Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Πράσινη ασπίδα για το Μεταξουργείο

Το φωτορεπορτάζ

Από πράσινα άλογα γνωρίζουμε - μας τα σερβίρουν σταθερά ως κύριο πιάτο Κυβερνήσεις και Δημοτικοί άρχοντες εδώ και χρόνια...
Για πράσινη ανάπτυξη κάτι ακούμε εσχάτως - αλλά ούτε αυτήν ούτε άλλην, άλλου χρώματος, βλέπουμε...
Ας πιαστούμε, λοιπόν, από την πράσινη ασπίδα, που προτείνει ο Φορέας "Κεραμεικός - Μεταξουργείο Πρότυπη Γειτονιά" για την περιοχή, μια και, αν μη τι άλλο, είναι το μόνο χειροπιαστό σε πράσινο και σε ελπίδα, που μας βρίσκεται για το πολύπαθο κέντρο της Αθήνας!


Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή:
Όσοι μεγάλωσαν στην Αθήνα έχουν την δυνατότητα να βυθίζονται στην μνήμη ή και στην ψυχή την ίδια πολλές φορές και να ανακαλούν βιώματα και παραστάσεις, που μπορούν να δώσουν χρώμα και πνοή στα συχνά θλιβερά περάσματά τους από το σημερινό κέντρο της πόλης.
Το Μεταξουργείο είναι ένα κομμάτι από τον πυρήνα του κέντρου αυτού - ένα κομμάτι, όπου σώζεται και σήμερα ζωή Αθηναϊκή σαν του λίγο πιο παλιού καιρού, όπου στέκουν, λιγότερο ή περισσότερο ετοιμόρροπα, πολλά δείγματα εκείνης της απλής, λειτουργικής Αθηναϊκής Αρχιτεκτονικής, που την διάλεγαν από ένστικτο ακόμη κι άνθρωποι καθημερινοί γιατί πατούσε πάνω σε οικεία νεοκλασικά πρότυπα κι έδινε λύσεις στις ανάγκες της καθημερινότητάς, όπως πρωτίστως πάσα καλή Αρχιτεκτονική πρέπει να δίνει.


Έχει χρώμα, λοιπόν, το Μεταξουργείο, χρώμα Αθηναϊκό, χρώμα Ελληνικό - που μπορεί κάποιος στον καιρό μας να επιθυμεί να το δηλώσει με όσο περισσότερη έμφαση γίνεται, ώστε να κάνει την διαφορά από τον περίγυρο. 


Το χρώμα αυτό, βέβαια, μπορεί συχνά να σχετίζεται με Οίκους Ανοχής...



... αλλά παραμένει χρώμα, όπως και ολόκληρη η περιοχή παραμένει έτσι κι αλλιώς ζωντανή περιοχή όπου, επίσης, ζουν, ψωνίζουν και κυκλοφορούν άνθρωποι από αυτούς, που λέμε συλλήβδην "νοικοκυραίους" και που, ανεξάρτητα από το χρώμα ή την θρησκεία τους, καμμιά σχέση δεν έχουν με όσα άνομα ή απλώς ρυπαρά παρατηρούνται ή θρυλούνται για την γειτονιά τις νύχτες.




Η αναντιστοιχία κι οι δυσκολίες από τις αντικρουόμενες καταστάσεις είναι προφανείς και ευνόητες, αλλά το τι πρέπει και το τι μπορεί να γίνει δεν είναι το ίδιο ευνόητο - ειδικά όταν η Κεντρική Διοίκηση, το Κράτος, όπως και ο Δήμος, δεν μπαίνουν στον κόπο να ασχοληθούν σοβαρά και επισταμένα με χώρους, που, όμως, λίγο λείπει πια για να γίνουν άβατα...
Κάπως έτσι, δηλαδή:


Το αξίζουν, όμως, κάτι τέτοιο το Μεταξουργείο, το κέντρο όλο κι οι κάτοικοι, που ακόμα επιμένουν να ζουν εκεί είτε από επιλογή είτε, αντιθέτως, επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή;

