Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Το τέλος του "Τρωκτικού" και των περί αυτό

Θα κλείσω τον προβληματισμό μου για το θέμα της εβδομάδας, την δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια, με μια σειρά επιγραμματικών σκέψεων και συμπερασμάτων, που θα είναι και απαντήσεις σε ζητήματα, που έθεσαν όσοι έγραψαν σχόλια στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση.
Δεν είναι κατ' ανάγκην ορθές οι θέσεις μου αυτές - αλλά είναι απλώς οι θέσεις μου, όπως τις διατύπωσα επωνύμως και σε άλλα sites ή portals, με αρνητικές και θετικές αντιδράσεις.

1. Η δολοφονία καθ' εαυτήν είναι απολύτως αποτρόπαια από όποιον και αν διεκπεραιώθηκε. Όποιος έχει χάσει πολύ δικό του νέο άνθρωπο, γνωρίζει ότι είναι δύσκολο, σχεδόν αδύνατο, να ξεπεράσει ποτέ την οριστικότητα, το αμετάκλητο του θανάτου του, την στέρηση του μέλλοντος από έναν άνθρωπο, την στέρηση του ανθρώπου από τους δικούς του. Δεν έχω τίποτε άλλο να πω ως προς αυτό, χωρίς να γίνω μελοδραματικός και να χαθεί η ουσία της θλίψης, του πένθους, του αποτροπιασμού.
2. Το "Τρωκτικό" δεν ήταν blog (όπως και, δυστυχώς, πολλά, πάρα πολλά άλλα αντίστοιχα) δεν ήταν blog, με την κλασική έννοια, και γι' αυτό και δεν θεωρώ ότι θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως blog, να συγκαταλέγεται μεταξύ των blogs. Η πρακτική του δυσφημεί το blogging και δίνει την ευκαιρία σε καλοθελητές να συζητούν την άρση της ανωνυμίας στα blogs - θέμα στο οποίο είμαι αντίθετος, παρ' όλον ότι επί της ουσίας δεν γράφω ανωνύμως εδώ... Οποιοσδήποτε προσεκτικός αναγνώστης μπορεί να βρει εδώ το πραγματικό μου όνομα.
3. Κατά την άποψή μου, το "Τρωκτικό" δεν έκανε ούτε δημοσιογραφία - οπωσδήποτε όχι την δημοσιογραφία, που θα ήθελα και που με ενδιαφέρει ως πολίτη και ως αναγνώστη, όχι την δημοσιογραφία, με την οποία μεγάλωσα. Δεν αντιλέγω ως προς το ότι όλος ο Τύπος κάθε χώρας και κάθε εποχής υπηρετεί ορισμένα συμφέροντα, αλλά εδώ έχει σημασία και ο τρόπος, με τον οποίο γίνεται κάτι τέτοιο, τα όρια το ήθος... και, βέβαια, το αν γίνεται επωνύμως ή ανωνύμως, ώστε να είναι κατά το δυνατόν ευδιάκριτα τα όποια συμφέροντα, τα κριτήρια, οι διαδρομές... και να μπορεί κάποιος να αντισταθεί, να διαμαρτυρηθεί, να κρίνει.
4. Οι παλιότεροι από μας είχαμε κάποτε ένα όνομα γι' αυτού του είδους την "δημοσιογραφία" - που, τουλάχιστον, ήταν, πάντως, επώνυμη! Την αποκαλούσαμε "Αυριανισμό" και "κιτρινισμό" και είχε στην ακμή της την ίδια τεράστια επιτυχία και κοινωνική επίδραση. Κάποιοι έβλεπαν τους κοινωνικούς και πολιτικούς κινδύνους των πρακτικών αυτών και αρνούνταν να πιάσουν στα χέρια τους οποιοδήποτε τέτοιο έντυπο. Ο μεγάλος και ευαίσθητος Μάνος Χατζιδάκις, όπως και αρκετοί άλλοι, ήταν από τα πρώτα θύματα του "Αυριανισμού" - κι όσοι τυχόν σήμερα στηρίζουν το είδος της "ελευθεροτυπίας", που πρεσβεύουν sites τύπου "Τρωκτικό", ας θυμηθούν ότι, αν τιμούμε και θυμόμαστε τον Χατζιδάκι ακόμα σήμερα, δεν είναι μόνον επειδή ήταν μεγάλος μουσικός ή προσωπικότητα του Ελληνικού πολιτισμού αλλά και επειδή είχε μια συγκεκριμένη, συνολική στάση ζωής.    
5. Περί το "Τρωκτικό" υπήρξε μια τεράστια, δύσπεπτη ήδη, υποκρισία. Μολονότι όλοι λίγο-πολύ το γνώριζαν, ο Σωκράτης Γκιόλιας επέμενε να διαψεύδει οποιαδήποτε σχέση του με το site (πράγμα περίεργο, αν ήταν υπερήφανος για το δημιούργημά του)  και το δημοσιογραφικό συνάφι, μόνον τώρα, μετά την δολοφονία, θεώρησε σκόπιμο να αποκαλύψει ότι γνώριζε και καταδίκαζε το είδος και το επίπεδο της "δημοσιογραφίας" του "Τρωκτικού". Αν είχαν όλοι αυτοί οι ειδικοί και άμεσα ενδιαφερόμενοι μιλήσει ευθέως, νωρίτερα, πιθανόν το "Τρωκτικό" να είχε μείνει στα δέοντα κυβικά του και να μη είχε μεθύσει με την επιτυχία και τον κοινωνικό του ρόλο. Ίσως και να ζούσε ακόμη ο Σωκράτης Γκιόλιας, αν με αυτόν τον τρόπο τον είχαν προστατεύσει από τον εαυτό του...
6. Ήδη το "Τρωκτικό" διέκοψε την λειτουργία του... Δεν το θεωρώ αυτό αναγκαστικά πλήγμα για την ελευθεροτυπία - εκτός κι αν στην πορεία φανεί ότι η δολοφονία έσπειρε μεγάλο τρόμο γενικότερα και ότι έχουν φοβηθεί και στομώσει ακόμη και οι πραγματικοί δημοσιογράφοι, με την κλασική του όρου έννοια, με την δημόσια έκθεση.
7. Όπως οι περισσότεροι από μας, οι απλοί πολίτες, δηλαδή, δεν γνωρίζαμε τι, ποιός και γιατί συντηρούσε την λειτουργία του "Τρωκτικού", που δεν ήταν δα και χαμηλού κόστους, έτσι δεν γνωρίζουμε και γιατί έκλεισε... Αν ο ρόλος του ήταν αυτός, που οι φανατικοί του αναγνώστες θεωρούσαν ότι είναι, αν πίσω του υπήρχε αυταπάρνηση, καλή πρόθεση, τόλμη και εντιμότητα, απλώς δεν θα έκλεινε!
8. Θα προτιμούσα, ωστόσο, το site να είχε κλείσει όχι με σφαίρες, αλλά από την κοινωνική απομόνωση... Κάτι τέτοιο θα περιποιούσε τιμή στην κοινωνία μας - αντίθετα οποιαδήποτε μορφή αυτοδικίας, βίαιου ξεκαθαρίσματος λογαριασμών στον δημόσιο βίο και τρομοκρατίας αποτελεί κοινωνικό όνειδος, που πρέπει να ξεριζώσουμε με κάθε κόστος. Βρίσκεται έξω από τις αρχές, την παράδοση και την συλλογική κουλτούρα μας και έξω θέλουμε να παραμείνει!

