Την περασμένη εβδομάδα, στις 25 Ιουλίου 2011, αυτός ο τόπος έχασε τον Μιχάλη Κακογιάννη, έναν από τους σπουδαιότερους ανθρώπους του σύγχρονου Ελληνικού πολιτισμού, ο οποίος, επί πλέον, στον βαθμό, που ήταν - άθελά του ίσως - υπεύθυνος για την μεταπολεμική δημόσια εικόνα της τουριστικής Ελλάδας στο εξωτερικό (και ήταν πολύ, πάρα πολύ!), είχε τεράστια επίδραση και στην Εθνική μας Οικονομία...
Χθες, 3 Αυγούστου 2011, ο κ. Άγγελος Τόλκας ορκίσθηκε Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ. Γεννημένος το 1978, διδάκτωρ της Νομικής, 33 μόλις ετών, Βουλευτής ήδη από το 2009, σε ηλικία 31 ετών, αφού είχε ήδη εργασθεί ως Δικηγόρος - πότε πρόλαβε να εργασθεί δεν ξέρω, αλλά αυτό (ας δεχθούμε ότι) αφορά τον κ. Πρωθυπουργό, που τον επέλεξε, και τους Φορείς του Τύπου, που θα εποπτεύει ο κ. Τόλκας.
Με αφορμή τα δύο γεγονότα, ένα από τα πιο επιτυχημένα Ελληνικά sites, το protagon.gr, με το οποίο συνεργάζονται ουκ ολίγοι γνωστοί δημοσιογράφοι και άνθρωποι του πολιτισμού, αφιέρωσε:
Ακριβώς εννέα (9) γραμμές στον Μιχάλη Κακογιάννη αλλά
Έξι (6) γραμμές στον κ. Τόλκα, συνοδευόμενες από πλήρες και αναλυτικό slide show της τελετής ορκωμοσίας. Εξαντλητικά στιγμιότυπα προ, μετά, της οικογένειας κ.λπ κ.λπ., οπότε και μαθαίνουμε, μεταξύ άλλων βαρυσήμαντων, ότι ο νέος Υφυπουργός δεν ανέμενε ότι θα υπήρχαν φωτογράφοι στην τελετή!!!
Σε σχέση με τον Μιχάλη Κακογιάννη γράφτηκε - ναι, ακόμη και σ' αυτό τούτο το protagon.gr... σε σχόλιο, για να είμαστε ακριβείς - το γνωστό, κοινότοπο πως "φτωχαίνουμε".
Ναι, όλο και πιο πολύ φτωχαίνουμε, αλλά φταίνε γι' αυτό πιο πολύ όσοι μένουν πίσω κι όχι οι άτυχοι, που φεύγουν κι εύκολα λησμονιούνται...
.JPG)
.JPG)
Αναρτήσεις
8 σχόλια:
Θα διαφωνήσω στο σημείο ότι θα πρέπει να αφιερώνουμε πολλές γραμμές στον τύπο για σημαντικές προσωπικότητες και λιγότερες σε λιγότερες σημαντικές.Πιστεύω πώς η σημαντικότητα κάποιου δεν αναγνωρίζεται μέσα απτις γραμμές που σου γράφουν αλλά κατά πόσο έχει μείνει χαραγμένος στη μνήμη των άλλων.Αν λόγου χάρη οι κλασσικοί,οι αναγεννησιακοί και οι διαφωτιστές περίμεναν την αναγνώρισή τους μέσα από τον τύπο τότε θα είχαν ξεχαστεί προ πολλού.Κι όμως όταν ακούς Σοφοκλή,Τιτσιάνο,Ρουσσό ασυναίσθητα σου έρχνοται στο μυαλό τα έργα τους.Αυτή είναι η σπουδαιότητα ενός ανθρώπου-πνευματικού κι όχι να σε ξέρουν όλοι για πέντε χρόνια
καλό μηνα!
Αγαπητέ Περσέα, από την σκοπιά, που το βλέπεις, δεν έχεις διόλου άδικο. Οι μεγάλοι κάθε τομέα δεν έχουν ασφαλώς ανάγκη τον Τύπο για να καταξιωθούν στον αιώνα τον άπαντα...
