας έχει τον ρόλο του, έχει κάτι δικό του να κάνει: οι Κρατικές Αρχές να διασφαλίσουν την ομαλή λειτουργία της πόλης σ' όλες τις γειτονιές κι όχι μόνον στις πιάτσες των μεγάλων συμφερόντων της νυχτερινής διασκέδασης, ο Δήμος να ενθαρρύνει και να διευκολύνει την επιστροφή κατοίκων στο κέντρο και οι πολίτες να δείξουν συστηματικά σημάδια σεβασμού του δημόσιου χώρου, τον οποίο αρχίζουν σιγά-σιγά να διεκδικούν ξανά με διάφορες πρόσφατες πρωτοβουλίες και κινήσεις.
Και ο συνδυασμός του "Επιμένουμε Αθήνα", που μας απασχολεί εδώ, έχει μπροστά του, στο πλαίσιο αυτό, την διαχείριση ενός σεβαστού εκλογικού ποσοστού, που μπορεί και νάναι έργο πολύ πιο δύσκολο από αυτή τούτη την επίτευξή του.
Ήδη, όπως είναι εύλογο και αναμενόμενο, ο Γιώργος Αμυράς καλείται να υποστηρίξει τον ένα ή τον άλλο υποψήφιο εν όψει του δεύτερου γύρου της επόμενης Κυριακής - και όσο δεν το κάνει θα βλέπει επαγγελματίες και ερασιτέχνες της πολιτικής, της δημοσιογραφίας και του marketing πότε να τον εκθειάζουν και πότε να τον αντιμετωπίζουν με εμπάθεια ή ειρωνία.
Τα δύσκολα αρχίζουν τώρα, που έχει μπροστά του αυτούς τους 5-10 τύπους... αλλά, ευτυχώς, έχει και πίσω του 13.000 Αθηναίους!
.JPG)
.JPG)
Αναρτήσεις
22 σχόλια:
λες να αλλαζει κατι? σ αυτη τη πολη>?
Εμένα αυτός ο Αμυράς μου είναι πολύ συμπαθής.
Ελπίζω να έχει όρεξη αλλά και ικανότητες.
Όπως είπα και στον Αερικο, να δω Ψινάκη Μιχαλολιάκο δίπλα δίπλα στο δημοτικό συμβούλιο...Μόνο αυτό ! :))))))
Σ' αυτήν την πόλη δεν πλήτετε ποτέ τελικά :))))
50+ χρόνια Αθηναίος κι η πεποίθησή μου, Άσωτε, είναι πια ότι μλόνον από κάτω προς τα πάνω μπορεί να γίνει κάτι... Από κάτω κι από ανθρώπους, που ζούνε στην πόολη και πονάνε γι' αυτήν και την δική τους καθημερινότητα.
Ο Αμυράς είναι ένας από αυτούς, που εκφράζουν αυτό το "από κάτω". Τα υπόλοιπα μένει να αποδειχθούν.
Δεν το βλέπω να γίνετε κάτι σοβαρό σ'αυτην την πόλη. Δυστυχώς
Ξεκινάει με πολύ καλές προθέσεις και με όρεξη, με αισιοδοξία... Ελπίζω να διοχετευθούν δημιουργικά οι ικανότητές του και να βγει κάτι καλό για όλους, να βγούμε από το τέλμα.
Bear, ας είμαστε αισιόδοξοι... Υπάρχουν κινήσεις την στιγμή αυτή εν εξελίξει, που, έστω κι αν δεν έχουν αλλάξει ριζικά την καθημερινότητα ή την πόλη, έχουν επιτύχει να συσπειρώσουν ανθρώπους. Κι από την συσπείρωση αρχίζει μια εντονότερη συνειδητοποίηση, ανοίγει κάποιος δρόμος...
Οι Atenistas είναι μια τέτοια grassroots κίνηση: αξίζει να παρακολουθήσουμε το πώς και προ τα πού κι ώς πού θα εξελιχθεί.
Ο σχηματισμός του Αμυρά είναι μια άλλη κίνηση, που απέκτησε και πολιτική εκπροσώπηση.
Η "Κεραμεικός-Μεταξουργείο Πρότυπη Γειτονιά", έστω κι αν ίσως έχει τις δικές της πολύ τοπικές προτεραιότητες, ξυπνάει, ξεκουνάει κόσμο.
Κάτι αντίστοιχο γίνεται και στα Εξάρχεια.
