Το
ΑΕΡΙΚΟ είναι άνθρωπος σπάνιας ευαισθησίας. Μπορεί να άργησαν να σμίξουν οι δρόμοι μας, αλλά τώρα δεν χωρίζουν πια - έγινε προσωπικός φίλος, για τον οποίο είμαι περήφανος...
Η φωτογραφία είναι δική του και την αναδημοσιεύω με την άδειά του, συνιστώντας, αν μου επιτρέπεται, να διαβάσετε το
κείμενό του και να αγκαλιάσετε τον προβληματισμό του.
Η Αθήνα είναι μια από τις πιο αφιλόξενες πόλεις για τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες (ΑμΕΑ) και πολύ φοβάμαι ότι, γενικότερα, οι Έλληνες δεν έχουμε τις καλύτερες των επιδόσεων στον τομέα της αντιμετώπισής τους, της ένταξής τους στην κοινωνία.
Κάποιες πρώτες προσπάθειες ευαισθητοποίησης, είχαν ξεκινήσει στις αρχές της δεκαετίας τοιυ 90, επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη, με πρωτοβουλία της συζύγου του, η οποία αντιμετώπιζε κάποια κινητικά προβλήματα και είχε προσωπική γνώση του προβλήματος. Στην συνέχεια, δημιουργήθηκαν ορισμένες στοιχειώδεις υποδομές, με αφορμή και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, και ξεκίνησε και μια ευρύτερη συζήτηση. Ωστόσο, φοβάμαι, ότι ακριβώς λόγω της έλλειψης μιας βαθύτερης, ουσιαστικότερης παιδείας, σχετικά με το θέμα των ΑμΕΑ, όλα - συζητήσεις και υποδομές - έμειναν μισά, εγκαταλείφθηκαν, ξεχάστηκαν γρήγορα...
Δίχως καμμία περίσκεψη σταθμεύουμε ακόμα και σ' αυτές τις συχνά ρημαγμένες ράμπες των πεζοδρομίων ή αφήνουμε το μηχανάκι πάνω στον διάδρομο του πεζοδρομίου, που υποτίθεται ότι έχει κατασκευασθεί για τους τυφλούς - ανεξάρτητα από το αν έτσι κι αλλιώς τους δυσκολεύει την κίνηση, όπως έχει φτιαχτεί, με συνεχή zig-zag.
Το άγχος, που προσδιορίζει τους ρυθμούς μας στην πόλη δεν αποτελεί δικαιολογία, όμως, ώστε να κάνουμε την ζωή των συνανθρώπων μας δυσκολότερη.
Τα ΑμΕΑ αντλούν από μια τεράστια ψυχική δύναμη μέσα τους και επιβιώνουν! Με ένα χέρι λιγότερο, ένα πόδι λιγότερο, μιαν αίσθηση λιγότερη, καταφέρνουν συχνά πολύ περισσότερα από όσα οι υπόλοιποι, αλλά αυτό δεν επιτρέπεται να μειώνει το δικό μας αίσθημα ευθύνης.
Αυτή η εχθρική προς τα ΑμΕΑ Αθήνα ή η οποιαδήποτε άλλη πόλη δεν είναι αυτή, που τους αξίζει - και είναι κρίμα αν καθρεφτίζει εμάς...
28 σχόλια:
Καλέ μου Αστεροειδή,
Ο μόνος που δεν πρέπει να ενοχοποιείται είναι ο Αθηναίος πολίτης. Οι ίδιοι ο πολιτικοί μας ευθύνονται για την κατάσταση που επικρατεί στην τσιμεντούπολη και όχι ο κάθε ταλαίπωρος πολίτης.
ο Εθνάρχης(;) καποτε, έριξε στον κάλαθο των αχρήστων την πρόταση του Κωνσταντίνου Δοξιάδη για ριζική ανοικοδόμηση του εμπορικού κέντρου της Αθήνας και προτίμησε να αφήσει ως κληρονομιά ....καρόδρομους στις επόμενες γενεές και χωρίς καμμία πρόβλεψη για χώρους σταθμεύσεως. Να μην παραβλέψουμε το γεγονός πως ο πληθυσμός του Λεκανοπεδίου έχει από τότε ...υπερπολλαπλασιαστεί.
Το κέντρο (για να μην πω το Λεκανοπέδιο) χρήζει μιας εκ θεμελίων ανοικοδόμησης... τι είπα κι' εγώ τώρα...γίνονται τέτοια πράγματα;
Συμπέρασμα: ΄Ετσι θα βράζουμε όλοι μας και θα πίνουμε το ζουμί μας...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Δεν μπορώ να διαφωνήσω ως προς το ότι ασφαλώς φταίνε και οι πολιτικοί - τους οποίους, εν τούτοις, εμείς επιμένουμε να ψηφίζουμε!