Τουλάχιστον για το Μεταξουργείο - όπως, αντίστοιχα και στα Εξάρχεια - έχει δημιουργηθεί από τους κατοίκους ο Φορέας "Κεραμεικός - Μεταξουργείο Πρότυπη Γειτονιά", που προσπαθεί να διατυπώσει προτάσεις, να διεκδικήσει την περιοχή για λογαριασμό των κατοίκων της... Το έργο δεν είναι εύκολο και ίσως κάποιοι να έχουν και ενστάσεις, αλλά επί του παρόντος δεν έχω ακούσει άλλη πρόταση ούτε κι έχω δει άλλη πρωτοβουλία χειροπιαστή να αναπτύσσεται.
Χθεσινή πρωτοβουλία του Φορέα αυτού και της Galleriste, Κας Ρεβέκκας Καμχή...

      
... ήταν μια παρέμβαση σε αναξιοποίητα οικόπεδα της περιοχής, που, λόγω του ότι ήταν κενά, μετατρέπονταν σε θέατρο πάσης φύσεως ανθρώπινων δραστηριοτήτων, με πλέον ανώδυνη αυτή της ούρησης. Η σκέψη ήταν να φυτευθούν στα οικόπεδα αυτά ανθεκτικά φυτά και να δημιουργηθεί έτσι μια πιο ανθρώπινη εικόνα, που "περιφρουρούμενη", θα αποθαρρύνει τις παλιές τους χρήσεις.
Η ακτιβιστική αυτή παρέμβαση υποστηρίχθηκε ενεργά από τους Atenistas, καθώς και, αν κατάλαβα καλά, από την Κίνηση του Γιώργου Αμυρά "Επιμένουμε Αθήνα". 
Συνέπεια ήταν να λάβει πολλή δημοσιότητα, να προστρέξουν και κάποια τηλεοπτικά κανάλια...



... και να συγκεντρωθεί αρκετός κόσμος, που μαζί με τους περαστικούς συντέλεσε στο να γίνει κάτι σαν μια γιορτή στην οδό Ιάσονος απ' όπου ξεκίνησαν όλα!


Η πιτσιρικαρία, που συνόδευε τους "κηπουρούς" γονείς έστησε μπαρ με αναψυκτικά στην πρωινή λιακάδα...


... ενώ μέσα στο οικόπεδο καθ' εαυτό ήταν ολοφάνερος ο ενθουσιασμός των συμμετεχόντων, αλλά, κυρίως, ήταν πρωτοφανής η οργάνωση του εγχειρήματος.
Τα φυτά ήταν εκεί από νωρίς:


Η θέση της φύτευσης είχε χαρτογραφηθεί λεπτομερώς εκ των προτέρων:



Υλικά και εργαλεία ήταν άμεσα διαθέσιμα...



... αν και μερικοί προτίμησαν να φέρουν τα δικά τους από το σπίτι!!!


Κάποιες μετρήσεις της τελευταίας στιγμής έμεναν, ώστε οι θέσεις των φυτών στο χαρτί να αντιστοιχηθούν με τις θέσεις στο έδαφος...



... ακολούθησαν λίγες βασικές τεχνοκρατικές οδηγίες από τον επί τόπου γεωπόνο...


... και ο κόσμος, μικροί - μεγάλοι, πέρασαν στην δράση:



... ο καθένας με την αγαπημένη του παρέα από δίπλα:


Κάποια στιγμή, νωρίς, πριν αρχίσουν οι ουσιαστικές εργασίες, τον χώρο επισκέφθηκε και ο Υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων, κ. Καμίνης, και ενημερώθηκε, υποθέτω, όχι μόνον για την συγκεκριμένη πρωτοβουλία, αλλά και για τα γενικότερα προβλήματα του Μεταξουργείου... 