Αντιλαμβάνομαι ότι μπορεί ο καθένας να έχει τις δικές του σκοπιμότητες - δεν είμαι αφελής... ίσως! - αλλά όλη αυτή η κινητικότητα, την οποία δεν είχαμε εδώ και πολλά χρόνια, δείχνει ότι έχουμε ήδη φτάσει το κρίσιμο, οριακό σημείο. Και μπορεί να οδηγήσει σε κάποιο θετικό απποτέλεσμα... Θα τα δούμε στην πράξη - όχι τι λέω εγώ ή άλλοι... η πράξη μετράει!
Μακάρι βρε παιδιά, αν και δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να υποστηρίξει κάποιον.. και τι σημαίνει το ποσοστό που πήρε.. γίνεται κάτι με αυτό;
Δεν νομίζω, Ηφ., ότι θα υποστηρίξει κάποιον. Σίγουρα πιέζεται κι από τους δύο, αλλά πιο πιθανό βλέπω να αφήσει τους ψηφοφόρους του να αποφασίσουν οι ίδιοι.
Θα σταθώ σε δυο σημεία:
1. Στο 5%, με κάνει και τρέμω, πόσο μάλιστα που σε κάποιες περιοχές δεν ήταν 5 αλλά 22%
2. Στην απάντησή σου στον Ηφαιστίωνα. Κανονικά οφείλει να πάρει θέση (και κατά τη γνώμη μου μόνο μια μπορεί να είναι αυτή...). Καταλαβαίνω, πρώτη φορά κατεβαίνει, είναι απολύτως ανεξάρτητος, τα πήγε άψογα. Αλλά αν πραγματικά αγαπάει αυτή την πόλη, το οφείλει.
...υπάρχει μια τελευταία ευκαιρία για αυτήν την πόλη, να την βοηθήσουν οι άνθρωποι που πραγματικά την αγαπούν...
άκουσα το θεϊκο:θα την φας με το τηγάνι αν ψηφίσεις κακλαμάνη...
Και μονο το γεγονος οτι ενας ανεξαρτητος-ανεξαρτητος υποψηφιος πηγε καλυτερα απο εναν κομματικο, ειναι εξαιρετικα ελπιδοφορο...
Επειδή το κείμενο το οποίο ακολουθεί είναι-το παραδέχομαι-αρκετά αιχμηρό,νοιώθω την ανάγκη να διευκρινίσω ότι,όντως,μπορεί να μαίνεται εναντίον ιδεών με όπλο πάντα τα επιχειρήματα,όχι όμως-εξυπακούεται- εναντίον ΚΑΝΕΝΟΣ ΠΡΟΣΏΠΟΥ.
Αγαπητέ Γιάννη,θα διαφωνήσω πέρα ως πέρα.
Ποσο ΄΄εφικτή΄΄ ήταν η απόκρουση των Περσών,πόσο «μεγαλεπήβολο» υπήρξε το’21;
Πόσο πρέπει να ντρέπομαι,άραγε,για τις «στείρες φιλοσοφίες» που κρύβει ο «φρούδος γιγαντισμός» ενός Παρθενώνα;
Τι ΄΄αίσχος΄΄,αλήθεια,αυτές οι «ιδεολογικές αγκυλώσεις» της Ελληνικής ψυχής οι οποίες κατόρθωσαν,χωρίς να ανοίξει ρουθούνι,να κατακτήσουν τον πάνοπλο Ρωμαίο κατακτητή τους!
Επιτυγχάνοντας στα 1100 χρόνια του ονομαζόμενου Βυζαντινού κράτους να συγκεράσουν τις δύο ακραία αντίθετες συνιστώσες του ΄΄Εθνικούς(Ρωμαίους και ΄Ελληνες) και Χριστιανούς όχι μόνο σε ένα πολιτισμό αλλά και σε μία λέξη:Ελληνοχριστιανισμός(Ρωμιός δηλαδή);
Τι μεγάλα,πράγματι,υλικά κέρδη γι αυτά τα «κομματόσκυλα»,
τους Χριστιανούς οι οποίοι προσέφεραν με χαρά τις σάρκες και το αίμα τους βορά στα θηρία των «προεκλογικών ρωμαϊκών αρένων» για την πίστη τους και μόνο!
Το εφικτό παραμένει το καταφύγιο των ανικάνων ή των συμβιβασμένων.
