Οι Atenistas κάνουν την διαφορά! Γιατί, όμως;

Μια από τις installations υποδέχεται ήδη τον πρώτο θαυμαστή της

Πολύ απλά, γιατί ΚΑΝΟΥΝ!.. Δηλαδή δεν σκέπτονται μόνο ούτε και μόνο λένε...
Κάνουν!  Πράγματα συγκεκριμένα, συνήθως απλά, αλλά χειροπιαστά. Τα βλέπεις που γίνονται, εκεί, εδώ, δίπλα στο σπίτι σου ή στο μαγαζί σου, τα χαίρεσαι και μπορεί να κρυφογελάς κιόλας λίγο για το ότι οι μικρές αυτές δράσεις προκαλούν τελικά και την αναγκαστική - "ανάγκα και Θεοί πείθονται" ή, αλλιώς, η ανάγκη, που γίνεται φιλοτιμία -  συμμετοχή των επίσημων Φορέων...
Αλλά να τα πάρουμε από την αρχή τα πράγματα.
Για τους Atenistas έχουμε ξαναμιλήσει εδώ, τον περασμένο Σεπτέμβριο, μ' αφορμή την πρώτη επισήμως προαναγγελθείσα δράση τους. Δεν είναι τίποτε περισσότερο, αλλά ούτε και τίποτε λιγότερο, από μια πρωτοβουλία δύο σύγχρονων "Αθηναιογράφων", του δημοσιογράφου κ. Δημ. Ρηγόπουλου

 και του blogger, που είναι σε όλους γνωστός ως "Athensville".

Πρωτοβουλία, που οδήγησε αμέσως σε μια κίνηση πολιτών, Αθηναίων με την ευρεία έννοια, που είτε ζουν και δουλεύουν στην πόλη είτε απλώς κυκλοφορούν σ' αυτήν και την πονάνε λίγο περισσότερο από άλλους και, κυρίως, από όσους έχουν εκλεγεί ή επιθυμούν να εκλεγούν και μόνον τότε,  από επίσημη, δηλαδή, θέση να βοηθούν - και αν...
Οι Atenistas θέτουν απλούς στόχους, που μπορούν να υλοποιηθούν με ενέργειες ήπιου ακτιβισμού και να βελτιώσουν την αισθητική, την λειτουργία ή την καθημερινότητα της πόλης. Το αξιοσημείωτο είναι πως οι στόχοι αυτοί είναι συνήθως και αυτονόητοι, με την έννοια, δηλαδή, ότι θα μπορούσαν συχνά να αποτελέσουν αντκείμενο παρατήρησης και δράσης ενός επίσημου, Κρατικού ή ιδιωτικού Φορέα ή ακόμα και κάποιων περιοίκων, που μένουν ή έχουν κάπου κοντά ένα μαγαζί, μιαν επιχείρηση... αλλά, παρ' όλ' αυτά, δεν...
Προσωπικά, θεωρώ το στοιχείο αυτό εξαιρετικά καθοριστικό, καθώς διατηρώ την άποψη ότι όταν εμείς οι ίδιοι εγκαταλείπουμε κάτι, ιδιωτικό ή δημόσιο, στην τύχη του, από μια ζαρντινιέρα ώς ένα οικόπεδο, από ένα σπίτι ώς έναν δρόμο και μια πόλη, μοιραία αυτό το κάτι θα περάσει σε διαδικασία φθοράς, μοιραία θα γίνει αντικείμενο προσβολών, δεν θα το σεβασθεί και δεν θα το φροντίσει κανείς, θα γίνει εύκολα σκουπιδότοπος, εστία έλξης παραβατικών συνηθειών και δραστηριοτήτων... Και αντίστροφα, κάτι που το βλέπουμε φροντισμένο, περιποιημένο, καθαρό, τείνουμε όλοι να το σεβασθούμε - ακόμη κι όσοι μπορεί να το ρυπαίναμε απερίσκεπτα ώς εκείνη την στιγμή. Μαθαίνω, φερ' ειπείν, από τον κ. Ρηγόπουλο ότι οι ζαρντινιέρες της Σατωβριάνδου, τις οποίες περιποιήθηκαν οι Atenistas πριν από ένα μήνα περίπου, παραμένουν φροντισμένες και καθαρές σε ένα από τα πιο πολυσύχναστα και "παραβατικά" σημεία της Αθήνας... Αλλά και το οικόπεδο της πολύ ταλαίπωρης οδού Ιάσονος, στο Μεταξουργείο, που επιμελήθηκαν πριν από 3 εβδομάδες η "Κεραμεικός - Μεταξουργείο Πρότυπη Γειτονιά" και η Κυρία Ρεβέκκα Καμχή επίσης στέκει απείραχτο εν πολλοίς, όπως διαπίστωσα ιδίοις όμμασιν μόλις  χθες... Όπερ έδει δείξαι!..