Οι ίδιοι αυτοί είναι που πολύ σπάνια σεβάστηκαν τον δημόσιο χώρο, με αποτέλεσμα να περάσουν και στον μέσο πολίτη μια νοοτροπία έλλειψης σεβασμού στον δημόσιο χώρο, σε ό,τι μπορεί να θεωρείται δημόσιο, κοινωνικό αγαθό.
Για το κέντρο, την αθήνα, το Λεκανοπέδιο, όπως λες κι εσύ, πολλά πρέπει να γίνουν, πολλά να ξεριζωθούν και να φτιαχτούν από την αρχή - αλλά, στο μεταξύ, ό,τι μας αναλογεί ας το κάνουμε!
Ασπάζομαι, ωσαύτως!
Εγώ πιστεύω πως είμαστε όλοι συνένοχοι......
akanoniston.blogspot.com/2009_05_01_archive.html
:-)))
Ναι, είμαστε!
Η ενοχή άλλων δεν αθωώνει εμάς, αναγκαστικά...
Ήρθα ως εδώ μέσω παρότρυνσης της φίλης Φύρδην-Μίγδην.. και την ευχαριστώ για αυτό..
Είναι απίστευτα χαοτική η Αθήνα.. για τους ανθρώπους με αναπηρία τα πράγματα είναι τραγικά δύσκολα..
Είχα αναφερθεί παλιότερα.. :
http://roadartist.blogspot.com/2008/10/blog-post_20.html
Καλώς σε βρήκα, πάω να διαβάσω το blog του φίλου σου που προτείνεις..
Συμφωνούμε απόλυτα, Roadartist!
Αν δεν μπορούμε να βοηθήσουμε ενεργά, τουλάχιστον ας μη δυσκολεύουμε κιόλας!
Πολυ καλα εκανες φιλε,Asteroid,
και εθιξες το θεμα.
Θα πω αυτο που ειπα και στο blog του αερικου οτι ντρεπομαι πια να λεω οτι ειμαι Ελληνιδα ΚΑΙ γι αυτο το λογο! Πολλοι ανθρωποι με κιν. προβληματα καθονται κλεισμενοι στα σπιτια τους και ζουν σαν...
τιμωρημενοι επειδη και η πολιτεια αδιαφορει μπροστα στα προβληματα των ΑμΕΑ, αλλα και ο κοσμος δεν εχει τη βασικη παιδεια, ουτε καν σωστους τροπους πανω στο θεμα! Στη Στοκχολμη παρ ολο που σημερα εχουμε -6C ειδα πολλα αμαξιδια με ΑμΕΑ που ομως κυκλοφορουσαν μια χαρα αναμεσα στη κινηση και το κοσμο! Ολοι οι ανθρωποι εχουν δικαιωμα στη κινηση και τη συμμετοχη στη κοινωνια αφου μαλιστα πληρωνουν φορους!Ετσι εννοειται οτι θα πρεπει να εχουν και απαιτησεις! Δεν ειναι ζητημα
'καλου' και 'κακου' κρατους,
ειναι δικαιωμα του καθε πολιτη παντου!
Εχεις δει φυσικα τι συμβαινει στις μεγαλουπολεις της Ελλαδας οταν καποιοι προσπαθουν να οδηγησουν.. καροτσι μωρου και δεινοπαθουν μεχρι να βρουν αδειο πεζοδρομιο,(οποτε πανε,οπως ολοι οι πεζοι αναγκαστικα + ...το μωρο μαζι στη μεση του δρομου!)Οσο για αναπηρικα αμαξιδια, δε το συζηταμε, πως και που να κυκλοφορησουν αυτοι οι ανθρωποι;
Αντι ομως να οικτιρουμε τα ..θεια μηπως καλυτερα θα ηταν να οικτιρουμε το ιδιο μας το μυαλο που, (οπως και εσυ ειπες), παει και ψηφιζει τετοιους αναλγητους,
και αναξιους πολιτικους (προσθετω εγω!) ;
Ασπασμος :)
Χαίρομαι που συμφωνούμε!
Βεβαίως φταίνε κάποιοι πολιτικοί, βεβαίως φταίνε κάποιοι άλλοι - αλλά πάντα φταίμε ΚΑΙ εμείς προσωπικά, όπου κι όποτε δημιουργείται κι εξαπλώνεται ένα κοινωνικό πρόβλημα...
Ασπασμός; Με -6;
Να τρίψουμε μαγουλάκια καλύτερα;
:-))))))))))))))
Εμεις εδω,αγαπητε μου, ασπαζομαστε και με -20! :)
Εσεις, εκει,...κρυονιαρηδες ενω εχετε + και ηλιο, τριβετε μαγουλακια; :-)))))
Εγώ με κάτω από +15, μη σου πω και +20, είμαι σε χειμερία νάρκη -
στους δε -20 δεν λειτουργεί τίποτε!!!
