Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

Ολική επαναφορά - σχεδόν!

Επιστρέφεις, λοιπόν, στην Αθήνα κι ήταν αυτός ο πιο όμορφος Αύγουστος, που θυμάσαι να έζησες...
Αύγουστος χαλαρός, γλυκός, μακρόσυρτος, αλλά όμορφα μακρόσυρτος, γεμάτος όλος με χρώματα, έρωτες, γνωριμίες... με φίλους καινούριους κι άλλους φίλους παλιούς, που τους ξαναγνώρισες ή που μπορεί και μόλις τώρα να τους γνώρισες πραγματικά...
Επιστρέφεις, λοιπόν. Στα γνώριμα: στο σπίτι, στο γραφείο, στις υποχρεώσεις, στην οικογένεια και στους φίλους, στους άλλους φίλους, πούχεις ένα ολόκληρο Καλοκαίρι να τους δεις κι άλλο τόσο έχουν να σε δουν κι αυτοί. Θάχετε πολλά να πείτε και πολλά να κάνετε - πολλά απ' αυτά θάναι ίδια, όπως πριν από το Καλοκαίρι ή κι ακόμα παλιότερα,  αλλά κι αυτό ακόμη έχει την δική του μαγεία...
Η πόλη είναι ίδια κι όλα στην θέση τους, όπως τ' άφησες, όπως τα θυμάσαι...






Εσύ, όμως, ακόμη ψάχνεσαι, ψάχνεις την θέση σου στην πόλη σου. Μπορεί νάναι η ίδια ακριβώς θέση ή μια άλλη παραδίπλα, αλλά ακόμα δεν την έχεις βρει, ακόμα την ψάχνεις, αλλού πατάς κι αλλού βρίσκεσαι, το σώμα σου μπορεί νάναι εδώ, στα οικεία μέρη, ανάμεσα στους ίδιους ανθρώπους και στις ίδιες εικόνες, αλλά το μυαλό σου έχει μείνει πίσω.







Χαμογελάς, έτσι γίνεται πάντα, το ξέρεις κι απ' άλλοτε: το μυαλό σου πάντα καθυστερεί λίγο να ακολουθήσει το σώμα. Κι άλλοτε σούχει φέρει μπελάδες αυτό, ενώ άλλοτε τόχεις απολαύσει όσο κράτησε...
Το σπίτι, πάντως, σίγουρα δεν σε χωράει, βγαίνεις έξω, πορεύεσαι προς την καρδιά της πόλης... την ξέρεις αυτή την πόλη, που ακόμα δεν έχει αποφασίσει αν άνοιξε για την καινούρια σαιζόν ή όχι...



Και την καρδιά της την ξέρεις, κομμάτι σου είναι, κομμάτι της είσαι. Γεννήθηκες εδώ, μεγάλωσες εδώ, κάθε γωνιά κάτι σου θυμίζει, όσο κι αν έχει αλλάξει, κάπου στον χρόνο σε πάει κι αφήνεσαι, μήπως και μέσα από τέτοιες διαδρομές βρεις ξανά την θέση σου, την θέση, πούχες αφήσει...







Οι άνθρωποι γύρω σου μοιάζουν το ίδιο χαμένοι. Σιλουέτες ανώνυμες στο πλήθος προσπαθούν να βρουν τον δρόμο τους ή τον φίλο τους ή τι να κάνουν, δίνουν ραντεβού, περιμένουν, φεύγουν, πάνε, έρχονται, γελάνε, αστειεύονται, κάνουν φιγούρες, περιφέρονται...





Κι εσύ νομίζεις πως τους ξέρεις όλους και πως σε ξέρουν. Κι αυτοί το ίδιο νομίζουν. Σε κοιτούν και τους κοιτάς, σ' ακολουθούν και τους ακολουθείς



Δεν μιλάτε, αλλά, το ξέρεις, όλοι προσπαθείτε να κρατήσετε λίγο ακόμη αυτό το Καλοκαίρι, λίγο ακόμη, πριν γλιστρήσει ανάμεσα απ' τα δάχτυλα, από τις χαραμάδες της πόρτας, από τις ρωγμές μιας αγάπης καλοκαιρινής, που ψυχορραγεί. Κατευθύνεσθε όλοι μαζί ή χώρια, λίγοι-λίγοι, σε μπαρ μυστικά και λιγότερο μυστικά, σε αυλές μαγικές, σε μυρωδιές της πόλης και σε αρώματα ανθρώπινα, που κουβαλούν ακόμα μαζί τους λίγο από τον ιδρώτα της παραλίας, λίγο από το αλάτι της θάλασσας, λίγο από την άμμο και τα βότσαλα, που πατήθηκαν με πόδια ξυπόλητα...









Στο βάθος κήπος - για λίγο ακόμα...


    

25 σχόλια:

ασωτος γιος είπε...

επιτελους γυρισες
αντε καλο φθινοπωρο

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Καλό Φθινόπωρο και σ' εσένα, Ασωτούλη - Καλοκαίρι να το κάνουμε!!!
;-)

Unknown είπε...