Για χθες, Κυριακή 24/10, οι Atenistas είχαν προγραμματίσει μιαν ανοιχτή και ευρείας συμμετοχής δράση καθαρισμού δύο κενών αντικρυστών οικοπέδων, στους αριθμούς 16 και 23 της οδού Αγίων Ασωμάτων.

                          Η Αγ. Ασωμάτων ενώνει την Πλατεία του Θησείου με την Πειραιώς 

Το ένα οικόπεδο ιδιωτικό και το άλλο Κρατικό, ιδιοκτησίας του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων, με την προοπτική ήδη από το 2007 να γίνει Γυμνάσιο - και τα δύο, πάντως, αφημένα στην τύχη τους, σκουπίδια και μπάζα παντού, εικόνα επιεικώς δυσάρεστη σε δρόμο πολυσύχναστο, με καθημερινό πέρασμα τουριστών, σε μεσοτοιχία με μεγαλο ξενοδοχείο, το "Jason Inn", και με αξιοπρεπέστατα μαγαζιά, μια ανάσα από την καλά φυλασσόμενη  Ισραηλιτική Κοινότητα της Αθήνας και το μνημείο του Ολοκαυτώματος.

Μια πινακίδα απέναντι από τα οικόπεδα δείχνει τον δρόμο πτος το "El pecado", το κρίμα, η αμαρτία - ενώ θάπρεπε μάλλον το βελάκι να δείχνει κατ' ευθείαν στα οικόπεδα...

Τέλος πάντων, οι Atenistas, με γάντια, σακούλες και εργαλεία

συγκεντρώθηκαν από νωρίς το μεσημέρι, χωρίσθηκαν σε δύο ομάδες και, υπό τα βλέμματα διαπορούντων τουριστών και περίεργων περαστικών, έπιασαν όλοι δουλειά αμέσως χωρίς να χρονοτριβήσουν και χωρίς να αφήσουν τα κανάλια και τους δημοσιογράφους να τους αποσπάσουνγια πολύ την προσοχή.

Όλες οι ηλικίες εκπροσωπήθηκαν επάξια κι όλες έδειξαν περισσό ζήλο...
Σχετικά γρήγορα, τα οικόπεδα καθαρίσθηκαν, απομακρύνθηκαν όλα τα σκουπίδια

και όσα από τα μπάζα, που βρίσκονταν κυρίως στο Κρατικό οικόπεδο, ήταν  δυνατόν να μεταφερθούν με τα χέρια, χωρίς ειδικά μηχανήματα.
Παράλληλα ειδοποιήθηκε και ο Δήμος Αθηναίων, ο οποίος, αν και ώς τώρα δεν είχε λάβει μια αντίστοιχη πρωτοβουλία είτε γι' αυτά τα οικόπεδα είτε για άλλα, έστειλε αμέσως ένα όχημα, που έκανε δύο διαδρομές, για να παραλάβει τα ογκώδη αντικείμενα και όσα σκουπίδια μπορούσε...

Ο ΣΠΥΡΟΣ - είναι το όχημα ή ο οδηγός άραγε; - έσπευσε!

Και τύτο προς μεγάλη έκπληξη όλων και, κυρίως, του διευθυντή του "Jason Inn Hotel",

που διαμαρτυρόταν έντονα για την αρχική συγκέντρωση των σκουπιδιών και των μπάζων δίπλα στο Ξενοδοχείο... ναι, των ίδιων σκουπιδιών, που χρόνια τώρα διόλου δεν τον ενοχλούσαν, όσο σωρεύονταν στο οικόπεδο - μεσοτοιχία...
Στο ιδιωτικό οικόπεδο, που προσφερόταν περισσότερο, δημιουργήθηκαν μικρά παρτέρια,

ενώ στο Δημόσιο η παρέμβαση συμπεριέλαβε αυτοσχέδιες installations με καλλιτεχνικές αξιώσεις!

Στο τέλος αποκαταστάθηκε το συρματόπλεγμα της περίφραξης

Συνεργασία, ο όρος - κλειδί

Συνέντευξη του "Athensville" επ' αυτοφώρω, στο συρματόλεγμα!

