Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Η Πρώτη Πράξη μιας σύγχρονης Ελληνικής Τραγωδίας


Σήμερα, απόψε, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, φτώχεια ανείπωτη...
Στην θλίψη και στο πένθος μονάχα η σιωπή αρμόζει - σιωπή και σκέψη... πρώτα-πρώτα για τους άρχοντες και τους κυβερνήτες αυτού του τόπου.
Είναι πολλοί όσοι είχαν επακριβώς προβλέψει αυτή την σύγχρονη Ελληνική Τραγωδία, της οποίας μόλις η Πρώτη Πράξη παίχθηκε σήμερα, με θύματα τρεις νέους κι αθώους ανθρώπους.
Το ποιός αντικειμενικά ωφελείται από τέτοιες ενέργειες ανεγκέφαλων εγκληματιών είναι γνωστό ή, εν πάση περιπτώσει, είναι εύκολα διακριτό. Το αν αυτοί οι εγκληματίες είναι πράγματι ανεγκέφαλοι ή υποκινούμενοι εύχομαι να το μάθουμε κάποτε - αλλά αμφιβάλλω λίγο...
Το μόνο βέβαιο είναι πως ένα νέο περιβάλλον προετοιμάζεται μεθοδικά για την Ελλάδα, μία από τις πιο ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου. Μια χώρα, που, ωστόσο, εμφανίζεται σε όλες τις λίστες των ανεπτυγμένων χωρών και Οικονομιών - ακόμη και σ' αυτές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου! Το επίσης βέβαιο είναι πως σ' αυτό το περιβάλλον θα ανθίσουν φαινόμενα κοινωνικής παρακμής και εγκληματικότητας, παρόμοια με αυτά, που πριν από πολλά χρόνια γνώρισαν χώρες - υποδείγματα.
Το ζήτημα, όμως, είναι ακριβώς ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα οικονομικά και κοινωνικά αναπτυγμένη. Δεν προέρχεται από τον Τρίτο Κόσμο ούτε και βγαίνει από κάποιο απολυταρχικό, ολοκληρωτικό καθεστώς και γι' αυτό δεν μπορεί να χωνέψει τα πισωγυρίσματα, που της επιφυλάσσουν.
Πολλές γενιές πάσχισαν για να χτίσουν πάνω στον όλεθρο της Γερμανικής Κατοχής, για να σβήσουν τις θλιβερές επιπτώσεις του Εμφυλίου, για να αναιρέσουν το όνειδος της δικτατορίας του '67.
Δεν πέτυχαν σε όλα, αλλά, πάντως, έφτιαξαν ένα καλύτερο παρόν για τους ίδιους, ένα μέλλον για τα παιδιά τους. Και οπωσδήποτε διαμόρφωσαν ένα ασφαλές κοινωνικό περιβάλλον, σχεδόν μοναδικό στον αναπτυγμένο κόσμο, όπου - οποία σύμπτωση! - κάποιοι άλλοι επίσης "ανεγκέφαλοι" αποτελούσαν την μόνη παραφωνία, με την τρομοκρατική τους δράση.
Ο κόσμος, που σε πρωτοφανείς αριθμούς βγήκε σήμερα στους δρόμους της Αθήνας έστειλε μήνυμα πως δεν θα ανεχθεί εύκολα να διακυβευθούν όλα αυτά, δίχως αντίκρυσμα και δίχως σοβαρό λόγο. Δεν θα ανεχθεί, γενικά, τίποτε άλλο τώρα που ξέρει πια ότι η ανοχή των κλεφτών Κυβερνητών έχει τίμημα για τον ίδιο. Δεν το υποψιαζόταν κι αυτό ήταν το λάθος του, το λάθος μας - αλλά δεν είναι διατεθειμένος να πληρώσει μόνος το τίμημα αυτού του λάθους.
Έχω γράψει επανειλημμένα ότι η κοινωνία θα συστρατευθεί μόνον αν αισθανθεί σίγουρη ότι τα μέτρα δεν είναι ακραία, ότι αναλογικά αφορούν σε όλους, ότι συνοδεύονται από αναπτυξιακή προοπτική, που θα δημιουργήσει νέο πλούτο προς διανομή.
Τόσοι και τόσοι άνθρωποι κάθε ηλικίας και κάθε τάξης, διαδήλωναν σήμερα ακριβώς αυτό - μαζί μ' εμένα, που, το παραδέχομαι, πρώτη φορά μετείχα σε συγκέντρωση και μόλις δεύτερη "γεύθηκα" δακρυγόνα... Η πρώτη ήταν στα γεγονότα του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του '73 και η επόμενη έμελλε να είναι σήμερα. Τότε απλώς δάκρυσα, τώρα έχουν εξελιχθεί, φαίνεται, κι ένοιωσα, επίσης, κάψιμο στα σωθικά μου όλα - μύτη, λαιμό, πνεύμονες, στομάχι...
Οι άνθρωποι αυτοί ήταν στην μεγάλη πλειοψηφία τους σαν εμένα:  εμφανώς μη ελεγχόμενοι και μη καθοδηγούμενοι από Κόμματα. Όταν αποσύρθηκε το ΠΑΜΕ από την Πλατεία Συντάγματος, προκειμένου να λάβουν τις θέσεις του όσοι μετείχαν στην χωριστή συγκέντρωση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, οι άνθρωποι αυτοί δεν αποχώρησαν. Αντίθετα, μάλιστα, μερικοί διαμαρτυρήθηκαν εντονότατα στον παριστάμενο Ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, κ. Κόρακα, για το γεγονός ότι δεν έμειναν όλοι, ώστε να ενωθούν σε ένα ακόμη μεγαλύτερο, ενιαίο σύνολο - και ακριβώς εκείνη την ώρα έπεσαν τα δακρυγόνα επί δικαίων και αδίκων... και ακριβώς εκείνη την ώρα, λίγα μέτρα πιο κάτω, στην οδό Σταδίου 23, τρεις νέοι άνθρωποι κι ένα μωρό αγέννητο έχαναν την ζωή τους, ανυπεράσπιστοι, αθώοι...
Μη μας ζητήσει κανείς να το καταλάβουμε αυτό!
Κάποιοι καραδοκούν, όμως.
Κάποιοι προετοιμάζουν νέους "Δεκέμβρηδες" - του '44 ή του 2008; Δεν το διευκρινίζουν!
Κάποιοι μπορεί να σχεδιάζουν τρομοκρατικά χτυπήματα στο όνομα του λαού - εύχομαι να μη το τολμήσουν.
Οι φωτογραφίες, που ακολουθούν, τεκμηριώνουν ένα μικρό "οδοιπορικό" από το Πεδίον του Άρεως στην Πλατεία Ομονοίας και από εκεί στην Πλατεία Συντάγματος. Σχολιασμό μάλλον δεν χρειάζονται...











































