Κάποιοι ανησυχούν για ένα ενδεχόμενο "ΟΧΙ" σε τυχόν πραγματοποίηση του περιβόητου (σιγά μη γίνει) δημοψηφίσματος. Κάποιοι λένε ότι θα σημάνει και έξοδο από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Καλό θάναι αυτοί οι κάποιοι, αν είναι νεώτεροί μου, να μάθουν, κι αν είναι συνομήλικοι ή μεγαλύτεροί μου να θυμηθούν, πως η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει απολύτως καμμία σχέση με την ΕΟΚ, στην οποία μας έβαλε ο πρεσβύτερος Καραμανλής. Η τότε ΕΟΚ ήταν μια κλειστή λέσχη ισχυρών, ισότιμων κρατών, με κοινούς πολιτικούς δεσμούς και οράματα και με κοινό κοινωνικο-πολιτικό προσανατολισμό, που έβρισκε λύσεις και ισορροπίες στα περίπλοκα διεθνή και εσωτερικά ζητήματα μέσα από έντιμους πολιτικούς συμβιβασμούς οραματιστών πολιτικών. Δεν ήταν το σημερινό ανεκδιήγητο συνονθύλευμα κρατών και λαών, που είναι ελάχιστα συνεκτικό, που αφήνει πίσω τις κοινωνίες για να τρέξει προς την εξυπηρέτηση οικονομικών και μόνο δεικτών, που λειτουργεί με τον νόμο της ζούγκλας και την επιβολή της θέλησης του ισχυρού ενός επί των υπολοίπων 26. Η ΕΟΚ παρείχε σε όλους τους πολίτες της κοινωνική, πολιτική και οικονομική ασφάλεια. Η σημερινή Ε.Ε., την οποία πιπιλάνε σαν καραμέλα πολλοί αρχοντοχωριάτες, που πλούτισαν από χρηματιστηριακά, τραπεζικά, ομολογικά και ολυμπιακά σκάνδαλα, τι ακριβώς παρέχει στον απλό πολίτη; Ας μας πουν... Συγκεκριμένα, όμως - γιατί μέσα σ' αυτήν την Ε.Ε, δεν νοιώθω και τόσο ασφαλής πια όσο το '80 και το '81...
Πριν από 18 ώρες
.JPG)
Αναρτήσεις
8 σχόλια:
Μα κοντεύουν να μας εξοντώσουν, πόσο ασφαλής να είσαι;;;;
Έτσι, Ηφαιστίωνα... Όμως, μάλλον τελειώνουν τα ψωμιά τους, γιατί χάσανε κάθε στήριγμα πια...
Έτσι ακριβώς.. να δούμε..
Βασικά εμένα ένα ενδεχόμενο όχι, μου λέει και αυτόματη πτώχευση του κράτους, αυτό, δηλαδή, που πάλευαν οι σωτήρες μας να αποφύγουν 2 χρόνια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι άκρως επικίνδυνοι για τη χώρα. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε το πασοκ έχει μείνει με 152. Η κατάρρευση ήρθε!
Η Ευρωπαϊκή Ένωση στερείται οράματος και πολιτικού προσωπικού που θα μπορούσε να το υπηρετήσει. Η Ελλάδα στερείται σοβαρότητας και ευθυκρισίας. Το μίγμα δεν σου κάμει κέικ.
:)
λυπάμαι αλλά σχεδόν πάντα διαφωνώ μαζί σου. η ευρώπη μπορεί να έχει τα κακά της αλλά είναι αυτή που έδωσε ένα σκασμό λεφτά για ένα σωρό δημόσια έργα (τα οποία τα μισά τα φάγανε τα δικά μας τα ξεφτέρια, αλλά αυτό είναι άλλο καπέλο). επίσης έδωσε δουλειά σε πολύ κόσμο, εγώ ο ίδιος είχε τύχει να προσληφθώ με προγράμματα επιδοτούμενα της ευρωπαϊκής ένωσης οπότε έτσι πρόχειρα μπορώ να σου πω τι πρόσφερε στον απλό μη βολέμενο πολίτη (εμένα)η σύγχρονη ευρώπη. στο μόνο που συμφωνώ μαζί σου είναι ότι ευτυχώς δεν θα γίνει το δημοψήφισμα διότι η δίκαιη αγανάκτηση θα στραφεί ενάντια στο ευρώ και μέσω αυτού κατά της κυβέρνησης, οπότε θα είναι καταστροφικές οι συνέπειες της επιστροφής στη δραχμή. ευτυχώς δεν θα γίνει οπότε και θα ακυρωθεί το δημοψήφισμα και οι παλαιοκομουνιστιστικές κριτικές που πάντα μένουν στο επίπεδο της γκρίνιας ευτυχώς δεν θα υλοποιηθούν. φυσικά ο καθένας έχει το δικαίωμα στην αυτοκτονία πάντα.