Ωστόσο, στην ανάρτηση αυτή εξετάζω το ζήτημα από την πλευρά του Τύπου, που επί της αρχής και ανεξάρτητα από την κατάρρευση της αξιοπιστίας του στις μέρες μας, αποτελεί τον καθρέφτη μιας κοινωνίας σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, αντικατοπτρίζει το σύστημα των αξιών και των αρχών της, τα αποτελέσματα των αξιολογήσεών της, τις προτεραιότητές της.
Από την άποψη αυτή, λοιπόν, η επιλογή μιας θεματογραφίας και ο τρόπος της δημοσιογραφικής κάλυψης, αποκαλύπτει ότι φτωχαίνουμε, όχι μόνον επειδή κάποιοι μεγάλοι του Ελληνισμού μοιραία πεθαίνουν, αλλά, πιο πολύ, επειδή όσοι μένουμε πίσω δεν μπορούμε να κάνουμε στοιχειώδεις αξιολογήσεις, να διαχωρίσουμε την ήρα από το σιτάρι, να σώσουμε για τις νεώτερες και τις επόμενες γενιές ό,τι πράγματι έχει αξία και μένει στον χρόνο...
Μα Αστεροηδή, αφού εξετάζεις το ζήτημα από την πλευρά του Τύπου, διαπράττεις το στατιστικό σφάλμα να αναφέρεις μόνο μία πηγή (protagon.gr) και να συγκρίνεις το υπό εξέταση γεγονός με κάποιο συγκεκριμένο-διαφορετικό.
Πρέπει κατ' αρχάς να συγκρίνεις συνολικά τον Τύπο ή τουλάχιστον κάποια κατηγορία του (π.χ. τον ηλεκτρονικό) στο συνόλό της και σε χρονικό παράθυρο αρκετών ημερών μιας και τα αφιερώματα δε μπορεί να είναι ακαριαία (όπως ο θάνατος του Κακογιάννη).
Λάκωνα, δεν κάνω στατιστικό λάθος ούτε ανάλυση του φαινομένου του Τύπου. Όπως θα είδες στην ανάρτηση, δεν αναφέρομαι συνολικά στον Τύπο, ο οποίος γενικά κάλυψε πλήρως την μεγάλη απώλεια, αλλά στο συγκεκριμένο site, που υποτίθεται ότι αποτελεί την κορωνίδα των αντίστοιχων αρθρογραφικού προσανατολισμού ιστότοπων.
Είναι δυστυχώς τόσο διαφανή πλέον τα κίνητρα και οι παράμετροι των αξιολογήσεων κάποιων δημοσιογράφων...
Αστεροηδή παρακολούθησα τη συζήτησή σου με τον Περσέα και έκανα το πρώτο μου σχόλιο.
Αυτό το protagon.gr είναι του Σταύρου Θεοδωράκη; Αυτός ο δημοσιογράφος μου φαίνεται εξαιρετικά γλειώδης, πάντως. Δεν τον έχω σε καμία εκτίμηση.
Ναι, αλλά στο άρθρο για τον Κακογιάννη εχουν 5 links σε ταινίες του, που αξίζουν όσο εκατοντάδες αράδες, ενώ για τον νέο υφυπουργό επικρατείας (ακόμη δεν ξέρω τι 'ναι τούτο τούτο το υπουργείο) μας ενημερώνουν ότι εκανε μεταπτυχιακές σπουδές το prestigious Δημοκρίτειο Θράκης ενώ κάπου αλλού διάβασα ότι έχει κάνει επιστημονικές δημοσιεύσεις για ...το ΓΕΜΗ και τη χρηματοδότηση των κομμάτων!!!...ενδεχομένως στα Δικηγορικά Χρονικά Ημαθίας.
Τα μεγάλα έργα δε χάνουν το κοινό τους όταν ο δημοφιλής Τύπος τα αγνοεί, το κοινό όμως χάνει τα μεγάλα έργα. Γι αυτό δικαίως σχολιάζει ο Asteroid.
Κι ακόμα, όσο πιό πολύ γελοιποιούμε & σατυρίζουμε τα δημοσιογραφικά clchės τόσο το καλύτερο διότι αν είναι κάτι που μάς φτωχαίνει είναι αυτά ακρβώς τα "φτωχαίνει' (μαζί με τα "απέραντα γαλάζια' τις 'απέραντες ελαφρότητες" κοκ κοκ).
ο Θεωδοράκης και εμένα πάντως δε μ'αρέσει καθόλου...καλό Σαββατοκύριακο εύχομαι :-)
Δημοσίευση σχολίου