Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Μέσα στο σκοτάδι...


Δεν θα αρνηθώ πως οι κυβερνώντες αυτόν τον τόπο μας βυθίζουν σε έναν άνευ προηγουμένου ζόφο, χρωματίζουν την κοινή πατρίδα όλων μας με τα μελανότερα των χρωμάτων, απαξιώνουν συστηματικά όλο το πρόσφατο, ακόμη και το απώτερο παρελθόν, για να περάσουν σε μια σαστισμένη κοινωνία τα ανομολόγητα σχέδιά τους... που, όμως, γίνονται μέρα-μέρα όλο και πιο διαφανή.
Η έτσι κι αλλιώς δύσκολη καθημερινότητά μας μολύνεται με τα έργα και τα λόγια τους, πολλοί γύρω μας - φίλοι, γείτονες, συγγενείς -  σέρνονται κατηφείς κάθε μέρα από το σπίτι στην δουλειά και πίσω. Το χειρότερο: Μερικοί - λίγοι, που, ευτυχώς, γίνονται όλο και λιγότεροι -  πέσανε κάποια στιγμή στην παγίδα των κυβερνώντων και των φερεφώνων τους, πείσθηκαν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, ότι σωστό και νομοτελειακό είναι ό,τι συμβαίνει, ότι μας αξίζει αυτή η εξαθλίωση, ότι χρειάζεται μια τέτοια κάθαρση στον δρόμο για τον Παράδεισο της σύγχρονης Ευρώπης, του αυριανού κόσμου...
Ας είναι... Μπορεί, λόγω ηλικίας, να είμαι αναχρονιστικός κι οπισθοδρομικός, μπορεί ακόμα νάμαι και λειψός στο μυαλό... αλλά, προσωπικά, δεν νοιάζομαι για την ευημερία των αριθμών, δεν αναγνωρίζω Ευρώπη και κόσμο, που δεν έχουν αναφορά στον άνθρωπο και στις ανάγκες του, αλλά γυρίζουν την οικουμένη πίσω σε σκοτάδια, τα οποία με πολύ μελάνι και αίμα γονιών και παππούδων διαλύθηκαν, για χάρη των επόμενων γενεών.
Κανένα πρόβλημα, λοιπόν: ο καθένας επιλέγει τον κόσμο, που του πάει και που πιστεύει, τον κόσμο, για τον οποίο αγωνίζεται, και τον κόσμο, που θέλει να κληροδοτήσει στα παιδιά του. Απλώς, είναι μακριά από μένα τέτοιες θεωρήσεις!
Δεν θα τ' αρνηθώ, λοιπόν, όλα αυτά. Τα βλέπουμε όλοι! Κάποιοι λιγότερο τυχεροί τα νοιώθουν ήδη στο πετσί τους και βαθύτερα ακόμη...
Ωστόσο... όπως αυτός δεν είναι ο κόσμος, που ονειρεύθηκαν και χτίσανε οι προηγούμενοι από εμάς, δεν είναι κι αυτή η Ελλάδα μας. Δεν είν' αυτή η πατρίδα μας και σίγουρα δεν είναι η ουσία της αυτή!  Δεν είναι η χώρα μας αυτή η μαγική μαυριδερή εικόνα, που φιλοτεχνούν άνθρωποι, που ελάχιστη Ελλάδα κουβαλούν στο αίμα τους. Αλλού γεννήθηκαν, αλλού διαμορφώθηκαν και συγκροτήθηκαν, αλλού σπούδασαν κι έτυχε - απλώς έτυχε - να γυρίσουν ξανά εδώ κάποια στιγμή ως επαγγελματίες σωτήρες, όπως θα μπορούσαν να είχαν πάει να δώσουν τα φώτα τους σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, αν τόχαν φέρει αλλιώς οι συγκυρίες.
Πίσω από αυτήν την νόθα εικόνα - παιδί της νομενκλατούρας της εντόπιας πολιτικής και των διεθνών αγορών, υπάρχει πάντα το μαγικό σκηνικό των νησιών, της θάλασσας και του ουρανού, υπάρχουν πάντα  οι  δημιουργικές δυνάμεις, που πασχίζουν για την ομορφιά, για την γέννηση και την δημιουργία ομορφιάς στην ζωή μας, στον δικό μας κόσμο.