και επίσης για να καταλάβω τι προτείνεις; έξοδο από το ευρώ και επιστροφή στη δραχμή; με μια ισοτιμία αδιανόητη; πραγματικά νευριάζω που βάζετε τα μικροκομματικά και το τρέντυ της μούντζας και του βρισιδιού το οποίου συνοδεύεται από κενές αντιπροτάσεις πάνω από την πραγματικότητα.
νομίζω πως μετά από αυτό που συμβαίνει στο ευρώ και τις οικονομίες της Ευρώπης, αυτή ως "πολιτικό" μόρφωμα είναι ουσιαστικά νεκρή. Ο μόνος λόγος για τον οποίο υφίστατο όλα αυτά τα χρόνια, η οικονομική σταθερότητα και ανάπτυξη δηλαδή, δεν υπάρχει πλέον :(
tovenito, αν διαβάσεις πιο ψύχραιμα, θα δεις ότι δεν γράφω όσα νομίζεις...
Κατ' αρχάς, δεν είμαι κατά της Ευρώπης. Η γενιά μου ήταν πολύ υπερήφανη για τον άθλο αυτό του πρεσβύτερου Καραμανλή. Ωστόσο, η Ενωμένη Ευρώπη εκείνης της εποχής ήταν θεμελιωμένη στην πολιτική ενοποίηση, πρωτίστως, πράγμα, που ήταν πολύ σπουδαίο στην εποχή πριν από την πτώση των Κομμουνιστικών καθεστώτων. Στην συνέχεια, οι δεσμοί της πολιτικής ενοποίησης χαλάρωσαν, το βάρος έπεσε στην νομισματική ένωση, χωρίς να προηγηθεί ούτε οικονομική σύγκλιση ούτε κάποιου είδους κοινή οικονομική διακυβέρνηση. Συνέπεια αυτού ήταν με τα πρώτα κύματα, την κρίση, η νομισματική ενοποίηση και το κοινό νόμισμα να βρεθούν μετέωρα και να καταλήξουμε σε άνευ όρων παράδοση στις αδηφάγες "αγορές", στα φαινόμενα πανικού και πολιτικών εκβιασμών, που βιώνουμε σήμερα. Το πνεύμα, επομένως, της ανάρτησης δεν είναι αντι-ευρωπαϊκό αλλά μάλλον κρούει ένα καμπανάκι κινδύνου ή, τέλος πάντων, θέτει έναν προβληματισμό για το περιεχόμενο της έννοιας Ενωμένη Ευρώπη και για την κατεύθυνση, που μπορεί να θέλουμε να πάρει. Οφείλουμε να προβληματισθούμε σ' αυτό, αν θέλουμε να μιλάμε για την Ευρώπη και να την υποστηρίζουμε ως ευρύτερη και φυσική οικογένεια της χώρας μας. Δεν είναι αφηρημένη έννοια, αλλά πολύ συγκεκριμένη και χειροπιαστή, που πρέπει να λειτουργήσει και προς όφελος των κοινωνιών, προς την κατεύθυνση της σύγκλισής τους. Τούτο δεν γίνεται σήμερα, έχει σχεδόν εγκαταλειφθεί, καθ' όσον είναι πολύ μακρινό όραμα η σύγκλιση μεταξύ κοινωνιών, που τους χωρίζει άβυσσος: π.χ., Βουλγαρία με Μεγ. Βρεταννία. Αυτό το θεωρώ λάθος και πιθανή πηγή δεινών στο μέλλον. Η αρχική στόχευση των οραματιστών της ΕΟΚ δεν ήταν μόνον η δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς, αλλά κάτι πολύ βαθύτερο και διαρκέστερο.
Δεν προτείνω, λοιπόν, ούτε την έξοδο από την Ευρώπη ούτε την έξοδο από το ευρώ. Θα ήθελα, όμως, την επανεξέταση των θεμελίων της Ερώπης και την επανασύνδεσή της με τα αρχικά ιδεώδη.
Τα υπόλοιπα περί trendy μικροκομματικών, trendy μούντζας κ.λπ. δεν με αφορούν. Δεν φαντάζομαι να με φαντάζεσαι να μουντζώνω και να βρίζω στις πλατείες της επικράτειας, ε;
;-)
Δημοσίευση σχολίου