Και μόνον όταν ανέλαβαν τέτοιοι(ανθ’υμών Γουλιμής) στην θέση των μεγαλοϊδεατών (Βενιζέλος) άφησαν πίσω τους συντρίμμια από «ματαιωμένα μεγάλα σχέδια» (Μικρασιατική εκστρατεία,διπλασιασμός της Ελλάδος απο την υλοποίηση της ΄΄Μεγάλης ιδέας΄΄ και καταστροφή από την εγκατάλειψη και την προδοσία αυτής!
Εξ άλλου,τι άλλο από το «η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού» μας βομβαρδίζουν τόσα χρόνια όλα αυτά τα κόμματα στα οποία υποτίθεται αντιτίθεσαι,ακολουθώντας όμως τον σύγχρονο ραγιαδισμό τους ο οποίος μας έφερε ακριβώς στη θέση του καρπαζοεισπράκτορα του κόσμου όλου!
Αυτή η «φαντασία» και η «αποτελεσματικότητα» είναι που έφεραν τους Τούρκους να…βολτάρουν ΄΄αβλαβώς΄΄ μέχρι το Λαύριο.
Να δηλώνουν μέσα στην Βουλή των ΕΛΛΗΝΩΝ ότι είναι ΤΟΥΡΚΟΙ βουλευτές(τι οξύμωρο αλήθεια).
Να μας απαγορεύουν με τσαμπουκά ό,τι όλος ο υπόλοιπος κόσμος (συμπεριλαμβανομένης και της ίδιας της Τουκίας σε άλλα σύνορά της) απολαμβάνει,δηλαδή τα 12 μίλια.
Το ξεπούλημα της Ιστορίας της Μακεδονίας μας σε ένα απίστευτο συνονθύλευμα λαοτήτων χωρίς ιστορική πατρίδα
(τους Σκοπιανούς).
Το έγκλημα πολέμου που ονομάζεται εποικισμός στην Κύπρο και άλλα ών ουκ έστιν αριθμός.
Την αντικατάσταση,κοντολογίς,σε όλα τα λεκτικά επίπεδα της λέξης «δίκαιο» από τη λέξη «εφικτό».
Και σε κάτι άλλο,Γιάννη μου,θα με βρείς κάθετα αντίθετο.
Αντιγράφω:<< Πρώτα, οι κάτοικοι εγκατέλειψαν το κέντρο της Αθήνας κι έπειτα αποσύρθηκε το Κεντρικό Κράτος κι ο Δήμος από την μέριμνα, που όφειλε να επιδεικνύει.>>.
Απίστευτο!.Διαβάζοντάς το κάποιος θα αναρωτηθεί:τι μύγα τσίμπησε τους Αθηναίους και μία ωραία πρωία ξεσπιτώθηκαν μαζικά από τα πατρογονικά τους στο κέντρο της Αθήνας;
Με πόση απίστευτη ελαφρότητα ΄΄χαμηλών τόνων΄΄,με πόση αβασάνιστη και αναιτιολόγητη «κοινή» «λογική» προσπερνάς αβρόχοις ποσίν την μεγαλύτερη άλωση την οποία υπέστη ΠΟΤΕ ο Ελληνισμός!
Τον μεγάλο Δούρειο Ίππο της λαθρομετανάστευσης.
Αυτόν οποίο χρησιμοποίησε ο σύγχρονος ιμπεριαλισμός της Αμερικής για να αναπαράξει το-μοναδικό στον κόσμο-αποκρουστικό πρόσωπό της:Το λεγόμενο πολυπολιτισμικό μοντέλο και το οποίο όλοι οι υπόλοιποι λαοί σιγά-σιγά απορρίπτουν μετά πολλών επαίνων.
Χρυσώνοντας,δε,το χάπι με το λεπτό και εύπεπτο περίβλημα του ανθρωπισμού,»τάϊσε καλά και κατόπιν(όπως συμβαίνει μετά από κάθε καλό γεύμα) ύπνωσε κάτι γιαλαντζί αριστερόστροφους παλιμπαιδίζοντες καραβολεμένους μπουχέσες,ώστε να μην μπορούν κάν να συνειδητοποιήσουν ότι ταυτίζονται με τον υποτιθέμενο μεγάλο τους ιδεολογικό αντίπαλο.
Μ’αυτό τον τρόπο,δε,μέσα από τα ερείπια κάθε ιδεολογικού,εθνικού,θρησκευτικού,ηθικού και ιστορικού οικοδομήματος
επώασε με όλη της την άνεση τα αυγά του φιδιού που ονομάζεται κατανάλωση!