     

17 σχόλια:

DonnaBella είπε...

............
ta eipan ola oi photo sou.
hellas tha pei alloimono.

Hfaistiwnas είπε...

Δεν μπορώ άλλο αυτή την τρέλα..

sCaTterBraiN είπε...

δεν έχω λόγια...
:-(

ΣΠ είπε...

"ένα νέο περιβάλλον προετοιμάζεται μεθοδικά για την Ελλάδα,"

Από ποια κοινωνία βγήκαν οι άνθρωποι που κάψανε και σκότωσαν σήμερα? Από άλλη? Όχι από την ελληνική?

Unknown είπε...

...

Ephemeron είπε...

Πολυ καλες οι φωτογραφιες!
Με δυσκολια μπορω να γραψω πια για ολα οσα γινονται...
Μενω αφωνος πολλες στιγμες...
Αλλα... καλα θα ηταν η Ελληνικη κοινοτητα να αναλογιστει καποτε τι κακο εχουν κανει οι "Ελληνες στους Ελληνες" οπως εμεις σκεφτομαστε εδω και χρονια το κακο που εκαναν "Αμερικανοι σε Αμερικανους"...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Κανείς δεν την μπορεί, καλέ μου Ηφαιστίωνα... αλλά φοβάμαι μήπως κι είμαστε μονάχα στην αρχή της...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Κανείς δεν έχει λόγια, ScatterBrain. Κανείς... Περιττεύουν, άλλωστε!
Όλοι σπέρνουν ό,τι θερίζουν - μόνο που στην περίπτωσή μας την πληρώνουν περισσότερο οι αθώοι...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

