Μεσάνυχτα ακριβώς...

Ούτε καν στο παρά πέντε... Η Κυβέρνηση φαίνεται να έχει εξαντλήσει πλέον όλες της τις δυνάμεις και το πολιτικό κεφάλαιο, που είχε άφθονο μόλις δυό χρόνια πριν.
Η ηγεσία του Κυβερνώντος Κόμματος διαχειρίσθηκε το πρώτο της εξάμηνο με τρόπο άφρονα για την ίδια και την χώρα, με τρόπο προσβλητικό για τον λαό. Κι όπως έχασε πρώτα την εμπιστοσύνη των ξένων οικονομικών και πολιτικών παραγόντων, έτσι έχασε, στην συνέχεια, και την εσωτερική κοινωνική στήριξη. Πρώτα απομακρύνθηκαν, ψυχικά αποξενωμένα και πολιτικά απογοητευμένα, τα χαμηλά και τα μεσαία στρώματα. Όπως όλοι γνωρίζουμε, όμως, κρίσιμος παράγοντας για το εσωτερικό μέτωπο είναι η στήριξη των μεγάλων ΜΜΕ και του οικονομικού κατεστημένου - των Τραπεζών, πρωτίστως. Η εικόνα στο σημείο αυτό είναι θολή, αλλά αναγκαστικά ξεκαθαρίζει σιγά-σιγά.
Η προϊούσα κοινωνική και οικονομική αποσύνθεση, σε συνδυασμό με την διάχυτη αίσθηση ότι η Κυβέρνηση όχι μόνον δεν κυβερνά, αλλά ούτε καν ενδιαφέρεται να επεξεργασθεί προτάσεις και επ' αυτών να διαπραγματευθεί είτε στο εσωτερικό είτε στο εξωτερικό οδήγησαν νομοτελειακά στις  εξελίξεις των τελευταίων 24ώρων.

• Ο Πρωθυπουργός με νύχια και με δόντια παλεύει να μείνει εκτός κάδρου. Άφαντος... 
• Ο επί των Οικονομικών Αντιπρόεδρος και επίδοξος διάδοχος, αντιλαμβανόμενος  ότι ο χρόνος δεν λειτουργεί υπέρ του, τεντώνει το σχοινί, λαμβάνοντας οικονομικά μέτρα, που προκαλούν όχι μόνον την Κοινοβουλευτική Ομάδα και την κοινωνία, αλλά και την ίδια την κοινή λογική, την αριθμητική του Δημοτικού και του 1+1=2, πιθανόν αποσκοπώντας σε ανατροπή της Κυβέρνησης, ηρωική έξοδο και ανάληψη του Κόμματος μέσα στην αναταραχή, που θα ακολουθήσει.
• Τρεις Υπουργοί με αρχηγικές φιλοδοξίες δημοσιοποιούν αιφνιδίως πολιτική πλατφόρμα, χωρίς κανείς να τους την ζητήσει, με αδιαμφισβήτητη  συνέπεια να ανακοπεί ο καλπασμός του Αντιπροέδρου προς τον στόχο του και να μη ασχοληθεί κανείς με τις Πρωθυπουργικές θέσεις σε δύο μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδες, την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" και το "ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ". Ενδιαφέρον το ότι ομιλούν για "εγκληματικές"  επαγγελματικές συντεχνίες 3 στελέχη, που μεσουράνησαν την τελευταία 15ετία, στο πλαίσιο του λεγόμενου εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, ενδιαφέρον ότι αποφεύγουν οποιαδήποτε αυτοκριτική, ενδιαφέρον ότι δεν ομιλούν διόλου για την πλέον κλειστή και κυρίως υπεύθυνη συντεχνία, την αδελφότητα του πολιτικού συστήματος της τελευταίας 30ετίας, που συναλλάχθηκε απρόσκοπτα με όλες τις υπόλοιπες.
• Οι Έλληνες τραπεζίτες, αντιλαμβανόμενοι ότι η απώλεια του εθνικού ελέγχου επί της οικονομικής πολιτικής τους ωθεί στο περιθώριο ή ακόμη και εκτός των Τραπεζών τους,  εκφράζονται ανοικτά κατά της πολιτικής "κουρέματος", που απεργάζεται η Τρόικα, χωρίς αντίσταση από την Ελληνική Κυβέρνηση. 
• Η Δικαστική εξουσία, διακρίνοντας ότι οι μισθολογικές περικοπές αφορούν πλέον και στην ίδια, διαπιστώνει για πρώτη φορά την αντισυγματικότητα της ασκούμενης πολιτικής, που είναι, παρ' όλα ταύτα,  γνωστή σε όλους όσοι ζουν στην Ελλάδα το τελευταίο 18μηνο.
• Και ο παραδοσιακά φιλικός στο σύστημα ΠΑΣΟΚ Τύπος, με προεξάρχοντα τον ΔΟΛ και το "ΒΗΜΑ" του, αποκαλύπτει ότι εντός της Κυβέρνησης λέγονται και τεκμηριώνονται όλα όσα ο Ελληνικός λαός ψυχανεμιζόταν  - ότι, δηλαδή, ακόμα και το πολυδιαφημισμένο Μνημόνιο δεν ήταν προϊόν ζηλευτών και αξιέπαινων τεχνοκρατών, αλλά μνημείο αρπακολλισμού του χειρίστου είδους. Και πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού, όπως θυμούνται οι παρατηρητικοί πολίτες, η απόφαση προσφυγής στον ήδη διαβόητο μηχανισμό της Τρόικας ελήφθη την 23/4/2011 και ήδη την 2/5/2011, μόλις 10 ημέρες αργότερα, δημοσιοποιήθηκε το τελικό κείμενο ενός περίπλοκου  σχεδίου σωτηρίας. Πότε μελετήθηκε η Ελληνική πραγματικότητα και η οικονομία, πότε διασταυρώθηκαν στοιχεία, πότε εκπονήθηκαν προτάσεις και λύσεις σε χρονίζοντα προβλήματα και αγκυλώσεις, πότε έγινε διαπραγμάτευση και οριστικοποίηση; Μέσα σε 10 ημέρες τα πρόλαβαν όλα και οι δύο πλευρές - 4, αν θεωρήσουμε μη ενιαία την Τρόικα...  Miracolo, miracolo!!!    

Όλα τούτα καθιστούν εκ των πραγμάτων ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα την αυριανή αιφνιδιαστική συνάντηση, που ζήτησε να έχει ο Πρωθυπουργός με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εν μέσω μιας γενικής σύγχυσης ως προς το αν η Κυβέρνηση διατηρεί την δεδηλωμένη στο Κοινοβούλιο, την εμπιστοσύνη της κοινωνίας και την πλειοψηφία στο εκλογικό σώμα, τον έλεγχο στον Κρατικό μηχανισμό, ο οποίος, πάντως, απεργεί εν τω συνόλω του είτε με λευκό τρόπο είτε ευθέως και απροσχημάτιστα.         

Ο επί των Οικονομικών Αντιπρόεδρος μίλησε προ ημερών για επιστροφή στο 2004, αλλά η γενική ατμόσφαιρα και κατάσταση παραπέμπει όλο και περισσότερο σε προγενέστερη χρονολογία: 1974, καθώς πύρωνε θείος Ιούλιος μήνας...
Μόνη ελπίς να διαπιστώσουμε γρήγορα αν τελικά είμαστε στο "παρά πέντε", στο "ακριβώς" ή ακόμη και στο "και πέντε" - χρειαζόμαστε επί τέλους μια κάποια αφετηρία!