Η αλήθεια είναι πως λίγο αμήχανος και σε κατάσταση απορίας μου φάνηκε, αλλά τουλάχιστον ο Κ. Καμίνης ήρθε... 
Ο έτερος των βασικών διεκδικητών του Δήμου έστειλε, πάντως, μια πινακίδα!
Μετά την ολοκλήρωση της φύτευσης στο οικόπεδο της Ιάσονος, το εγχείρημα  συνεχίσθηκε σε δύο ακόμη οικόπεδα. Σχετικό φωτορεπορτάζ εδώ, στο blog του Athensville, καθώς ο υποφαινόμενος είχε άλλη ανειλημμένη υποχρέωση και δεν ακολούθησε.


Η δική μου άποψη
Ίσως πολλοί να θεωρήσουν ανάξια λόγου την επιχείρηση αυτή, σε σχέση με τα μείζονα προβλήματα εγκληματικότητας και εγκατάλειψης του κέντρου της Αθήνας και της συγκεκριμένης γειτονιάς. Ίσως άλλοι να πουν ότι δεν πρόκειται να κρατήσει ούτε δυό μερόνυχτα η φύτευση και ότι ώς αύριο οι ίδιες παλιές "δραστηριότητες" θα έχουν αποκατασταθεί και οι ίδιες μυρωδιές θα αναδύονται από τους χώρους αυτούς.
Τις απόψεις αυτές συζήτησα ο ίδιος χθες με περαστικούς και περίοικους, που απορούσαν με την αισιοδοξία και την ορμητικότητα των οργανωτών και των συμμετεχόντων.
Μπορεί, λοιπόν, μια τέτοια επιχείρηση, ακόμη κι αν επεκταθεί να αποτελέσει ή να προκαλέσει από μόνη της  διευθέτηση του μείζονος ζητήματος του Μεταξουργείου; 
Η άποψή μου, σε σχέση με τέτοιες ενέργειες ήπιου ακτιβισμού, είναι γνωστή και σταθερή: το λιγότερο, που καταφέρνουν, είναι να κάνουν γνωστό το πρόβλημα σε όσους δεν το γνωρίζουν καθόλου, καθώς, επίσης, και να βοηθήσουν άλλους να το συνειδητοποιήσουν για τα καλά. Αυτό είναι το πρώτο θετικό στοιχείο και δεν είναι διόλου μα διόλου ευκαταφρόνητο ή λίγο!

Το δεύτερο θετικό στοιχείο έχει να κάνει με ένα άλλο παράγοντα: την εγκατάλειψη του κέντρου από μας τους ίδιους πρώτα, πριν, δηλαδή, διεισδύσουν και καταλάβουν το κενό όλοι εκείνοι, τους οποίους κατηγορούμε για την κατάντια του. Πριν το εγκαταλείψει στην τύχη του η Πολιτεία, το εγκαταλείψαμε εμείς, οι πολίτες, όσοι γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε σ' αυτό, αλλά προτιμήσαμε τα προάστεια, τελικά - και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου, που εκών άκων το εγκατέλειψα ακολουθώντας την οικογένειά μου.
Η επιστροφή του κέντρου της Αθήνας στα χέρια των κατοίκων του, επομένως, περνάει πλέον αναγκαστικά από ένα στάδιο ενδιάμεσοι: την απόδειξη ότι οι κάτοικοι ενδιαφέρονται ενεργά για το περιβάλλον τους, ότι διεκδικούν τον χώρο τους με καλώς νοούμενο αλλά, πάντως, ενεργητικό τρόπο, ότι τον περιποιούνται και τον φροντίζουν, ότι τον τακτοποιούν και τον ομορφαίνουν. 
Κι όλα τούτα δεν έχουν μόνον ψυχολογική αξία, αλλά και πολύ πρακτική, χειροπιαστή λειτουργία, εν προκειμένω. Η Φύση απεχθάνεται το κενό και ό,τι εγκαταλείπυμε θα βρεθεί μοιραία κάποιος να το καταλάβει - κι αυτός ο κάποιος μπορεί να μη έχει τις αγαθότερες των προθέσεων κι έτσι μπορεί να μη είναι αυτός, που όλοι θα επιθυμούσαμε για γείτονα... Κι από την άλλη πλευρά, ένας χώρος και, ευρύτερα, ένα περιβάλλον, που αφήνεται στην τύχη του σχεδόν προσκαλεί τον άλλο σε κάποιου είδους παρανομία ή ασχημία εντός των ορίων του.