Μα πού γύριζες;
Έχεις μια γεύση τρικυμίας
στ' αχείλι σου...

Υπέροχες φωτογραφίες. Υπέροχο κείμενο και (αν το πω τι θα πάθω;) υπέροχος άνθρωπος!..

Καλώς όρισες

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Τρικυμία δεν λες τίποτε, καλό μου ΑΕΡΙΚΟ... Πήρα όσα κύματα κι αλάτια είχαν κολλήσει στο τρυφερό, νεανικό μου δέρμα και τα τριγύρισα στο νυχτερινό Μοναστηράκι μέχρις εσχάτων!!!
:-)))

ezak είπε...

...είδες? τα βρήκες όλα όπως τ' άφησες...και τα παλιά και τα καινούρια...ωραία η φωτοβόλτα...

STELIOS PENTARVANIS είπε...

να είμαστε καλά και να έχουμε καλο χειμώνα, καλώς ήρθες.

orfia είπε...

Καλως τον!!! Επιστροφη στην πολη και σεργιανι στις γνωριμες γωνιες....!!! Καλο μας Φθινοπωρο!!(Τωρα βεβαια με βαρια καρδια το λεω αυτο....)

katrine είπε...

Μα γράφεις τόσο όμορφα , μα τόσο όμορφα. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ομόρφηνες την επιστροφή μας εκεί γύρω, δεξιά στο βάθος...σε εκείνη τη θεσούλα:)))

Καλό φθινοπωρινό ξεκίνημα να έρθει,
φιλιά

Hfaistiwnas είπε...

δύσκολος ο γυρισμός ε; Και η ρουτίνα ακόμη πιο δύσκολη... θα εγκληματιστείς..


ΥΓ. Που το πέτυχες αυτό το γυράδικο ντε;;;; χαχαχαχαχ!

Margo είπε...

Είναι όμορφα να είσαι παντού και να αποτυπώνεις μέσα σου τις στιγμές, τους ανθρώπους.. είναι όμορφη η Αθήνα σου Asteroid πολύ όμορφη!

nikos είπε...

Νομίζω είναι μια από τις πιο όμορφες αναρτήσεις που έχεις κάνει. Κείμενο και φωτογραφίες δένουν τόσο όμορφα. Τι καλύτερο για να περιγράψει κανείς το πώς αισθανόμαστε όλοι πάνω κάτω...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

EZAK, ελπίζω να είσαι κι εσύ, όπως σε άφησα, γιατί μου είσαι και ριψοκίνδυνος εσύ!!!
;-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

WM, καλός Χειμώνας δεν υπάρχει, φίλε μου - σύντομος μόνο νάναι, μια ανάσα, ένα τσιγάρο, ο,τιδήποτε, και να μας έρθει γρήγορα η Άνοιξη και πάλι το Καλοκαίρι, με όλα τα συμπαρομαρτούντα!!!
;-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Σε καταλαβαίνω, Orfia!
για να δούμε πώς θα το κάνουμε, τουλάχιστον το Φθινόπωρο, Καλοκαίρι!
;-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Φιλιά, Katrine, πολλά... και να οργανωθούμε σιγά-σιγά!
:-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Θα εγκληματίσω, μάλλον, προηγουμένως, Ηφαιστίωνα... Μετά, θα μου περάσει, όμως!!!
:-)))

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Είναι η άμυνά μου, αυτή, Margo... η πανοπλία, που φοράω στον ψυχισμό μου, ώστε να αντέξει τις γκρίζες ώρες!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Νίκο μου, ναι, νομίζω πως έτσι νοιώθουμε όλοι λίγο-πολύ την μετέωρη αυτή στιγμή, μέχρι να προσγειωθούμε για τα καλά...
Νάμαστε καλά όλοι, και του χρόνου, φίλε μου!

tovenito είπε...

πειράζει που δεν θέλω να τελειώνει ποτέ το καλοκαίρι; αυτή η περίοδος είναι η χειρότερη, αυτή η μεταβατική.
υγ. ποια φωτογραφική έχεις;

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
kat. είπε...

mpa.. egw nomizw pws meta apo ola afta.. den girizeis pote!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Και δεν ξέρουμε αν αυτό είναι καλό ή κακό, kat!
;-)

mahler76 είπε...

καλώς επέστρεψες :)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Σε ό,τι με αφορά, όχι μόνον δεν πειράζει, αλλά επιβάλλεται κιόλας, tovenito!
Αν μπορούσα, θα ζούσα σε τόπο, όπου είναι πάντα Καλοκαίρι ή περίπου!!!
;-)

Υ.Γ.: Οι φωτογραφίες της σειράς αυτής έχουν βγει με ΝΙΚΟΝ D700 και φακό 50mm/f 1,4 στο χέρι και χωρίς flash - έχουν ανέβει εδώ, πάντως, σε low resolution.

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Aχ, βρε Μάλερ, μάλλον κακώς επέστρεψα, αλλά ας μη το κάνω θέμα τώρα!!!
:-)))

 
GreekBloggers.com