Κι είναι άδικο να μη ρίχνουμε δυνατό φως προβολέα σ' αυτήν ακριβώς την Ελλάδα, την Ελλάδα των αιώνιων αξιών και του μαγευτικού φυσικού  περιβάλλοντος, την Ελλάδα των νέων παιδιών, των παιδιών μας των ίδιων. Όπου κι αν με πηγαίνουν τα πρωινά και τα νυχτερινά μου βήματα τον τελευταίο καιρό βλέπω νέα παιδιά να αγωνιούν μεν για το μέλλον τους, για το καθημερινό ψωμί στο τραπέζι της οικογένειάς τους, για την αχρήστευση των Πτυχίων τους και για την αναστολή λειτουργίας των Σχολών τους, αλλά βλέπω, επίσης, κι αυτά τα ίδια παιδιά να κάνουν ταυτόχρονα κάτι, να πασχίζουν να προσφέρουν κάτι στους ομηλίκους τους και στους εαυτούς τους, να δημιουργούν ό,τι μπορούν κι όσο μπορούν. Προσφέρουν ανάταση κι ελπίδα όλ' αυτά, μπορούν να απομονώσουν την αποπροσανατολιστική βία, που με αγαστή συνέργεια, Κράτος και οργανωμένες περιθωριακές δυνάμεις, επιχειρούν να βάλουν στην καθημερινότητά μας.
Δεν έχουν χαθεί όλα - όχι ακόμα!.. Παλεύονται! Το ζήτημα είναι πού επικεντρώνουμε το βλέμμα μας,  πώς ερμηνεύουμε ό,τι βλέπουμε, πώς το προβάλλουμε.
Κι αυτό, που βλέπω εγώ μέσα στο σκοτάδι, μου δίνει ελπίδες. Με μια πρωτοφανή έκρηξη καλλιτεχνικής δημιουργικότητας οι νέοι άνθρωποι ξορκίζουν την βία, την ανέχεια, την καταπίεση, την μίζερη καθημερινότητα και τον κατατρεγμό τον δικό τους ή των διπλανών τους.
Την βλέπω παντού αυτή την δημιουργικότητα κι όπου μπορώ την καταγράφω. Ποτέ άλλοτε δεν θυμάμαι να γίνονται γύρω μας τόσο πολλές εκδηλώσεις δωρεάν ή με συμβολική είσοδο.
Θέλω, χρειάζομαι και νοιώθω πως πρέπει να την δουν κι άλλοι αυτήν την έκρηξη, γιατί απ' αυτήν θα κρατηθούμε, πάνω σ' αυτήν θα πατήσουμε, για να προχωρήσουμε... Όσοι, λοιπόν, θέλουν κι ελπίζουν, ευπρόσδεκτοι εδώ, σ' ένα καινούριο blog, που θα γιορτάζει όσο πιο συχνά κι όσο πιο πολύ μπορεί την μουσική δημιουργικότητα!  
          

17 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Παλεύονται αγαπητέ μου, θα μάθουμε και να παλεύουμε!!!

ασωτος γιος είπε...

σκοταδι και ομιχλη
αληθεια θα μαθουμε να παλευουμε?> χλωμο...
αστεροειδη για αλλη μια φορα σου βγαζω το καπελο
"εγραψες,..."

Ephemeron είπε...

