Atenίζω, atenίζεις, atenίζει, Atenistas

Όσοι κυκλοφορούν στα Ελληνικά blogs, καθώς κι όσοι διαβάζουν free press έντυπα, όπως η LIFO, μπορεί να έχουν μάθει για μια κίνηση Αθηναίων, που γεννήθηκε πολύ πρόσφατα και στοχεύει στην ενεργοποίηση όλων όσοι συμμετέχουν, ώστε να διορθωθούν ορισμένα από τα πολλά κακώς κείμενα της Αθήνας μέσα από ενέργειες ήπιου ακτιβισμού. Είδα από την αρχή με καλό μάτι την πρωτοβουλία αυτή και είχα ήδη εγγραφεί μέλος της από την πρώτη μέρα, όταν τύχη αγαθή τάφερε έτσι, ώστε να αποκτήσω απροσδόκητα επαφή με έναν από τους πρωτεργάτες της.
Ήθελα έτσι κι αλλιώς να γράψω κάτι για την κίνηση των Atenistas, αλλά όχι πριν να έχω μια προσωπική εμπειρία και εκτίμηση της όλης υπόθεσης.
Πρώτο, λοιπόν, σπουδαίο στοιχείο, νομίζω, είναι ότι η κίνηση δεν σχετίζεται με Κόμματα και παρατάξεις Δημοτικές ή άλλες, αλλά ξεκίνησε και προχωράει με προσωπική πρωτοβουλία κάποιων νέων ανθρώπων.  Δεύτερο θετικό στοιχείο είναι ότι η κεντρική ιδέα έχει να κάνει με ενέργειες και πράξεις για την πόλη και τον δημόσιο χώρο κι όχι με ατέρμονες συζητήσεις περί το δέον γενέσθαι.
Μ' αυτό το σκεπτικό, την περασμένη εβδομάδα καθαρίσθηκε από μέλη της κίνησης ο χώρος του Αρείου Πάγου, κάτω από την Ακρόπολη - δίχως δημοσιότητα μεν, αλλά οι φωτογραφίες, που δημοσιεύθηκαν εκ των υστέρων μαρτυρούν ότι έγινε έργο χειροπιαστό!
Μια δεύτερη πρωτοβουλία ήταν η διοργάνωση μαζικής αποστολής e-mail στην Διοίκηση του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, προκειμένου να απαιτηθεί η απομάκρυνση δύο κακόγουστων και μάλλον άχρηστων ISOBOX από τον περίβολο του Μουσείου.
Και χθες, Σάββατο, 18/9, οργανώθηκε μια μικρή βόλτα στο ιστορικό τρίγωνο της Αθήνας, προκειμένου να επισημανθούν τα εμπόδια στην διέλευση πεζών, οι οποίοι περνούν μια μικρή Οδύσσεια κάθε φορά που επιχειρούν να εισακούσουν τις παροτρύνσεις των αρμοδίων και να κυκλοφορήσουν με τα πόδια στην πόλη τους.
Σ' αυτή την βόλτα είχα την ευκαιρία να μετάσχω κι εγώ, να την αποτυπώσω φωτογραφικά και, κυρίως, να συζητήσω και να μάθω περισσότερα για την κίνηση των Atenistas στην πράξη.
Ξεκινήσαμε όλοι μαζί από το σημείο συνάντησης, το Βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκη, στην Πανεπιστημίου, και κατηφορίσαμε προς την Κοραή.

Ακόμη και ο πιο "τυχαίος" περίπατος στο κέντρο της Αθήνας αποκαλύπτει σ' όποιον έχει διάθεση να δει πολλά πράγματα, που, ανεξάρτητα από τις αρχικές προθέσεις, επιβαρύνουν την πόλη είτε αισθητικά είτε λειτουργικά. Μολονότι δεν ήταν εντός θέματος για την συγκεκριμένη μέρα, δεν μπορεί κανείς παρά να παρατηρήσει πως η πλατεία της Κοραή έχει επιβαρυνθεί με κατασκευές και εγκαταστάσεις, που μπορεί μεν να μη εμποδίζουν τους πεζούς, αλλά κλείνουν με τρόπο κακόγουστο την θέα από την Κλαυθμώνος προς την περίφημη Αθηναϊκή Τριλογία της Βιβλιοθήκης, του Πανεπιστημίου και της Ακαδημίας.