Κλείνω με την ελπίδα και την ευχή να καταφέρουν οι Αρχές να ξεδιαλύνουν την πολύ σκοτεινή αυτή δολοφονία, ώστε να αναπαυθεί εκεί όπου βρίσκεται σήμερα ο άνθρωπος αυτός και να γαληνέψει η οικογένειά του - αλλά ίσως και η κοινωνία μας...  
    
      

14 σχόλια:

the boy with the arab strap είπε...

καλημερα , με βρισκουν συμφωνω οι αποψεις σου !!!!!!!

Hfaistiwnas είπε...

Συμφωνώ με όλα, απλά σκέφτομαι πως όσο "κίτρινο" και να ήταν αφυπνούσε συνειδήσεις δηλ. άναβε το κόκκινο λαμπάκι για να είμαστε πιο πονηρεμένοι..

nikos είπε...

Καλημέρα. Ήρθε και ο πεσιμιστής της παρέας. Βρε Asteroid, εδώ ο κόσμος ξημεροβραδιάζεται στις παραλίες, τι του λες τώρα; :)
Πέρα από την πλάκα, αυριανισμός χθες, τροκτικό σήμερα, είμαι σίγουρος ότι και αύριο θα έχουμε κάτι αντίστοιχο. Γιατί δυστυχώς, αυτής της μορφής η υποτιθέμενη ενημέρωση είναι στο πετσί του νεοέλληνα. Πόσα παραδείγματα να δώσουμε; Θα μου πεις ότι είναι από άλλο επίπεδο, αλλά σε ποιο άλλο σοβαρό κράτος του κόσμου θα συνεχίζονταν επί τόσα χρόνια εκπομπές που ξεφτιλίζουν την ανθρώπινη υπόσταση όπως αυτές π.χ. της Πάνια; Όλα αυτά δεν δείχνουν ότι υπάρχει ένας κάπιος κόσμος που τις παρακολουθεί και ότι κατά βάθος τη βρίσκουμε με τέτοιου τύπου ενημέρωση - διασκέδαση; Συγνώμη, αλλά προσωπικά δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος.

