Σεπτέμβριος: Μήνας Παύλου Φύσσα

Καθώς την 18/9/2014 συμπληρώνεται χρόνος, για να είμαστε εν τάξει με τον εαυτό μας και την αξιοπρέπειά μας ως πολιτών, ολόκληρος ο Σεπτέμβριος θα έπρεπε να έχει ανακηρυχθεί Μήνας Παύλου Φύσσα. Κι αυτό όχι από τον στενό κύκλο των φίλων του ή των υποστηρικτών του, που με νύχια και με δόντια  και με πάρα πολλή αξιοπρέπεια κρατούν ζωντανή την μνήμη του. Η ανακήρυξη ώφειλε να έχει γίνει από σύσσωμο το Μέτωπο των Αντιφασιστικών και Αντιρατσιστικών πολιτικών δυνάμεων, κινήσεων και φορέων του τόπου. Κι αυτό για να γίνει κοινή συνείδηση όλων, αφ' ενός, το ανθρωπιστικό μήνυμα και ο αντίστοιχος ακτιβισμός του Παύλου Φύσσα και, αφ' ετέρου, ότι η άνανδρη δολοφονία του ήταν κυρίως μια προσπάθεια των πιο σκοτεινών κύκλων του πολιτικού μας υποκόσμου να πληγεί καίρια ο ανθρωπισμός και η κοινωνική συνείδηση ως μια σπουδαία από τα κάτω (grassroots) δύναμη ανατροπών στο κοινωνικό και πολιτικό πεδίο. 
Το γεγονός ότι οι επίσημες πολιτικές δυνάμεις, τα Κόμματα - ακόμα και αυτά που κινούνται σε χώρους ιδεολογικά συγγενείς με τον Αντιφασισμό και τον Αντιρατσισμό - δεν φαίνεται να υιοθετούν την ανάδειξη του Παύλου Φύσσα σε τέτοιας κατηγορίας διαχρονικό και υπερκομματικό σύμβολο δείχνει ότι μάλλον φοβούνται ακριβώς αυτή την δυναμική των grassroots κινήσεων! Όπως ακριβώς φοβήθηκαν και υπονόμευσαν ή δυσφήμησαν κινήματα όπως αυτό των Αγανακτισμένων ή το ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ κ.ά. 
Χρειάζεται, άραγε, να τους θυμίσουμε ότι από την δυσφήμηση και την υπονόμευση τέτοιων ακηδεμόνευτων κινημάτων πολιτών ωφελήθηκε τελικά ένας και μόνον χώρος; Πιο συγκεκριμένα, ακριβώς αυτός ο χώρος, που αφαίρεσε την ζωή του Παύλου Φύσσα!..