Εικόνες από την καρδιά της πόλης

Δεν ξέρω, μπορεί ο εγκέφαλος της πόλης νάναι κολλημένος στο Σύνταγμα - κολλημένος, δηλαδή, σίγουρα είναι, πού ακριβώς βρίσκεται, δεν ξέρω -  αλλά, πάντως, η καρδιά της πόλης χτυπάει στην Ομόνοια και στα πέριξ. Κάθε παλιός, γνήσιος Αθηναίος, μπορεί να το βεβαιώσει αυτό. Πάντα εκεί χτυπούσε. Εκεί δούλευαν οι πιο πολλοί και, μάλιστα, εκείνοι, στους οποίους κρεμόταν η λειτουργία της καθημερινότητάς μας, κι εκεί έκαναν τα ψώνια τους όλοι. Στην αγορά για κρέατα και λαχανικά, στα γύρω μαγαζιά για όλα υπόλοιπα, από μπαχαρικά και τυριά μέχρι υφάσματα και ρούχα και εργαλεία για το σπίτι. Εκεί ο Σταθμός του Ηλεκτρικού και οι αφετηρίες των λεωφορείων για τις πιο πολυάνθρωπες συνοικίες και τα προάστια.         

Την αφήσαμε πίσω μας αυτήν την περιοχή, όταν φύγαμε για καλύτερες επαγγελματικές διευθύνσεις ή για πιο αεράτες κατοικίες, στα Βόρεια, οι πιο πολλοί. Όμως, η καρδιά συνέχισε να χτυπάει, γιατί κάθε πόλη είναι οργανισμός ζωντανός. Όσο και να τον εγκαταλείπεις, δεν πεθαίνει. Όχι εύκολα, τουλάχιστον. Αλλάζει ρυθμούς, κανόνες, κώδικες, αλλά προσαρμόζεται κι επιβιώνει.
Στους δρόμους κάτω από την Ομόνοια κι ώς το ύψος της Πλατείας Κουμουνδούρου η ζωή συνεχίζεται. Μια ζωή διαφορετική ίσως, αλλά πάντα ζωή, ζωή συνεχής  και ακατάπαυστη πρωί-βράδυ και βράδυ-πρωί. Άλλοι άνθρωποι, άλλες φυλές φτιάχνουν μια ζωή πολύχρωμη, με άλλες μυρωδιές, άλλες γεύσεις, άλλες ομορφιές.    
Μια βόλτα, Σάββατο πρωί, στο κομμάτι της Αθήνας πίσω από το Δημαρχείο και προς την Κουμουνδούρου, μπορεί να σας δείξει σε πρώτο επίπεδο τις φυλές των ανθρώπων, που έχουν πλημμυρίσει την γειτονιά με την δική τους ζωή, αλλά, σε ένα δεύτερο και τρίτο επίπεδο θα διαπιστώσετε, επίσης, ότι διατηρούνται τα χαρακτηριστικά της γειτονιάς και της ζωής σε κοινότητα κι ακόμα ότι πολλοί, πάρα πολλοί Έλληνες μετέχουν αβίαστα πια στην κοινότητα αυτή, μοιράζονται συνήθειες, συχνάζουν στα ίδια εστιατόρια και μαγέρικα, δοκιμάζουν κι απολαμβάνουν τα ίδια φαγητά, συγχρωτίζονται χωρίς πρόβλημα κι επιφύλαξη.
Πολλοί ονομάζουν την περιοχή "γκέτο" - εγώ προτιμώ να την λέω "καρδιά της πόλης"... Γιατί αυτό ήταν και είναι πάντα!