και ντύθηκε με λευκή λινάτσα - σαν γάζα στο σώμα του μεγάλου ασθενούς, του εν πολλοίς εγκαταλειμμένου ιστορικού κέντρου της Αθήνας.

Δεν ξέρω αν τέτοια ήταν η πρόθεση των διοργανωτών, αλλά, μόλις είδα την λινάτσα, η δική μου σκέψη σ' αυτόν τον συμβολισμό έτρεξε αμέσως!

Για θεαματικό finale o "Athensville", όπως κι ο ίδιος γλαφυρά περιγράφει εδώ, είχε συλλάβει το σχέδιο της επικόλλησης μικρών πινακίδων στην λινάτσα με τις πιο αυθόρμητες και πιο μύχιες επιθυμίες του καθενός από τους συμμετέχοντες για την πόλη... Δημοφιλές σχέδιο, συνωστισμός επιθυμιών: όλοι κάτι είχαν στον νου, κάτι θέλανε να γράψουν - να ευχηθούν, μάλλον - για την Αθήνα τους!

Τόχω γράψει κι άλλοτε ότι η δράση των Atenistas και άλλες αντίστοιχες δράσεις - όπως της 'Κ-Μ Πρότυπη Γειτονιά" ή της "Νεανικής Δράσης Μυκονιατών", που τυχαίνει να ξέρω - δεν λύνουν τα μέγαλα προβλήματα του δημόσιου χώρου και του μη σεβασμού του στην Ελλάδα. Ωστόσο, σ' αυτήν την πρώτη, πρώιμη, θάλεγα, φάση μας βοηθούν όλους να συνειδητοποιήσουμε ποιά ακριβώς ή περίπου είναι αυτά τα προβλήματα , πόσο μετέχουμε κι εμείς οι ίδιοι συνειδητά ή ασύνειδα, λίγο ή πολύ, στην δημιουργία τους και τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε - απλά, εύκολα και φθηνά!
Τι χρειάζεται για να δημιουργηθούν τέτοιες κινήσεις και τέτοιες ομάδες κρούσης σε επίπεδο γειτονιάς ή πόλης; Τι είναι αυτό, που έχουν οι Atenistas, π.χ., και που δεν τόχει ο τάδε ή ο δείνα Κρατικός ή Δημοτικός Φορέας, ο οποίος και προϋπολογισμό διαθέτει και προσωπικό και μηχανήματα, αλλά, παρ' όλ' αυτά, απέχει από τέτοιες πρωτοβουλίες;
Δεν χρειάζονται τόσο τα χρήματα, σε τέτοιες περιπτώσεις. Η χθεσινή δράση στοίχισε, όπως έμαθα, περί τα 70 ή 80 ευρώ - κόστος, που το μοιράσθηκαν μεταξύ τους όσοι είχαν 2 ευρώ περίσσευμα να συνεισφέρουν. Δεν χρειάζεται καν πολύς χρόνος -  σε 3 ώρες η δουλειά είχε τελειώσει!
Τι χρειάζεται, λοιπόν;
Κατ' αρχάς, λίγη, όχι πολλή, παρατηρητικότητα, ώστε να βλέπουμε τα κακώς κείμενα, όταν κυκλοφορούμε στην πόλη. Αν δεν κυκλοφορούμε αδιάφοροι, όλοι μπορούμε να επισημάνουμε πράγματα και να προτείνουμε δράσεις.
Κατόπιν, λίγη καλή διάθεση να βοηθήσουμε προσωπικά.
Και, τέλος, λίγη φαντασία. Ή και πολλή - εν τάξει, αυτή δεν την έχουμε όλοι σίγουρα... Αλλά την έχουν για μας οι Atenistas! Ας τους παρακολουθήσουμε εν δράσει κι όσοι μπορούμε ας τους στηρίξουμε ενεργά κιόλας, ας βοηθήσουμε πρακτικά σ' όσα οργανώνουν...
Έχουμε πλέον την ευκαιρία εμείς οι ίδιοι να κάνουμε στην πόλη μας μια διαφορά που να μας αφορά!          

     

Η πιο γοητευτική και ρομαντική Atenista της χθεσινής μέρας...

Υ.Γ: Η παρούσα ανάρτηση απηχεί αποκλειστικά προσωπικές απόψεις και εκτιμήσεις του γράφοντος. Ο επίσημος απολογισμός της χθεσινής δράσης των Atenistas, εικονογραφημένος με φωτογραφίες του κ. Κωνστ. Φλαμιάτου    εδώ.