Χρήμα!Όλα γι αυτό!Τίποτα μπροστά σ’αυτό!
Δές πόσο όμορφα το θέτεις: «Όπου περισσεύει η φαντασία και η κοινή λογική, χαμηλώνει το κόστος των λύσεων»
Μα έτσι είναι όντως Γιάννη μου.
Όλες οι «κοινές» χαμηλώνουν το κόστος!
Νίκο μου, εγώ προτιμώ επί του παρόντος να βλέπω αυτό το 5% ως ευκαιρία να αφυπνισθούν κάποιοι και να δουν πού μπορεί, τελικά, να οδηγηθεί εκ των πραγμάτων ή από ψυχολογική ανάγκη μια μικρή ή μεγαλύτερη κοινωνία, η οποία αφήνεται στην τύχη της.
Πιστεύω ότι αν η πολιτεία προχωρήσει σε αναγκαίες παρεμβάσεις εγκαίρως, τόσο στον Αγ. Παντελεήμονα όσο και σε άλλες περιοχές θα αποκατασταθούν οι ισορροπίες, θα απομακρυνθούν τα κάθε εθνικότητας παραβατικά στοιχεία (μη ξεχνάμε ότι πίσω από παραβατικούς μετανάστες κρύβονται κάποτε Έλληνες "νονοί"), θα εμπεδωθεί κλίμα ασφάλειας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των κατοίκων όλων.
Σ' ό,τι αφορά την τοποθέτηση του Γιώργου Αμυρά εν όψει του β' γύρου, μπορεί νάχεις δίκηο, αλλά το ζήτημα είναι πολύ λεπτό. Όπως βλέπουμε παντού, όλοι όσοι έμειναν έξω από τον β' γύρο αποφεύγουν να δώσουν γραμμή. Εξ αντικειμένου, όμως, οι ψηφοφόροι τους βρίσκονται συνήθως πλησιέστερα στον ένα ή στον άλλο υποψήφιο και ξέρουν τι θα κάνουνε. Αν πιεσθούν, μπορεί και να κάνουν το αντίθετο... Είναι μεγάλο το δίλημμα, έτσι κι αλλιώς.
Για να δούμε, ezak... Για να δούμε!
;-)
An-Lu, το θεωρώ κι εγώ πολύ ελπιδοφόρο αυτό!
Δημήτρη μου, ο διάλογος είναι ανοιχτός και όλους κι όλα τα χωράει...
Δεν διαφωνώ με όσα λες, πιστεύω κι εγώ στις μεγάλες ιδέες, που μπορούν και πρέπει να οδηγούν τους λαούς. Δεν αναφέρομαι, όμως, εδώ σε τέτοιου είδους οράματα και σχέδια, αλλά στα θηριώδη έργα, προς τα οποία ρέπουν οι πολιτικοί μας και τα οποία ακόμη κι όταν τελειώνουν έχουν στραγγίσει τον κοσμάκη. Πολλές φορές, άλλωστε, δεν τελειώνουν καν ή σαπίζουν πότε ημιτελή πότε άχρηστα. Το παράδειγμα των πολυποίκιλων γιγαντιαίων εγκαταστάσεων των ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ έχει πληγώσει ανεπανόρθωτα όχι μόνο την Οικονομία αλλά και την πόλη στην ευρύτερη έννοιά της.
Πιο πρόσφατα, η περιβόητη "διπλή ανάπλαση", που χρόνια την ακούμε στην Αθήνα, αλλά ακόμη είναι στα χαρτιά, λόγω του ότι συνδέθηκε με ένα εκτός κλίμακας Εμπορικό Κέντρο και νέο Δημαρχείο. Οι συνεχείς και ατυχείς αναπλάσεις της Ομόνοιας, που στοιχίζουν και έκαναν περισσότερο κακό στην πόλη παρά καλό.
Αντίθετα, μικρές παρεμβάσεις. λιγότερο φιλόδοξες και ελάχιστα δαπανηρές θα μπορούσαν να κάνουν την Αθηναϊκή καθημερινότητα πιο φιλική.