Σε αυτά τα βασικά απαντά, κατ' αρχάς, η χθεσινή πρωτοβουλία του Φορέα "Κεραμεικός - Μεταξουργείο Πρότυπη Γειτονιά". Δεν ξέρω αν ο τρόπος της θα αποδειχθεί διαρκής και ουσιαστικά εποικοδομητικός, αλλά ξέρω πως είναι, τουλάχιστον, ένας τρόπος, μια συγκεκριμένη πρόταση και ενέργεια, κάτι, που κάποιος, κάποιοι, αρκετοί, έκαναν επί τέλους, αντί να κλαυθμηρίζουν και να οδύρονται. 
Σε κάθε περίπτωση, λοιπόν, ήταν αυτή μια κάποια λύση, ένα κάποιο πρώτο βήμα...
Και σε κάθε περίπτωση, επίσης, απομένει τώρα και στους περίοικους, πρώτα σ' αυτούς, να υπερασπισθούν αυτό που έγινε, να το φροντίσουν, να το περιποιηθούν - τουλάχιστον ας μη είναι αυτοί οι πρώτοι, που θα το αμφισβητήσουν ή θα το προσβάλουν έμπρακτα, οπότε θα έχουν, κατόπιν, κάθε λόγο να ακολουθήσουν με μαθηματική ακρίβεια και όλοι οι υπόλοιποι με χειρότερα...

           

Ελάτε, λοιπόν: λίγη αισιοδοξία χρειάζεται και το ροζ γεράνι, που φύτεψε η καλή φίλη Έλενα με τα αγόρια της μας την προσφέρει κιόλας!

25 σχόλια:

nikos είπε...

Ακόμη δεν επέστρεψες και βουρ... για ακτιβισμό και φωτογραφία. Τι όρεξη είναι αυτή, αξιοθαύμαστη! Καλό βράδυ.

PezosLogos είπε...

Παντως το σημαντικοτερο απ ολα τα θετικα ηταν οτι καταφεραμε να συναντηθουμε και να τα πουμε λιγακι, επιτελους! Θα ευχηθω να συναντιομαστε παντα υπο τοσο ευχαριστες/ μη-αναμενομενες/ δημιουργικες και χαρουμενες συνθηκες!
Μετα Τιμης (και Χαρας)

sCaTterBraiN είπε...

πολύ θετικό βήμα - όπως και όλη η πρωτοβουλία των atenistas. ας ξεκινήσουμε με τα μικρά και τα μεγάλα θα ακολουθήσουν, φτάνει με την γκρίνια και τη μιζέρια - ας δούμε επιτέλους πράξεις (έστω και προσωρινού αποτελέσματος).
καλή εβδομάδα!

Hfaistiwnas είπε...

Μπράβο βρε παιδιά, το θέμα είναι να αποκτήσουν όλοι συνείδηση..
Και να γίνονται περισσότερες κινήσεις τέτοιου είδους..
Καλή εδβομάδα!

katrine είπε...

Σε χαίρομαι, τι άλλο να πω.

Καλή εβδομάδα καλημέρα

σε φιλώ φίλε μου:))))))

Ανώνυμος είπε...

Αυτές οι κινήσεις πρέπει να γίνονται γνωστές και να συμμετέχουμε όλοι, ακόμη κι αν δεν μενουμε στη συγκεκριμενη περιοχή!

Συμφωνω απόλυτα με τις απόψεις σου!

Καλημέρα

Rebecca Camhi είπε...

