Γιατί δεν φεύγουν;

Η τρέχουσα κρίση, για να γίνει πιο πιστευτή, έπρεπε να περάσει μέσα από ένα μπαράζ επίσημων δηλώσεων και δημοσιευμάτων για το πόσο άθλιοι και απατεώνες είναι οι Έλληνες, πόσο μίζερη είναι η ζωή στην Ελλάδα...
Δεν είμαι απο εκείνους, που τα βρίσκουν όλα μα όλα γύρω τους αρνητικά. Ακόμα και για την παρούσα πολιτική κατάσταση θεωρώ ότι παρά την ανεπάρκεια, που έχει δείξει, έχει κάνει και σωστά βήματα κι έχει, λόγω της συγκυρίας, την ευκαιρία να κάνει και άλλα.
Δεν είμαστε ούτε ιδεώδης τόπος ούτε ιδεώδης λαός, αλλά και κανείς στον πλανήτη δεν είναι. Πολλά πράγματα τα κάνουμε σωστά και τα κάνουμε και με συναίσθημα σε μιαν εποχή που τα συναισθήματα δεν έχουν πολλή πέραση στην ζωή και στην εργασία. Αυτό, που μας υπονομεύει, αυτό, δηλαδή, με το οποίο εμείς οι ίδιοι υπονομεύουμε τον εαυτό μας συλλογικά, είναι μάλλον η ανοργανωσιά ή και μια  γκρίνια, που μας κάνει να στεκόμαστε πιο πολύ στα αρνητικά παρά στα θετικά της Ελληνικής καθημερινότητας κι ίσως να μας καλλιεργεί και μιαν ηττοπάθεια, τελικά.
Τα πράγματα, όμως, δεν είναι ακριβώς έτσι, όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι μόνον αρνητικά στοιχεία χαρακτηρίζουν την Ελληνική κοινωνία και την χώρα. Κάποιοι, όπως ο κ. Δήμου, φερ' ειπείν, το έχει "ανακαλύψει" αυτό ήδη από 30ετίας και τόχει κάνει έκτοτε επάγγελμα - με αγαστή συνέπεια, ομολογώ - ενώ άλλοι είδαν το φως το "αληθινό" πιο πρόσφατα. Βρίθουν οι εφημερίδες και το Internet τέτοιων απόψεων , αλλά, αν χρειασθεί μπορούμε όλοι να κάνουμε συγκεκριμένες παραπομπές σαν αυτήν την επιεικώς απαράδεκτη...  
Και η απορία μου τώρα είναι γιατί όλοι αυτοί οι κατ' επάγγελμα, ίσως και κατά παραγγελίαν, γκρινιάρηδες, πολιτικοί, επιχειρηματίες ή δημοσιογράφοι, επιμένουν Ελληνικά, γιατί κάθονται εδώ και δεν πάνε σε κάποιον από τους τόσους Παραδείσους της αλλοδαπής, για να βγάλουν πιο πολλά χρήματα και να ζήσουν και καλύτερα;