ΣΠ, ακριβώς αυτό: από την Ελληνική κοινωνία βγήκαν αυτοί οι δολοφόνοι και το ζήτημα είναι ακριβώς ότι με την ίδια ευκολία κι ελαφρότητα μπορεί να βγουν κι άλλοι ίδιοι, αντίστοιχοι, ανάλογοι - κλέφτες, πλιατσικολόγοι, τρομοκράτες, ο,τιδήποτε...
Όταν ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου, δύσκολα κλείνουν κι όλα συγχέονται σε βρωμερό πολτό!
:-(

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

ΑΕΡΙΚΟ, τάχουμε πει εμείς... κι ώς έναν βαθμό τάχουμε ζήσει κιόλας...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Εφήμερε, το μεγαλύτερο κακό το κάνουν πάντα στο εαυτό τους οι λαοί όλοι. Ο εαυτός τους είναι το πρώτο θύμα της όποιας νοοτροπίας, της όποιας συμπεριφοράς... Κι ο Ελληνικός δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Ήδη σ' όλον τον κόσμο έχει αρχίσει να απλώνεται ένας παραλογισμός, που ξεκίνησε από την οικονομικίστικη αντίληψη της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας, πέρασε από το φάσμα της τρομοκρατίας, υιοοθέτησε την άποψη ότι "όσοι δεν είναι μαζί μας είναι με τους εχθρούς μας" (το θυμάσαι, έτσι;), και τώρα βρήκε τοίχο, καθώς συναντήθκε με τα αδιέξοδα των επιλογών αυτών.
Πολύ χρήμα πάει χαμένο για σκοπούς ανίερους ή ανούσιους. Ζωές χάνονται, δίχως λόγο.
Δεν είναι αυτός ο κόσμος, που θέλαμε εμείς, οι παλιότεροι. Δεν είν' ο κόσμος, για τον οποίο πάλεψε η γενιά του '60, τον οποίο ονειρεύτηκε ο Μάης του '68, ο MLK... η γενιά του Πολυτεχνείου... τόσοι και τόσοι... δικοί μας και ξένοι.
Αντίθετα, αυτός είναι ο κόσμος, στον οποίο ανθούν κάθε είδους αποβράσματα, κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά - γι' αυτό και λέω πάντα πως μέσα σ' όλα τα κακά, που είχαμε στην Ελλάδα, είχαμε το καλό της κοινωνικής συνοχής και της κοινωνικής ασφάλειας, που σαν πλεκτό ξηλώνεται λίγο-λίγο, εδώ και καιρό.
Αν με δυσκολία μπορείς να γράψεις εσύ, σκέψου με πόση δυσκολία τα ζούμε εμείς!
:-(

Takis X είπε...

Εξαιρετικό τό κείμενο σου,οπως κι οι φωτογραφίες.

Εγώ πιστεύω πώς μόνο μία πτώχευση μάς σώζει{σοβαρολογώ]γιατί μ`αυτή τήν κατάσταση ούτε σέ εκατό χρόνια δέν πρόκειται νά ξεμπερδέψουμε


είναι σάν νά εχεις 10 πιστωτικές καταχρεωμένες καί νά πληρώνεις ξέρω γω,100 ευρώ τό μήνα.

θά ξεμπερδέψεις ποτέ?

Γενικά πιστεύω πώς αυτές οι μεσοβέζικες λύσεις δέν οδηγούν πουθενά.

Τό πιό σημαντικό ομως από ολα είναι η αδυναμία τής ευρώπης νά ομολογήσει οτι τό ευρώ τής απέθανε

καί δέν είναι οτι τρέμει τίς εξελίξεις πού τρέχουν εδώ,οσο γιά αυτά πού θά ξεσπάσει σέ λίγο καιρό καί στήν υποόλοιπη ευρωπη.


Απλά δέν εχει τίς λέξεις νά τό ομολογήσει.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Εξαιρετικό post, φίλε.

ασωτος γιος είπε...

εχω μεινει αφωνος απο τις φωτογραφιες , νιωθω χαμενος αυτες τις μερες κι ας μην μενω αθηνα αυτο το καιρο, το ζω στο δερμα μεσα

logia είπε...

δυσκολεύομαι να πιστέψω ό,τι συνέβη εχθές
δυσκολεύομαι πολύ

Orelia είπε...

την περίμενα την δική σου μαρτυρία Γιάννη

 
GreekBloggers.com