Με το κείμενο αυτό, την ενθάρρυνση, την επικοδομητική κριτική και την πολύ σωστή προβολή συμμετέχετε κι εσείς ενεργά και σας αξίζουν συγχαρητήρια! Ευχαριστούμε πολύ πολύ όλους αλλά και εσας ειδικά που γράφετε αυτες τις πολύτιμες πληροφορίες για να συνεχιστεί αυτό που προσπαθούμε!
Μπράβο και μπράβο!
Ρεβέκκα

ezak είπε...

...ωραίο το φωτορεπορτάζ...

...καθημερινά διασχίζω την περιοχή μιας και το αμάξι το αφήνω πάντα πριν τις γραμμές και περπατάω ως το κεντρο και πράγματι η περιοχή θέλει αναβάθμιση ήπιας μορφής, πρωτοβουλίες σαν αυτές βοηθούν όμως πρέπει να υπάρξει ιδιαίτερη μέριμνα για τα πολύ όμορφα κτήρια που είναι εγκαταλελημένα, για τους πεζόδρομους, την αστυνόμευση, την καθαριότητα...

...βλέπω όμως σιγά σιγά να ξεφυτρώνουν νέα μαγαζιά διασκέδασης και αν δεν υπάρξει σωστή αδειοδότηση η περιοχή θα καταντήσει σαν το κοντινό γκάζι με αποτέλεσμα να χάσει το χαρακτήρα της...

Ανώνυμος είπε...

Πέρασα από εκεί. Απογοήτευση... Ήταν κάτι εργάτες κι έσκαβαν, μετά ήρθαν διάφορες κυρίες με τα παιδάκια τους και σκάλιζαν το χώμα για να τις τραβήξουν φωτογραφία.
Ποιος πλήρωσε για όλα αυτά; Που είναι οι κάτοικοι; Μήπως δεν είναι όπως μας τα παρουσιάζουν;
Καμία σχέση με το πάθος και τη συμμετοχή σε ανάλογες δράσεις που έχουν γίνει σε άλλες γειτονιές της Αθήνας. Και τι πάει να πει προσωρινοί κήποι; Μήπως κάποιο κάνουν δημόσιες σχέσεις τώρα που πλησιάζουν οι εκλογές; Λέω μήπως;

Ephemeron είπε...

Σαφως και το βλεπω σαν κατι το θετικο!
Πολυ καλυτερο απο το να λεει κανεις το συνηθισμενο "ωχ αδερφε" και να μην κανει τιποτα, αλλα μετα απο πανω, να κλαιγεται οτι δεν γινεται τιποτα καλο...
Μικρες αλλαγες μπορουν να φερουν μεγαλα αποτελεσματα.
:)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Κακτημένη ταχύτητα, Νίκο! Είμαι σε διαρκή υπερένταση... κι η αλήθεια είναι πως το Σάββατο το ήθελα κι έκανα τόσο πολλά και διαφορετικά που ήταν σαν να πετούσα - τελείως χαμένος στον κόσμο μου, λέμε!!!
:-)))

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

ΠΛ, είχαμε καιρό να τα πούμε αλλά εμάς ο χρόνος δεν μας αγγίζει!!!
Κι ούτε βλάπτει την σχέση μας και την βαθύερη επαφή...
;-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