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Χαίρομαι που συμφωνούμε, boy!
Είναι σπουδαίο να συμφωνούν με τέτοιες απόψεις ειδικά οι νέοι, νάναι υποψιασμένοι για όσα θα επαναλαμβάνονται, όσο δεν τα απομονώνουμε!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Έχεις δίκηο, Ηφαιστίωνα... Καθώς το Internet είναι εύκολα προσβάσιμο και δωρεάν, μας πιάνουν συχνά κορόιδα!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Νίκο, κι εσύ κι εγώ θάπρεπε νάμαστε στις παραλές μαζί με τους άλλους!
Λες και φυλάμε Θερμοπύλες - βοήθεια μας!!!
;-)

Κι εγώ είμαι συχνά απαισιόδοξος, μ' όλα όσα μας σερβίρουν οι πονηροί και διαδίδουν οι ευήθεις και οι αγαθοί και καλοπροαίρετοι. Μ' αφορμή το τραγικό αυτό περιστατικό, βρήκα ανθρώπους πονεμένους από τον Αυριανισμό στο πετσί τους, ανθρώπους που είχαν συνεργασθεί με τον Χατζιδάκι κι άλλους, που τον είχαν είδωλο κι οδηγό, κι όμως αρνούνται ακόμα να δουν τον παραλληλισμό, τις ομοιότητες, τον κίνδυνο...
Είμαστε μια κοινωνία εύκολη στα συγχωροχάρτια, συχνά αδιάφορη μπροστά στο κακό, στο πονηρό, στους καταφερτζήδες. Δεν απομονώνουμε ανθρώπους, που σ' άλλες κοινωνίες δεν θάχαν μούτρα να βγουν από την πόρτα τους - αντίθετα, πολύ συχνά τους θαυμάζουμε ως καπάτσους!

Μ' έχει, ωστόσο, κουράσει αυτό το θέμα - γι' αυτό και το τελειώνω μ' αυτή την ανάρτηση. 'Ωρα για πιο όμορφα πράγματα, που τάχουμε ανάγκη για να μας κάνουν ανθρώπους πάλι...

ΣΠ είπε...

Πολλά bytes εχουν φτιαχτεί για το ποιόν του νεκρού και του Τρωκτικού, όλα εκ ων υστέρων, αλλά το να ξερνάς για τη "δημοσιογραφία" του μετά το θάνατό του ειναι ανώφελο.

Το ερώτημα είναι ποιός τον σκότωσε. Δεν εχω καταλάβει αν γινεται ουσιαστική ερευνα από την αστυνομία, αν οι "αληθινοί" μάχιμοι δημοσιογραφοι θα κάνουν τη δουλειά τους σωστά ούτε είμαι σίγουρη αν τελικά μας ενδιαφέρει να μαθουμε ποιοι τον δολοφόνησαν.

ΣΠ είπε...

A, κι αυτή η κουταμάρα για το επώνυμο/ανώνυμο blogging έχει γίνει εντελώς κουραστική... Γράφουν και ξαναγράφουν για κάτι που δεν εξαρτάται από την κυβέρνηση της Ελλάδας αλλά από την google, το wordpress klp.

Ουσιαστικά το blogging ειναι επώνυμο. Ειδικά το blogspot, που ανηκει στην google, ξέρει και τι χρώμα βρακί φοράς.
Εκτός αν οι, άσχετοι με το ζητημα, Έλληνες θέλουν να ελεγχονται τα πάντα, ανά πάσα ώρα και στιγμή, στον υπερθετικό βαθμό όπως συμβαινει στην Κίνα.

CsLaKoNaS είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με όσα λες.

Άλλωστε τον όρο "Αυριανή" τον είχα χρησιμοποιήσει κ εγώ.

Πόσο λείπει σήμερα ένας Χατζιδάκις, όμως ε;

Θα σημειώσω μόνο στο 8, πως το troktiko δε θα έκλεινε με τίποτα. Εκτός του ότι ήταν δωρεάν, είχε και το θετικό της άμεσης ενημέρωσης και της ευχέρειας της είδησης πίσω από την ανωνυμία της google που ξεπερνούσε και τη δύναμη του κράτους και τη δύναμη των νταβατζήδων (αν εξαιρέσουμε ίσως τον Κοντομηνά ο οποίος φέρεται ότι συντηρούσε οικονομικά το troktiko- γιατί σίγουρα δεν την έκαναν αφιλοκερδώς της δουλειά αυτή).

