Μέτρα και σταθμά της Ελληνικής Δημοσιογραφίας

Θυμάμαι μιαν εποχή που η Ελληνική δημοσιογραφία αντιμαχόταν τους ισχυρούς και την πολιτική εξουσία, την όποια εξουσία, ακόμη κι αν τύχαινε να πρόσκειται σ’ αυτήν.
Δεν θυμάμαι να μπαίνουν ονομαστικά στο στόχαστρο του Τύπου απλοί άνθρωποι, για συμπεριφορά ενδεχομένως επιλήψιμη.

Και βλέπω χθες στον ιστότοπο protagon.gr, που διευθύνει ο δημοσιογράφος κ. Στ. Θεοδωράκης, άρθρο του δημοσιογράφου κ. Τάσου Τέλλογλου, ο οποίος καταγγέλλει μια προσπάθεια των Δημοτικών αρχόντων των Άνω Λιοσίων να μονιμοποιήσουν στον Δήμο τους με «ρουσφετολογικά» κριτήρια 90 άτομα. Ώς εδώ όλα καλά – η προσπάθεια δεν ευοδώθηκε, γιατί δεν συναίνεσε η Δημοτική παράταξη της μειοψηφίας, ο κ. Τέλλογλου ακολούθησε τον κανόνα ότι η δημοσίευση είναι η ψυχή της δημοκρατίας, και το ζήτημα ερευνάται ήδη από το Σώμα των Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης.

Ο κ. Τέλλογλου, όμως, και το protagon.gr προχωρούν ένα βήμα πιο πέρα, δημοσιεύοντας την πλήρη ονομαστική κατάσταση των 90 αυτών ανθρώπων, με χειρόγραφο δίπλα στο όνομα του καθενός το «προσόν» του, δηλαδή την πολιτική ή άλλη πρόσβαση, που φέρεται να είχε.
Δεν επικροτώ ούτε εγώ ούτε κανένας άλλος, φαντάζομαι, αυτόν τον τρόπο πρόσληψης. Δεν μπορώ όμως, να ξέρω ούτε πώς συντάχθηκε αυτή η κατάσταση ονομάτων και από ποιόν ούτε πώς και γιατί περιήλθε στον κ. Τέλλογλου.
Από το δημοσίευμα δεν προκύπτει ότι υπάρχει πόρισμα αρμόδιας Αρχής, έρευνα, δικαστική ή πειθαρχική Απόφαση, αλλά, παρ’ όλ’ αυτά, δημοσιοποιούνται προσωπικά στοιχεία ανθρώπων, που μπορεί να μετείχαν σε μια τουλάχιστον παράτυπη μεθόδευση μπορεί και όχι, μπορεί να έφταιγαν προσωπικά μπορεί και όχι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πρόκειται για «απλούς» ανθρώπους, με περιορισμένα ή και ανύπαρκτα μέσα άμυνας έναντι ενός τέτοιου πανηγυριού δημοσιότητας.
Το σπουδαίο, άλλωστε, εδώ δεν είναι η ταυτότητα κάποιων μεροκαματιάρηδων, αλλά η ορθώς καταγγελλόμενη μεθόδευση των Δημοτικών αρχόντων, που προφανώς είχαν και την πρωτοβουλία των κινήσεων, την πολιτική και διοικητική ή ποινική ευθύνη.

Περιέργως, τα δικά τους ονόματα λείπουν από το δημοσίευμα…
Όπως περιέργως από τα λογής-λογής δημοσιεύματα λείπουν και τα ονόματα εκείνων των «μεγαλογιατρών» του Κολωνακίου, που οι Υπηρεσίες του Υπουργείου των Οικονομικών κατέλαβαν τις προάλλες να φοροδιαφεύγουν. Ο κ. Τέλλογλου και οι συνάδελφοί του, το protagon.gr και οι άλλοι ενημερωτικοί ιστότοποι ή οι εφημερίδες δεν βρήκαν την αντίστοιχη ονομαστική κατάσταση…
Όπως, πάλι περιέργως λείπει από πολύ πρόσφατο άρθρο του ίδιου κ. Τέλλογλου στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» της 16/4/2010, το όνομα του εκπροσώπου μιας εταιρείας ονόματι «MEDEC», που, σύμφωνα, μάλιστα, με πρόσφατη Απόφαση Βρεταννικού Δικαστηρίου, ήταν ο υπεύθυνος για μίζες σε γιατρούς και λοιπούς αρμόδιους του Ελληνικού ΕΣΥ, με σκοπό την προώθηση συγκεκριμένων ορθοπεδικών προϊόντων στα Νοσοκομεία. Περιέργως, ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας και διακινητής μεγάλων ποσών αναφέρεται μόνον με τα αρχικά του: «Ν.Κ.»…

Δύο μέτρα και δύο σταθμά, λοιπόν, για την Ελληνική δημοσιογραφία!
Μπορεί να κάνω και λάθος, όμως – ποιος ξέρει;