SB, η πρωτοβουλία δεν ήταν των Atenistas, αλλά της "Κ-Μ Πρότυπη Γειτονιά". Απλώς, την αγκάλιασαν και την πρόβαλαν ΚΑΙ οι Atenistas.
Πέρ' απ' αυτό, όμως, ήταν πράγματι όμορφη πρωτοβουλία - που ελπίζω νάχει συνέχεια, ωστόσο!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Ηφαιστίωνα, θεωρώ ότι η συνείδηση μπορεί να αποκτηθεί και να διατηρηθεί από την συχνή επανάληψη εκδηλώσεων τέτοιου είδους - κι αυτό μόνον θετικό μπορεί να είναι!
;-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Αμ, κι εγώ σε χαίρομαι, Κατερινάκι!
;-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Κούλα μου, όπως υπαινίχθηκα, ούτε κι εγώ μένω πια στο κέντρο - αλλά ελπίζω κάποια μέρα να επιστρέψω, πάντως!
Νοιώθω, λοιπόν, λόγω βιωμάτων και συναισθηματικών δεσμών, πως η Αθήνα με αφορά έτσι κι αλλιώς. Κι όσοι αγαπούν την Αθήνα μπορούν και πρέπει πράγματι να συμμετέχουν σε τέτοιες εκδηλώσεις, έστω κι αν δεν τους αφορούν άμεσα... Έχεις δίκηο σ' αυτό!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Κα Καμχή, το λιγότερο, που μπορούμε να κάνουμε για την πόλη, που μας διαμόρφωσε, είναι να προβάλλουμε όσα καλά και ενδιαφέροντα γίνονται και να συμμετέχουμε όσο κι όπως μπορούμε σε αυτά! Ελπίζω ότι η πρωτοβουλία σας θα έχει συνέχεια, θα τύχει σεβασμού και μίμησης...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Ezak μου, οι παρατηρήσεις σου είναι σωστές, απ' όσο μπορώ να κρίνω εγώ ως μη κάτοικος της περιοχής.
Περιοχές, όπως του Ψυρρή, το Γκάζι, το Μεταξουργείο, επειδή διατηρούν χαρακτήρα και ατμόσφαιρα προσελκύουν χρήσεις, που σχετίζονται με την διασκέδαση, την ψυχαγωγία κ.λπ. Αυτό δεν είναι από μόνο του κακό. Οι αρνητικές επιπτώσεις αρχίζουν, νομίζω, όταν υπερσυσσωρεύονται τέτοιες χρήσεις και, μάλιστα, σε πολύ περιορισμένη ακτίνα. Προσωπικά, αγαπώ πολύ το Γκάζι, αλλά, όταν το φαντάζομαι με όλες αυτές τις χρήσεις διασκορπισμένες περισσότερο, σε πολλούς δρόμους και παράδρομους κι όχι συνωστισμένες στην Πλατεία, τότε μιλάμε πια για κάτι πολύ διαφορετικό, πολύ πιο ανθρώπινο και ενδιαφέρον, με την ζωή, την ζωντάνια, να απλώνεται ολόγυρα και να αφορά περισσότερους! Και με την όχληση να ελαττώνεται, κυρίως...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Αγαπητέ Ανώνυμε, δεν ξέρω από πού ακριβώς πέρασες και ποιαν ώρα ακριβώς. Διευκρινίζω ότι η ανάρτησή μου αφορά το χρονικό τόξο 10.30-13.30 περίπου και μόνον το οικόπεδο της Ιάσονος.
Χωρίς να εκπροσωπώ κανέναν άλλο παρά μόνον τον εαυτό μου, καταγράφω φωτογραφικά και με λόγια τις εντυπώσεις μου:
Κάποιοι εργάτες, λοιπόν, υπήρχαν πράγματι το πρωί και διευθετούσαν τα προκαταρκτικά της φύτευσης, ώστε να την κάνουν πιο εύκολη για τους άπειρους.
Ασφαλώς αργότερα ήρθαν Κυρίες και παιδάκια και οικογένειες ολόκληρες, που συμμετείχαν λιγότερο ή περισσότερο στην φύτευση. Κάποιοι απλώς περιφέρονταν, άλλοι απλώς περιεργάζονταν, άλλοι συζητούσαν κι έλεγαν τα δικά τους. Όσοι, πάντως, συμμετείχαν στη φύτευση (τους βλέπουμε και στην φωτογραφία ανοιχτού πλάνου) το έκαναν με ενθουσιασμό. Είχαν απομακρυνθεί τότε τα κανάλια ήδη και από φωτογράφους ήμουν μόνον εγώ, που είμαι ερασιτέχνης, κι άλλος ένας, νομίζω, που ΚΑΙ φύτευε ΚΑΙ φωτογράφιζε! Μπορεί, βέβαια, κάποιοι ή κάποιες να πήγαν για τους δικούς τους λόγους, να δώσουν συνέντευξη ή να κάνουν δημόσιες σχέσεις. Ανθρώπινα κι αυτά και μέσα στο παιχνίδι - αλλά δεν αναιρούν την αξία της πρωτοβουλίας, για την οποία επιχειρηματολογώ στην ανάρτηση...
Ποιός πλήρωσε; Δεν ξέρω, το ομολογώ - δεν ανήκω στην Ομάδα των διοργανωτών...
Οι κάτοικοι; Σωστή η παρατήρηση... Όπως γράφω, οι περίοικοι στην φάση αυτή φαίνεται να αμφισβητούν την εμβέλεια και την διάρκεια του πειράματος. Ο χρόνος θα δείξει και πολλά θα κριθούν από την δική τους στάση!
Προσωρινός κήπος δεν γνωρίζω αυθεντικά τι σημαίνει, αλλά υποθέτω ότι ο όρος επινοήθηκε για να υποδείξει έναν χώρο ξένης ιδιοκτησίας, που φυτεύεται και παραμένει έτσι όσο ο κύριός του δεν τον αξιοποιεί διαφορετικά.