Κανενας δεν αξιζει την εξαθλιωση Asteroid, ουτε οι Ελληνες αλλα ουτε και οι Αμερικανοι που εδω και χρονια πολλοι απ αυτους κοιμουνται στο αυτοκινητο τους επειδη εχασαν το σπιτι τους...
Απ την αλλη πλευρα παρακαλω, επειδη κανεις λογο για καποιους που "δεν γεννηθηκαν στην Ελλαδα, και η πατριδα τους δεν ειναι η Ελλαδα", επιτρεψε μου να πω, οτι οι περισσοτεροι Ελληνες πολιτικοι που κατεστρεψαν την Ελλαδα επι δεκαετιες, γεννηθηκαν στην Ελλαδα, και εχουν Ελληνικες οικογενειες και Ελληνικο αιμα στις φλεβες τους, Δυστυχως Asteroid η αληθεια ειναι οτι η πλειοψηφια των πολιτικων που εσπρωξαν την Ελλαδα στο γκρεμο ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ...
Ετσι ακριβως οπως και στην Αμερικη, τους Αμερικανους πολιτικους κραταμε υπευθυνους για την καταντια της Αμερικης, και δεν πεταμε στον αερα λογια οπως... "εμ τι περιμενε κανενας απο τον βρωμο-Ᾱυστριακο Σβαρτσενεγκερ, που δεν εχει Αμερικανικο αιμα και ηρθε να καταστρεψει την Αμερικη".
Αυτα τα "ἡρθαν αυτοι που δεν ειναι Ελληνες να καταστρεψουν την Ελλαδα" ακουγονται πολυ "Εθνικο-κατι" και εγω τα φοβαμαι...
Οι Ελληνες πρεπει να σταματησουν να ειναι ξενοφοβοι και να αρχισουν να καθαριζουν το σπιτι τους...
Οταν το 99% των πολιτικων που σερνουν τη μουρη της Ελλαδας στη λασπη, ειναι ΕΛΛΗΝΕΣ, ειναι τουλαχιστον αστειο να μιλαμε γαι "ξενογενημενους που εφεραν την καταστροφη στην Ελλαδα"...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Σιγά-σιγά ξυπνάμε, Ηφ.! Η πολατεία Συντάγματος τόδειξε... κι ελπίζω να συνεχισθεί αυτό!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Άσωτε, σ' ευχαριστώ!
Τώρα αρχίζει να διαλύεται η ομόχλη... Για να δούμε!..

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Εφήμερε, μακριά από μένα η ξενοφοβία. Τόχω ξαναγράψει, άλλωστε, πως δεν χρειαζόμαστε διόλου τους ξένους, για να κάνουμε κακό στον τόπο μας - τα καταφέρνουμε μόνοι μας κι οι πολιτικοί μας καλύτερα απ' όλους τους άλλους!
Πουθενά δεν έγραψα ότι δεν είναι Έλληνες. Ασφαλώς είναι Έλληνες, αλλά δεν κουβαλούν Ελλάδα μέσα τους, δεν ρτρέει Ελλάδα στο αίμα τους, δεν πονούν τον τόπο... Έχει διαφορά αυτό από αυτό, που κατάλαβες.
Η Ελλάδα κι η Ελληνικότητα είναι βίθωμα, δεν είναι DNA ή τουλάχιστυον δεν είναι κυρίως αυτό. Αν δεν έχεις ζήσει και διαμορφωθεί στην Ελλάδα, δεν μπορείς να να την πονάς το ίδιο ή να την καταλαβαίνεις το ίδιο. Σου λείπουν παραστάσεις, εμπειρίες, βιώματα, σου λείπει η ζύμωση με τον τόπο, το χώμα, τους ανθρώπους, σου λείπει η γνώση της Ελληνικής πραγματικότητας - και η γνώμη μου είναι ότι εκεί οφείλεται ένα μεγάλο μέρος της τρέχουσας πολιτικής αποτυχίας.

Ephemeron είπε...