Ο σκοπός των δύο εγκαταστάσεων μπορεί να είναι ευγενής, αλλά δεν παύει να είναι προβληματική η θέση τους. Από ανθρώπους και Φορείς ευαίσθητους σε κοινωνικά ζητήματα, θα περίμενε κανείς διπλό σεβασμό για την πόλη και τα αρχιτεκτονικά της μνημεία. Τα περίπτερα θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν τοποθετηθεί σε λίγο διαφορετική θέση, ώστε να μη προσβάλλουν καθημερινά το αστικό τοπίο και την αισθητική μας.

Ωστόσο το ζήτημα του Σαββάτου ήταν η επισήμανση εμποδίων για τους πεζούς...

                                        

Η περίπτωση της Κλαυθμώνος είναι χαρακτηριστική. Κολώνες, περίπτερα και κιόσκια γεμίζουν το πεζοδρόμιο, εμποδίζουν την ομαλή διέλευση και επιβαρύνουν επίσης την αισθητική μας. Η πλατεία Κλαυθμώνος θα μπορούσε να ήταν από τις ωραιότερες της Αθήνας - αλλά δεν είναι...

Επί το έργον, λοιπόν, και ιδού η σήμανση των εμποδίων με τρόπο ήπιο...

                         

                         

Ένα από τα προβλήματα της Αθήνας είναι ότι ποικίλοι Φορείς, Κρατικοί, Δημοτικοί ή ιδιωτικοί, παρεμβαίνουν κατά διαστήματα, τοποθετούν, φερ' ειπείν, για τους δικούς τους λόγους καλώδια ή κολώνες ή ό,τι άλλο, και αμελούν να τα αποξηλώσουν, όταν πια δεν τα χρειάζονται.

                                   

Η κολώνα έξω από το κατάστημα του "ΣΤΡΟΓΓΥΛΟΥ", όπου τοποθετήθηκε η σήμανση Νο 2, είναι μια τέτοια ακριβώς περίπτωση: ένας άχρηστος μεταλλικός στύλος, που απλώς υπάρχει εκεί... Όπως υπάρχουν παντού στο κέντρο και τα κολωνάκια που είχαν κάποτε τοποθετηθεί για την λειτουργία του συστήματος απαγόρευσης εισόδου αυτοκινήτου σε συγκεκριμένους δρόμους με πασάλους, που μπαινόβγαιναν στο οδόστρωμα. Το σύστημα, ηλικίας 20ετίας και πλέον, δεν λειτούργησε ουσιαστικά ποτέ, αλλά τα κολωνάκια παραμένουν στην θέση τους!

                        

Άλλες φορές ο ίδιος ο Δήμος καταργεί την ομαλή διέλευση από το στενό πεζοδρόμιο, για χάρη ενός κάδου απορριμάτων...

                       

Οπότε γιατί να μη μιμηθούν τον Δήμο και οι ιδιώτες και να κάνουν το ίδιο, τοποθετώντας μια διαφημιστική πινακίδα...

                                           

ή σωρεύοντας σκουπίδια όπου τύχει...

                              

ή απλώς παρκάροντας όπου βολεύει ένα αυτοκίνητο ή μια μηχανή... ή και πολλές ακόμη...

                             

                              

                              

Το μόνο βέβαιο συμπέρασμα από τον Σαββατιάτικο αυτό περίπατο στην πόλη είναι ότι όλοι μας - πολίτες, Κράτος, Φορείς κ. ά. -  συνειδητά ή ασυναίσθητα, την επιβαρύνουμε με κάθε τρόπο και με κάθε ευκαιρία. Εμποδίζουμε την ομαλή λειτουργία της ή απλώς την ασχημαίνουμε και, κατόπιν, επιστρέφουμε στο σπίτι μας και γκρινιάζουμε για το χάλι της καθημερινότητας...

Έχω την άποψη ότι πρωτοβουλίες πολιτών και κινήσεις όπως αυτή των Atenistas μπορούν να μας ενεργοποιήσουν όλους, να μας βοηθήσουν, κατ' αρχάς, να συνειδητοποιήσουμε πόσο έχουμε κι εμείς κάποιαν ευθύνη και να μας προσφέρουν ευκαιρίες δράσης χειροπιαστής! 

Περισσότερες πληροφορίες για τους Atenistas εδώ - και εξυπακούεται, ασφαλώς, ότι όλα τα προηγούμενα αποτελούν δικές μου απόψεις και ερμηνείες και δεν απηχούν αναγκαστικά και τις απόψεις των Atenistas.