Ειδήσεις από το "γκέτο"

Αντιγράφω αυτολεξεί ένα μέρος από την συνήθως καλά ενημερωμένη περί τα Αθηναϊκά στήλη URBAN LAB του Δημήτρη Ρηγόπουλου, στην LIFO, τεύχος 234: 

"...για όσους δεν το έχετε πάρει χαμπάρι, το κέντρο της Αθήνας την τελευταία εβδομάδα είναι ένα βήμα από την κήρυξη στρατιωτικού νόμου / μιλάμε για τρελή αστυνομία / παντού / και όχι παιδαρέλια από τις σχολές αστυνομίας / αλλά κανονικούς αστακούς κάθε δεύτερο τετράγωνο, που λέει ο λόγος / «καθάρισε» ακόμα και η οδός Ιάσονος στο Μεταξουργείο, μου μετέφερε φίλος της περιοχής / η Ιάσονος είναι περίφημη για τους οίκους ανοχής της, ενώ τελευταία το κομμάτι κοντά στην Πειραιώς είναι σχεδόν αδιάβατο, αφού συνήθως συναντάς χρήστες ναρκωτικών ακόμα και στις 11 το πρωί / τις περισσότερες φορές σε άθλια κατάσταση / επίσης, πολλές μηχανές, πολύ ομάδα Δέλτα, πολύ περιπολικό / σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκεται σε εξέλιξη εκστρατεία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη που δεν δημοσιοποιήθηκε στα μέσα / περνώντας από την περιοχή, κοντά στην πλατεία Θεάτρου συνειδητοποίησα ότι υπάρχει ένα νέο είδος φόβου / αυτό που σου προκαλεί η «ερημοποίηση» μιας γειτονιάς / να δούμε με ποιους θα «γεμίσει» ο κενός χώρος που αφήνουν πίσω οι επιδρομές της Ελληνικής Αστυνομίας / και πού πήγε όλος αυτός ο κόσμος; / το κέντρο βρίσκεται πολύ ψηλά στην κυβερνητική ατζέντα και πολύ σύντομα αναμένονται επίσημες ανακοινώσεις / μέχρι τελευταία στιγμή μπαίνουν και βγαίνουν γειτονιές /... "

Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια κι αν θα έχει διάρκεια αυτή η κάπως αιφνίδια "εκστρατεία" αστυνόμευσης του κέντρου της Αθήνας - το ελπίζω, γιατί έχει παρατραβήξει πια τούτο το κωμικοτραγικό "αστείο" του άβατου και της ατιμώρητης παραβατικότητας σε μια περιοχή δυο δρασκελιές. Δεν είναι δα αχανές το κέντρο ούτε είναι Los Angeles η Αθήνα όλη. Όλοι γνωρίζουμε τι και πώς γίνεται, ποιές ακριβώς είναι οι παραβατικές συμπεριφορές, σε ποιές γειτονιές και δρόμους επικεντρώνονται τα κάποτε αδιανόητα. Τίποτε δεν γίνεται στα κρυφά ούτε μονάχα στο σκοτάδι της νύχτας. Απλώς περίσσευσε η υποκρισία και τα στραβά μάτια, ώς ότου απελπίσθηκαν άνθρωποι, επαγγελματίες, απλοί κάτοικοι, απαξιώθηκαν περιουσίες, σπίτια εγκαταλείφθηκαν άρον-άρον, πουλήθηκαν. 
Ελπιδοφόρο, λοιπόν, το μήνυμα της αστυνόμευσης του κέντρου, μπορεί να ξαναφέρει στους ιστορικούς δρόμους της πόλης την αληθινή ζωή, την ζωή, που δεν φοβάται, την ζωή, που δεν χωράει σ' έναν μπόγο... αλλά... υπάρχει και αλλά...
Διαβάζω, λοιπόν, τυχαία την ίδια μέρα στο blog "Tam Tam Radio" μιαν αναλυτική παρουσίαση της πορείας του κ. Ιάσονα Τσάκωνα και της εταιρείας του, της OLIAROS, "... που,  με μία άνευ προηγουμένου, για το εγχώριο real estate, κίνηση αγόρασε στον υποβαθμισμένο Κεραμεικό 65 ακίνητα...", όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, και ετοιμάζεται για την υλοποίηση ενός φιλόδοξου σχεδίου οικιστικής ανάπτυξης.  
Ελπιδοφόρο κι αυτό το μήνυμα, μόνο μια (επι)στροφή προς την προσέλκυση μονίμων κατοίκων μπορεί να σώσει το κέντρο και να του προσδώσει, αν όχι την παλιά του γνήσια ατμόσφαιρα, πάντως, την ζωντάνια του. Ωστόσο, θάθελα πολύ νάταν επίσης μέσα σ' αυτή την προσπάθεια, θάθελα νάταν επίσης κομμάτι της προσδοκώμενης νέας ζωντάνιας, ακριβώς αυτοί, που έφυγαν, αυτοί, που αναγκάσθηκαν για τον ένα ή τον άλλο λόγο να κλειδαμπαρώσουν τις εξώθυρες των πατρικών τους και να ρίξουν μαύρη πέτρα πίσω τους, αυτοί, που θα εξασφάλιζαν την ιστορική συνέχεια της μιάς ή της άλλης γειτονιάς με τις ζωντανές τους μνήμες... Εύχομαι να βρεθεί χώρος και γι' αυτούς στο σχέδιο της οικιστικής αξιοποίησης, γιατί αλλιώς πάλι σαν περαστικοί θάναι οι κάτοικοι, ξένοι μεταξύ τους, προσωρινοί Αθηναίοι, προσωρινή ζωή...