Βρε Asteroid παλι στα ιδια ερχομαστε...
Γραφεις...
"Αν δεν έχεις ζήσει και διαμορφωθεί στην Ελλάδα, δεν μπορείς να να την πονάς το ίδιο ή να την καταλαβαίνεις το ίδιο. Σου λείπουν παραστάσεις, εμπειρίες, βιώματα, σου λείπει η ζύμωση με τον τόπο, το χώμα, τους ανθρώπους, σου λείπει η γνώση της Ελληνικής πραγματικότητας - και η γνώμη μου είναι ότι εκεί οφείλεται ένα μεγάλο μέρος της τρέχουσας πολιτικής αποτυχίας"

Και ερωτω παλι, το 99% των Ελληνων πολιτικων τα τελευταια 30 χρονια, κατ εσενα παντα, δεν ειχαν "ζησει και δεν ειχαν διαμορφωθει στην Ελλαδα; Δεν ειχαν παραστάσεις, εμπειρίες, βιώματα, τους ελείπε η ζύμωση με τον τόπο, το χώμα, τους ανθρώπους, τους ελείπε η γνώση της Ελληνικής πραγματικότητας;" και για αυτο τα κανανε ολα μανταρα, και γυαλια καρφια;
Οτι θελουμε λεμε τωρα;;;
Εκτος και αν τα τελευταια 30 χρονια ψηφιζετε Κινεζους πολιτικους, και εγω ακομη κοιμαμαι και δεν το πηρα χαμπαρι...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Εφήμερε, κατ' αρχάς στην συγκεκριμένη ανάρτηση αναφέρομαι στην ηγετική΄ομάδα της παρούσας Κυβέρνησης, που έχει σήμερα την ευθύνη για την χώρα και τον λαό της. Δεν κάνω αναδρομή στην πολιτική ιστορία από το ΄80 ώς σήμερα. Μιλάμε για τις ιστορικές ευθύνες των σημερινών.
Το ζήτημα των ευθυνών της Ελληνικής πολιτικής τάξης για την συνολικότερη κατάσταση δεν χωράει σε μια παράγραφο και ασφαλώς δεν έχει να κάνει με το πόσοι απ' αυτούς είχαν γνώση για την Ελληνική πραγματικότητα και πόνο για τον τόπο.
Έτσι κι αλλιώς, όλοι ήταν Έλληνες - κάποιοι απ' αυτούς ανεπαρκείς, κάποιοι ηλίθιοι, κάποιοι απατεώνες και ελάχιστοι άξιοι, που τους έφαγε το μαύρο σκοτάδι.
Σε γενικές γραμμές, φαινόμενα απατεώνων πολιτικών απαντώνται σ' όλες τις χώρες, όχι μόνον στην Ελλάδα. Η διαφορά είναι ότι στην Ελλάδα έχουν εξασφαλίσει την ατιμωρησία, υιοθετώντας για τον εαυτό τους το κατάλληλο νομικό πλαίσιο, το οποίο ακόμη στέκει απαράλλαχτο.

Το ζήτημα των ευθυνών της 30ετίας, λοιπόν, είναι αντικείμενο άλλης συζήτησης, που έχει γίνει σ' αυτό το blog και σε άλλα. Το μείζον ερώτημα είναι τώρα τι κάνουμε, με ποιούς πάμε και σε ποιά κατεύθυνση. Η προσωπική απάντησή μου εδώ είναι ξεκάθαρη: όχι μ' αυτούς! Τους θεωρώ εκτός Ελληνικής πραγματικότητας. Απλά και καθαρά...

Unknown είπε...

και όμως φίλε μου... θα συμφωνήσω κι εγώ με τον Εφήμερο, που δεν λέει καθόλου λόγια εφήμερα.

Η προσέγγιση σου για τα χαρακτηριστικά των ηγετών της σημερινής κυβέρνησης είναι άστοχη. Και σε ότι αφορά κυρίως τον Γιωργάκη ας μην ξεχνάμε, εκτός του ότι γεννήθηκε στην Αμερική και ήρθε 8-9 χρονών στην Ελλάδα, σαν παιδί 15 χρονών του έβαλαν το πιστόλι στον κρόταφο προκειμένου να αποκαλύψει την κρυψώνα του πατέρα του, πράγμα που δεν άντεξε ο Ανδρέας Παπανδρέου και παραδόθηκε. Μιλάμε για ένα βίωμα 100% ελληνικό που ελάχιστοι έχουν βιώσει. Άλλο αν είναι αισθητά "λιγότερος" από τις ανάγκες που έχει σήμερα η πατρίδα μας και δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.

