Επιστροφή

 

Επιστροφή, λοιπόν... κι έχω συχνά την εντύπωση ότι πάντα από κάπου επιστρέφω, κάπου έχω πάει, έχω λείψει και επιστρέφω...

Κι αυτό το κάπου έχει συνήθως νερά και θάλασσες - μακριά από τον ανοιχτό ορίζοντα πάνω από την γυαλιστερή επιφάνεια του νερού δεν αντέχω πολύ!

Τα ταξίδια μου έχουν, όμως, ένα ακόμη χαρακτηριστικό συνήθως: με πάνε δυτικά και με πάνε συχνά στην Αμερική, τόπο σημειολογικά βαρύ, όπως κι αν το δει κανείς... είτε θετικά είτε αρνητικά. 

 

Έχω μιαν αδυναμία στην χώρα αυτή και δεν τόχω κρύψει ποτέ. Μπορεί συχνά να διαφωνώ με τις πολιτικές της επιλογές ή ακόμη και με πτυχές της Αμερικανικής κοινωνίας, αλλά συνολικά τρέφω τα καλύτερα αισθήματα για τον απλό λαό και εκτιμώ ιδιαίτερα τον δυναμισμό και την ορμητικότητά του, το πείσμα και το θετικό του πνεύμα. 

Φαίνεται συχνά να επιλέγει την επικέντρωση στην επιφανειακή πλευρά των πραγμάτων, να στέκεται εκεί πιο πολύ απ' όσο θα τόκανε ένας σοφιστικέ Ευρωπαίος ή ένας Έλληνας καχύποπτος για όλους και για όλα - αλλά πιθανόν από αυτή την "ελαφρότητα" να πηγάζει και η συλλογική τους και η ατομική τους προσαρμοστικότητα, καθώς κι ένα είδος "χαράς της ζωής", που τους χαρακτηρίζει και που οι Ευρωπαίοι παραδοσιακά ερμηνεύουν ως Αμερικανική ευήθεια και αφέλεια...   

 

 

 

 

 

 

 

Βρέθηκα στην Florida την φορά αυτή, μια Πολιτεία, που προσφέρει απίστευτη άγρια Φύση στην θάλασσα και στην ξηρά, αλλά είναι ταυτόχρονα κι ένα τεράστιο, εξωπραγματικό Καρουσέλ, που στριφογυρίζει συνέχεια και σε εκσφενδονίζει σε διαφορετικούς κάθε φορά κόσμους... 

Από την προσβάσιμη, εκεί μπροστά σου, παρθένα Φύση

... στις ατέλειωτες, αχανείς παραλίες

 

... στα παστέλ χρώματα του Miami Beach 

 

 

... στα κτίρια Art Deco ή με επιρροές Art Deco

 

 

 ... κι από κει στον μαγευτικό κόσμο των surfers

... στο μαγικό φως του San Marco Island

 

 

... και στην απόλυτη ποίηση του δειλινού στο Key West...

 

 Ελπίζω να γράψω αναλυτικότερα για διάφορες πλευρές της Florida. 

Για την ώρα δεν έχω προσγειωθεί ακόμα από την μαγεία αυτή στην Ελληνική κεντρική σκηνή, όπου καθημερινά τσακώνονται μέχρι θανάτου για το ποιός μας έκανε περισσότερο κακό στο παρελθόν και για το ποιός θα μας το κάνει στο μέλλον.

Η ζωή, όμως, είναι αλλού, Κύριοι!..  Τελικά, είναι αλλού...