CsLaKoNaS είπε...

Πολύ ωραίο σχετικό άρθρο:

http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=186595

dyosmaraki είπε...

Συμπαρατάσσομαι με τις απόψεις σου πλήρως.
Παρ΄όλο που δεν ήμουν τακτική αναγνώστρια στο troktiko (περιστασιακά που και που έμπαινα κυρίως από περιέργεια) μου δημιουργεί αποτροπιασμό η δολοφονία ενός ανθρώπου για όποιους λόγους και αν αυτή έγινε.
Τα στόματα δεν κλείνουν με σφαίρες αλλά όπως ανέφερες και εσύ με την κοινωνική απομόνωση όταν θεωρεί κανείς πως δεν τον εκφράζουν τα όσα γράφει ένας δημοσιογράφος/blogger ή απλός πολίτης.
Προσθέτω τη φωνή μου στη φωνή σου για να βρεθούν οι δολοφόνοι από τις αρχές, αφού (κατά τη γνώμη μου) εάν ΚΑΙ αυτή η υπόθεση (την οποία δεν θεωρώ τρομοκρατική αλλά ξεκαθάρισμα λογαριασμών) προστεθεί στον κάδο με τις "ανεξιχνίαστες" υποθέσεις , τότε θα αρχίσω να υποψιάζομαι πως οι επίσημες αρχές χορεύουν στον ρυθμό των "κουκουλωμάτων" με παρτεναίρ τους ανθρώπους της νύχτας. Εύχομαι να διαψευστώ....
Από την άλλη και εγώ είμαι υπέρ της ανωνυμίας των bloggers. Προτιμώ να επιλέγω εγώ σε ποιούς θα αποκαλύπτω τα προσωπικά μου στοιχεία και όχι να με υποχρεώνουν να τα αναρτώ δημόσια. Ας σκεφτούμε πόσοι από εμάς θα πηγαίναμε στην πλατεία Ομονοίας με ένα ταμπλώ στο οποίο θα κοινοποιούσαμε την διεύθυνση του σπιτιού μας? Εγώ τουλάχιστον δεν θα το έκανα, όχι γιατί θέλω να κρύψω κάτι αλλά γιατί απλά προτιμώ να εκμυστηρεύομαι πράγματα όπου και όπως εγώ νοιώθω, σε ανθρώπους δηλαδή που εμπιστεύομαι.
Τέλος, ήθελα να σου πω πως πολύ μου άρεσε ο τρόπος που προσέγγισες το θέμα.

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

ΣΠ, είναι πολλά πράγματα, που ούτε εγώ έχω καταλάβει... Το μόνο βέβαιο είναι το κύμα της υποκρισίας γύρω μας, που πάει να γίνει τσουνάμι.
Πνευματικό παιδί του από Βατοπαιδίου Εφραίμ και σύμβουλος / συνεργάτης του κ. Κοντομηνά, που αποκάλυψε το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου....
Ρομπέν των (σκοτεινών) Δασών της δημοσιογραφίας, που μόνο στο σκοτάδι δούλευε...
Τον αποκηρύσσει τώρα η Αριστερά δημοσιογραφία - αργά, πολύ αργά, όμως! - και τον στηρίζει η νομενκλατούρα των παιδιών της φωτισμένης Ορθοδοξίας...

Η ανωνυμία των blogs, μολονότι την στηρίζω, είναι ήδη αστείο ζήτημα - ευτυχώς δεν με αφορά! Ωστόσο, την ανωνυμία των δημοσιογράφων δεν την αποδέχομαι - ειδικά όταν επαίρεσαι πως έχεις και επηρεάζεις εκατομμύρια αναγνωστών.

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Τίποτε δεν έκαναν αφιλοκερδώς, όπως φαίνεται τώρα, Λάκωνα!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Δυοσμαράκι, η δολοφονία είναι δολοφονία και είναι απεχθής και αποτρόπαιη, έτσι κι αλλιώς, όποια κι αν ήταν τα αίτιά της, όποιοι κι αν τράβηξαν την σκανδάλη, όποιο κι αν ήταν το θύμα.
Ως κοινωννία, όμως, μας ενδιαφέρουν και όλα τα υπόλοιπα - πέρα από τον πόνο, το πένθος και τα συναισθήματα όλα...

 
GreekBloggers.com