Εν πάση περιπτώσει, η προσέγγιση σου είναι άστοχη κυρίως γιατί μοιάζει να προέρχεται κατ' ευθείαν από εκείνη την περίοδο της ιστορίας μας όπου οι "αυτόχθονες" εξαπέλυαν μύδρους κατά των "ετεροχθόνων", σε μια χώρα που εν πολλοίς όφειλε την δημιουργία της ΚΑΙ στη δράση του παροικιακού ελληνισμού, δηλαδή στη δράση Ελλήνων που ζούσαν έξω, πλούτιζαν έξω και πολλοί από αυτούς είχαν γεννηθεί έξω. Για να μην θυμηθώ και τον εθνικό μας ποιητή.

Οπωσδήποτε ένας "κοσμοπολιτισμός" που διακρίνει τον Γιωργάκη και ανθρώπους σαν τον κ. Δρούτσα ή τον κ. Γερολυμάτο ακόμα και τον κ. Παπακωνσταντίνου είναι ενοχλητικός έως και ανυπόφορος αλλά μέχρι εκεί. Κατανοώ να γίνονται περισσότερο αντιπαθείς εξ αυτού, αλλά δεν είναι αυτό που φταίει, αυτό που είναι η αιτία του κακού. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος κουβαλούσε πολύ Ελλάδα μέσα του και την έχωσε στο γύψο!

Ο θυμός θυμός. Η αποτίμηση της ανεπάρκειας των κυβερνώντων σωστή. Η ανάγκη να αποδοθεί δικαιοσύνη για την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας και την διάλυση της ελληνικής κοινωνίας, καθοριστική για το οτιδήποτε. Τα άλλα, να μου επιτρέψεις να το πω, δεν χρειάζονται...

Unknown είπε...

Φυσικά τον κ. Πάγκαλο δεν τον ξέχασα. Απλώς είναι εκτός συναγωνισμού και από μόνος του ένα ολόκληρο κεφάλαιο :-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

ΑΕΡΙΚΟ μου, σ' αυτό το blog - όπως και στο δικό σου - όλα επ[ιτρέπονται. Όλες οι απόψεις, οι θέσεις, οι διαφωνίες...
Διαφωνούμε, λοιπόν, αλλά κι αυτό καλό είναι!
Η δική μου θέση είναι ότι παγίως γίνεται μια σύγχυση μεταξύ της Ελληνιθκής ιθαγένειας/εθνικότητας/υπηκοότητας και της Ελληνικότητας. Ονομάζω Ελληνικότητα το βίωμα του Ελληνισμού, την γνώση και τον πόνο για κάθε τι Ελληνικό. Αυτό είναι επίκτητο, είναι προϊόν συνειδητής ή ασύνειδης ζύμωσης, δεν βρίσκεται στο DNA. Από την άποψη αυτή Έλληνας γίνεσαι, δεν γεννιέσαι - κι είναι γνωστό πως διαχρονικά υπήρξαν και υπάρχουν ξένοι εραστές και μελετητές του Ελληνικού στοιχείου, που είναι πιο "Έλληνες", ήτοι πιο Ελληνικοί, κι από τους Έλληνες.
Η ζύμωση αυτή μπορεί να ξεκινάει από πολύ νωρίς, από την βρεφική και παιδική ηλικία, ανάλογα με το οικογενειακό και το σχολικό περιβάλλον, π.χ., αλλά οπωσδήποτε η διαμόρφωση και η συγκρότηση ολοκληρώνονται ουσιαστικά και καθοριστικά, στην συνέχεια, με την ενηλικίωση, οπότε τα βιώματα κατασταλάζουν και συνειδητοποιούνται.
Η άποψή μου για το βίωμα του κ. Πορωθυπουργού (και ακριβώς αυτών, που αναφέρεις - άρα έχεις πλήρως διαγνώσει το πρόβλημα) είναι εντελώς αντίθετη. Θεωρώ πολύ πιθανότερο το συγκεκριμένο βίωμα να λειτούργησε αρνητικά παρά θετικά, να άφησε απωθημένα παρά πόνο γι' αυτήν του την πατρίδα - αλλά αυτό είναι προσωπική κρίση, εικασία, εξήγηση του κοσμοπολιτισμού του.
Ως προς την Ελληνικότητα, υπάρχει, επίσης, η άκρα μορφή της, η κακοχωνεμένη της μορφή, η εθνικιστική και η ρηχή, που την συγχέει απολύτως με το DNA και πιθανότατα αυτή καθόρισε τοπν Παπαδόπουλο και τους συν αυτώ...
Ασφαλώς, λοιπόν, ήταν Έλληνες οι πολιτικοί, που ψηφίσθηκαν, κυβέρνησαν, έσφαλαν όλα αυτά τα χρόνια. Αμφισβητώ μόνον το πόσο "Ελληνικοί" ήταν, σύμφωνα με όσα προείπα...

