Πάμε μια βόλτα στην Βουλιαγμένη...

Έστω και φθινοπωρινή, Οκτωβριάτικη - από τις βόλτες εκείνες, που ευνοούν την συγκέντρωση, την σκέψη...

Υπήρξε, λοιπόν, μια εποχή, όχι και τόσο μακρινή, που οι διακοπές των Αθηναίων σε νησιά και άλλους θερινούς παραδείσους δεν ήταν τόσο απλές και αυτονόητες, όσο αργότερα. 

Κι υπήρχαν και ηλικίες, που, ναι, αυτές μοιάζουν και είναι αρκούντως μακρινές πια, όπου πολλά χρήματα διαθέσιμα για ταξίδια δεν είχαμε. 

Εκείνα τα χρόνια, με τους δρόμους, τα αυτοκίνητα και τα λεωφορεία, που είχαμε, η Βουλιαγμένη ήταν ένα μέρος σχεδόν εξωτικό, ένας άλλος τόπος. μυθικός, πέρα από την άκρη της πόλης.Στο κέντρο η αμμουδιά της χρυσαφένια. Ο όρμος της μια αγκαλιά φιλική. Δεξιά κι αριστερά, τα βράχια της, αλλού κοκκινωπά αλλού λευκά ή γκρίζα, γύρω από τα όσο χρειαζόταν δυσπρόσιτα λιμανάκια της - δικαιωματικά θρυλικά κι αυτά, ιδεώδη για περιπτύξεις προστατευμένες από τον πολύ κι αδιάκριτο κόσμο. 

Τα νερά της, σ' όλους τους τόνους από το γαλάζιο ώς το σμαραγδί, παντού μαγικά. Με πολλά μυστικά - από απλώς κρυμμένα έως και επικίνδυνα για τους άμαθους τολμηρούς των καταδύσεων. 

      

Τα χρόνια μπορεί να πέρασαν, οι εποχές άλλαξαν ξανά και ξανά, οι μετακινήσεις έγιναν πιο εύκολες και τα ταξίδια πιο προσιτά, αλλά η Βουλιαγμένη εξακολουθεί να διατηρεί τον μύθο της και να μας καλεί συχνά κι εμάς να μπούμε σ' αυτόν. Μύθο φτιαγμένο από τον Αστέρα, την κλασική Aqua Marina, την νεώτερη συστοιχία των μαγαζιών, που κρύβονται πίσω από τα πεύκα της παραλιακής, ή των άλλων, που κρέμονται πάνω από την θάλασσα, ώς τον Λάμπρο της ψαροφαγίας. Μύθο φτιαγμένο από την παντός καιρού Λίμνη και από τον δρόμο κορδέλα πάνω από τα Λιμανάκια, όπου αφθονούσαν οι επικίνδυνες νυχτερινές κόντρες με μοτοσυκλέτες και αυτοκίνητα.

Με λίγα λόγια, η Βουλιαγμένη παραμένει μια αρυτίδωτη Αττική Κυρία, λουσμένη ολοχρονίς στο ιδιαίτερο φως του Σαρωνικού. Κρατάει αναλλοίωτη την φύση της, μια φύση αρχετυπικά Αττική από βράχο και πεύκο, πάνω στο φόντο της θάλασσας. Και χάρις σ' όλα τούτα, εξακολουθεί, στο πέρασμα των χρόνων, να προσελκύει ένα ετερόκλητο πλήθος. Ανθρώπους, που μαγεύονται από κάθε είδους δραστηριότητες πλάι στα νερά της: βόλτες, κολύμπι, ποδήλατο, τρέξιμο, φιλιά κι αγκαλιές, φαγητό, ψάρεμα, θαλάσσια σπορ.

Το μόνο καινούριο, ίσως, και σίγουρα το πιο πρόσφατο από όλες αυτές τις δραστηριότητες είναι το surfing. Το άθλημα γνωρίζει δόξες γενικά στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, και κάνει τους Αθηναίους λάτρεις να συρρέουν στην Ωκεανίδα, όποτε πιάνει δυνατός Νοτιάς. Πεδίον δόξης λαμπρόν, επομένως, για την νέα Δημοτική Αρχή των 3Β (Βάρης, Βούλας, Βουλιαγμένης) του κ. Κωνσταντέλου, που μπορεί να διακρίνει εύκολα ότι η συρροή αυτή καθιστά την Βουλιαγμένη πόλο έλξης ακόμα και μέσα στην χειμερινή περίοδο, δίνοντας ζωή και χρώμα πρωτόγνωρο στο προάστιο και στις τοπικές επιχειρήσεις.

Κι ας κάνω μια παρένθεση εδώ για να πω ότι θλιβερά φαινόμενα σαν το γρασάρισμα της περίφραξης της Ωκεανίδας, ώστε να εμποδισθούν οι surfers να σκαρφαλώσουν στα κάγκελα και να περάσουν στην παραλία, πρέπει να εκλείψουν άμεσα και οπωσδήποτε. Τέτοιες πρακτικές δεν συνάδουν με το ήθος και την προοπτική, που πρέπει πάντα να επιδεικνύουν, οι Δημοτικές Αρχές. Ακόμη περισσότερο, όμως, εγκυμονούν κινδύνους σοβαρών ατυχημάτων, γιατί τα νέα παιδιά δεν υπάρχει περίπτωση να αποθαρρυνθούν από τέτοια εμπόδια. Τουλάχιστον τις ημέρες που ενδείκνυνται για surfing η πρόσβαση στην παραλία πρέπει να διευκολύνεται με κάθε τρόπο.      

Η Βουλιαγμένη είναι, τελικά, ένας αγαπημένος τόπος μικρών και μεγάλων, ένας από τους ανεκτίμητους θησαυρούς της Αττικής για όλες τις εποχές του χρόνου. Αξίζει να την διαφυλάξουμε και να την προβάλουμε - αλλά πιο πολύ αξίζει να την ζήσουμε... Να συνεχίσουμε να την ζούμε, δηλαδή!..