Προεκλογικό πυροτέχνημα; Χμμμ... Κοντός ψαλμός αλληλούια. Τόπαμε, αυτά τα πράγμνατα θα κριθούν από τον χρόνο, την συνέχεια, την στάση των άμεσα ενδιαφερόμενων!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Είναι μια αρχή κι ένα πρώτο βήμα, Εφήμερε... κι είναι το μόνο χειροπιαστό!
Γι' αυτό κι εγώ, όπως κι εσύ, το κρίνω θετικά!

orfia είπε...

Μακαρι να αλλαξουν οψη οι αλλοτε ομορφες περιοχες της Αθηνας! και που ξερει κανεις, βλεποντας και το επισημο κρατος τις πρωτοβουλιες των κατοικων, να ευαισθητοποιηθει και να κανει κατι!!

Rebecca Camhi είπε...

Είναι τόσο χαρακτηριστικό που ο μόνος που γράφει κακίες ντρέπεραι να πει το όνομά του! Αγαπητέ Ανώνυμε αν είχες τουλάχιστον το θάρρος της γνώμης σου ίσως κάποιος να σου έδινε σημασία! Αλλά εγω επειδή δεν το βάζω κάτω ούτε με κάποιους σαν και σένα έλα όποτε θέλεις απο την γκαλερί μου να σου πω για τις κυριες που λες και τα παιδάκια- Νάσαι πάντα καλά και να μας ξανάρθεις στις εκδήλωσεις μας να σε ξανακεράσουμε σπιτική λεμονάδα με μαύρη ζάχαρη μήπως γλυκάνεις λίγο και σου φύγει η ξυνίλα.

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Αγαπητή Κα Καμχή, δόξα τω Θεώ ακόμη και τους Ανώνυμους τους αντιμετωπίζουμε! Είμαστε περισσότεροι όσοι έχουμε καλή προαίρεση, καλή θέληση κι αισιοδοξία ως προς το ότι επί τέλους κάτι κινείται, κάτι γίνεται και το λιγότερο που οφείλουμε σ' αυτό το κάτι είναι να μη το χτυπάμε εν τη γενέσει του αλλά να το αφήσουμε να δείξει πώς θα πάει και πού κι ώς πού!
Συνεχίστε με ό,τι θετικό μπορείτε για το Μεταξουργείο κι οι Ανώνυμοι θα μείνουν από μόνοι τους πίσω!

Ανώνυμος είπε...

Κα Καμχή, πότε να περάσω για τη λεμονάδα που θέλετε να με κεράσετε και να τα πούμε;

ανώνυμος

 
GreekBloggers.com