ttt είπε...

Ο Άσωτος το είπε μια χαρά: έγραψες. Το σχολιάζαμε τις προάλλες με φίλους, ότι πρώτη φορά υπάρχει τόση κινητικότητα δημιουργική. Καιρός ήτανε. Και το σχόλιο περί Ελληνικότητας, επίκτητης και ενίοτε κακοχωνεμένης, νομίζω ότι τα λέει όλα για το θέμα, μια και καλή.

ANAZHTHΣH είπε...

κάτι φαίνεται να κινείται

να ξυπνάει

να αρχίζει να αλλάζει

θέλω να είμαι αισιόδοξη φίλε μου...

CsLaKoNaS είπε...

Εγώ πάλι με τη σειρά μου δεν ενδιαφέρομαι ούτε για την "Ελληνικότητα" του πρωθυπουργού, ούτε για την ψυχοσύνθεσή του. Νομίζω πως όλα αυτά είναι εικασίες.

Αερικέ έχεις αναφέρει πολλές φορές ότι ο Πρωθυπουργός είναι κατώτερος των περιστάσεων και θα ήθελα να μάθω σε τι ακριβώς αναφέρεσαι;

Η εποχή των "Ηγετών", των αυτόκλητων "σωτήρων" φαίνεται να έχει περάσει, όχι μόνο για εμάς αλλά για όλες τις δυτικές, ας το πούμε, κοινωνίες. Αυτό, νομίζω πως είναι ένα κατ' αρχήν θετικό στοιχείο.

Από την άλλη δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τη διαπραγματευτική δύναμη του κυβερνητικού επιτελείου παρά μόνον μέσα από τη μαζική πληροφόρηση.

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Ασφαλώς είναι εικασίες, Λάκωνα.. Δεν αποτελούν επιστημονικά συμπεράσματα ούτε και θα υποστήριζα κάτι τέτοιο ποτέ. Από την άλλη πλευρά, η κρίση της Ελληνικής κοινωνίας για τον Πρωθυπουργό φαινεται να είναι οριστική και, ανεξαρτήτως των αιτίων, απορριπτική.
ΤΑ κάποτε φιλικά του ΜΜΕ αναγκάζονται σιγά-σιγά να το παραδεχθούν και αποσύρουν, επίσης, την στήριξή τους σταδιακά.
Θα σου θυμήσω κάποια γεγονότα αδιαμφισβήτητα (και δεν θα αναφερθώ σε προεκλογικές "παρόλες"):