Σ' ό,τι αφορά την εγκατάλειψη του κέντρου, δεν αναφέρομαι στην τωρινή εγκατάλειψη, αλλά στην εγκατάλειψη των δεκαετιών του 70 και του 80, όταν οι Αθηναίοι άφησαν το κέντρο για μοντέρνα διαμερίσματα και μαιζονέτες στα προάστεια. Τότε άφησαν -καλύτερα: αφήσαμε, γιατί δεν εξαιρώ τον εαυτό μου - πίσω τους ένα κενό, το οποίο συν τω χρόνω, όταν άνοιξε, δηλαδή, η πόρτα στους μετανάστες και στους λαθρομετανάστες, αυτοί το κάλυψαν και η κατάσταση ξέφυγε από κάθε έλεγχο... Όχι παντού, αλλά σε κάποιες περιοχές μεγάλης συσσώρευσης μεταναστών ξέφυγε και βιώνουμε τα σημερινά φαινόμενα. Κάποιοι από μας τα βιώνουμε από απόσταση κι από αφηγήσεις, αλλά κάποιοι άλλοι τα βιώνουν στο πετσί τους και καταφεύγουν, μέσα στην απελπισία τους, στο 5%, που λέγαμε.
Για το χρήμα γίνονται όλα, δυστυχώς και δεν αμφιβάλλω ότι και κάποιοι, που σήμερα αιφνιδίως κόπτονται για το ιστορικό κέντρο, χωρίς ώς σήμερα να έχουν καμμιά σχέση μ' αυτό, κόπτονται γιατί έχουν άλλα σχέδια, εμπορικής φύσεως, γι' αυτό, που δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν όσο το κέντρο βρίθει παραβατών και πλέει στην ανασφάλεια.
Δες πώς δίπλα σε εστίες μεγάλης παραβατικότητας ακμάζουν εμπορικά γειτονιές, στις οποίες "περιέργως" πως δεν εισέρχονται παραβάτες... Ψυρρή και Γκάζι, φερ' ειπείν, είναι άβατα γιατί εκεί επικρατούν άλλα συμφέροντα, σε σχέση με τις κολλητές τους γειτονιές, νοτίως της Αθηνάς, την Πλατεία Κουμουνδούρου, το Μεταξουργείο...
Συμφωνώ κι εγώ με τα περισσότερα απο τα γραφόμενά σου.
Την αιτία των μεγαλεπήβολων έργων στα οποία αναφέρεσαι,την ξέρουμε όλοι:Η αυτής εξοχότης ΜΙΖΑ!
Για τη διπλή ανάπλαση έχω διαφορετική οπτική γωνία,μόνον εξ αιτίας της μεγάλης οικονομικής καχεξίας και της ανεργίας.
Όλοι εμείς που,τέλος πάντων,
κουτσά-στραβά έχουμε εξασφαλίσει τον "επιούσιον",έχουμε την πολυτέλεια να εκφράσουμε και τις οικολογικές μας ανησυχίες.
Ο επί χρόνια άνεργος όμως;
Την τελευταία σου παράγραφο την προσυπογράφω ατόφια!
Όσον αφορά το-όντως ανησυχητικό 5% στο οποίο αναφέρεσαι,οφείλεται,κατά ένα μεγάλο μέρος,στο γεγονός ότι αφήσαμε στην αποκλειστική εκμετάλλευσή τους θέματα τα οποία η επικρατούσα ψευτοαριστερόστροφη ιδεοληψία(στο άλλο άκρο αυτή,όμως όπως είπαμε ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΑ) είχε εξορίσει στη σφαίρα του ταμπού.
Τέτοια ταμπού είναι επιτακτική ανάγκη να τα αποβάλλουμε πλέον,ο κίνδυνος είναι ορατός για εθνομηδενισμό(πρόταγμα και απαίτηση της παγκοσμιοποίησης).
Όπως μεγάλο,κεφαλαιώδες πρόταγμα για τους σκεπτόμενους ανθρώπους,όσους τελοσπάντων διεσώθησαν απο την κομματική λοβοτομή με αντάλλαγμα μιά θεσούλα στο Δημόσιο,είναι,όταν συγκρούονται η αλήθεια με τα οποιαδήποτε "πιστεύω" τους να υποχωρούν αυτά και όχι η αλήθεια!
Διόρθωση στης προηγούμενη ανάρτηση:
(ανθ'ημών Γουλιμής)είχε πεί αποχωρώντας ο Τρικούπης το 1985 όταν απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής για 4 φήφους και στη θέση του εξελέγη κάποιος άσημος ονόματι Γουλιμής!
o amiras einai ontos poli siba8itikos! kalispera! :)
Θέλω να είμαι αισιόδοξος και να ελπίζω. Είμαι σίγουρος ότι θα γίνουν πράγματα και η πόλη θα αλλάξει.
Guten Morgen! ;)
Δημοσίευση σχολίου