1. Άμα τη εκλογή του ξεκίνησε έναν πρωτοφανή διασυρμό της χώρας και του λλαού, που μόλις τον είχε εμπιστευθεί, με αποτέλεσμα να χαθούν και τα τελευταία ίχνη αξιοπιστίας, που είχαμε στο εξωτερικό ως χώρα αλλά και ως πρωθυπουργικός θεσμός. Ως έναν βαθμό, αυτό πληρώνουμε και πληρώνει κι ο ίδιος σήμερα, όταν δεν τον πιστεύουν.
2. Έχασε τουλάχιστον ένα εξάμηνο με σούρτα-φέρτα, χωρίς ούτε να συνειδητοποιεί το πρόβλημα ούτε να λαμβάνει έγκαιρα μέτρα.
3. Επέλεξε το "Μνημόνιο" ως βασικό πολιτικό εργαλείο, χωρίς την παραμικρή διαπραγμάτευση, όπως αποδεικνύεται από πολλά, αλλά και από το γεγονός ότι την 23/4/2010 ανακοίνωσε την προσφυγή στον Μηχανισμό και την 2/5/2010 τα μέτρα, που είχαν επιβληθεί.
4. Έστω κι έτσι, δεν εφάρμοσε καν με συνέπεια τις πολιτικές αυτές, με αποτέλεσμα να μπαίνει τώρα σε νέα περιπέτεια η χώρα, αν δεν βρεθεί άλλη λύση.
5. Έχει εμπιστευθεί σε καιρό κρίσης βασικούς τομείς σε ανθρώπους παντελώς άπειρους πολιτικά και χωρίς καμμία ιδιαίτερη ισχύ ή κύρος στην Ελληνική και στην διεθνή πολιτική σκηνή.

Καταγράφω μόνον τα πολύ θεμελιώδη και τα γενικώς παραδεκτά. Δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες με γκάφες, παλινωδίες, παραπλανήσεις κ.λπ., όπως τα κλειστά επαγγέλματα, που δεν άνοιξαν, η υπόθεση της Κερατέας, η εγκατάλειψη της Αθήνας στο έλεος των παρανόμων - μεταναστών και Ελλήνων και πολλά άλλα μικρά και μεγάλα. Δεν οφείλει ασφαλώς να ασχολείται ο ιδιος με όλα, αλλά οφείλει να στέλνει σπίτι τους τους ανεπαρκείς, που δεν ασχολούνταιμε τις αρμοδιότητές τους ή που δεν μπορούν να αποδώσουν...

CsLaKoNaS είπε...

Αστεροηδή

Στο 1 και το 3 διαφωνώ, στο 2 και στο 4 συμφωνώ 100% και στο 5 δεν ξέρω. :)

CsLaKoNaS είπε...

Η αλήθεια είναι ότι ο ΓΑΠ ξέκινησε πολύ δυναμικά με τα μέτρα που πήρε. Η κατάσταση πριν τον περασμένο Μάιο από εδώ φαίνεται πως ήταν τελειωμένη, δλδ οι Αμερικάνοι μας είχαν ξεγράψει από το χάρτι, γνωρίζοντας ακριβώς ότι δε θα μπορούσαμε ποτέ να πάρουμε τόσο σκληρά μέτρα. Γι αυτό και εντυπωσιάστηκαν στην αρχή με την εφαρμογή του Μνημονίου.

Τα πράγματα ξέφυγαν τελείως από την αρχή του Ιανουαρίου μέχρι το Μάρτιο όπου η κυβέρνηση δεν έκανε καμία μεταρρύθμιση. Τίποτα! Αυτό απογοήτευσε τους πάντες και μας έφερε στη σημερινή κατάσταση.

Αυτή είναι η εικόνα έτσι όπως ακούγεται από τα εδώ ΜΜΕ και κάτι φίλους που έχω από το οικονομικό τμήμα του πανεπιστημίου. Κάτι παραπάνω δεν ξέρω.

 
GreekBloggers.com