:-)))
Iσως, τοτε, να σου χρειαζεται λιγο Βορειο πολικο ψυχος για να σε κανει να αρχισεις να τρεχεις!! Τοτε θα αρχισουν να λειτουργουν ολα τα συστηματα πληρως! χαχα
Να αφήσω εκεί τα κόκκαλά μου, θέλεις; Γιατί να επιβιώσω αποκλείεται!!!
:-)))
''Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος''!!
:-))))
Μου τόφτιαξες τώρα - νοιώθω κιόλας καλύτερα!!!
;-)
θα συμφωνησω μαζι σου.. και θα χαρω ιδιαιτερα ιδιαιτερα που σε ξαναβρισκω..
σα να μη περασε μια μερα θα ελεγα.. σε χρωμα λευκο και παντα με ιδιαιτερα ευαισθητους προβληματισμους..
Ακριβώς:ούτε μία μέρα!
;-)
Δυστηχώς είναι τόσο περίεργο που η πολιτεία μοιάζει να μην κατανοεί και να μήν κάνει σχεδόν τίποτα γιαυτό το τόσο ευαίσθητο θέμα.
Αλλά και εμείς οι ίδιοι ως πολίτες μερικές φορές συπεριφερόμαστε στους συμπολίτες μας με ειδικές ανάγκες σαν να μην τις βλέπουμε η να μη μας αφορούν ξεχνώντας να δώσουμε προτεραιότητα εκεί όπου χρειάζεται και την απαραίτητη βοήθεια όταν παραστεί ανάγκη.
Μένω σε ένα κομβικό σημείο της Βασ.Σοφίας με τρείς-τέσσερεις υποτίθεται διαβάσεις για άτομα με ειδικές ανάγκες. Καμμιά σχεδόν δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί γιατί δεν έχει χώρο να στρίψει το καροτσάκι αλλά και μια εξ αυτών έχει καρφωμένη στο μπετόν και στη μέση ακριβώς μια πινακίδα καθιστώντας απροσπέλαστη εκτός των παραπάνω σχεδόν όλες έχουν ένα μικρό σκαλοπάτι. Τι άλλο να πώ εκτός από αίσχος.
Αν όσα λέμε εδώ μπορέσουν να κάνουν εμάς τους ίδιους να σκεφθούμε λίγο περισσότερο αυτό το 10% των συνανθρώπων μας, που δεν ζητούν παρά απλώς να μη τους δυσκολεύουμε περισσότερο την ζωή, το κέρδος είναι κιόλας μεγάλο... Ας μη κλείνουμε τους δρόμους τους άλλο - απλώς αυτό, έστω αυτό!
Ε,φταίμε και μεις λίγο - πόσες φορές έχω δει και τις λίγες ευκολίες που έχουν τέτοια άτομα να παρεμποδίζονται ?
Αλλά μια καλή ερώτηση είναι πόσο φιλόξενη πόλη είναι γενικά η Αθήνα - ανεξάρτητα από το αν είσαι ΑμΕΑ ή όχι.
Αυτή είναι μια συζήτηση, στην οποία ένας Αθηναίος, παιδί του κέντρου από γεννησιμιού του, καλύτερα να μη μπει... Μόνο τραύματα θα προκαλέσει στον εαυτό του!
Θυμάμαι μιαν Αθήνα πολύ ανθρώπινη, με κατοικίες στο κέντρο, με παιδιά να παίζουν σε μικρά παρκάκια - υποτυπώδη, έστω, αλλά πόλους έλξης των παιδιών της γειτονιάς. Κρυφτό και μπιζ στην Ακαδημίας, ταξί πειρατικά, που, πάντως, σταματούσαν να σε πάρουν, αποστάσεις σε ανθρώπινα μέτρα...
Πιθανότατα δεν είναι πια φιλόξενη πόλη η Αθήνα, όπως καμμιά πόλη, που υπερβαίνει τα μέτρα και τις υποδομές της δεν είναι. Θα μπορούσε ίσως να είναι πιο πρακτική, αλλά δεν είναι ούτε κι αυτό. Στην καλύτερη περίπτωση, είναι απλώς διεκπεραιωτική.
Ίσως να φταίμε κι εμείς, που την εγκαταλείψαμε για τα προάστια. Γίναμε περαστικοί και την αφήσαμε σε "ξένους"...
Πολλοί εξακολουθούμε να την αγαπάμε - από μακριά, όμως! Έχουμε, άραγε, δικαίωμα να απαιτούμε να μας αγαπάει κι αυτή, παρά την εγκατάλειψη;
Αγαπητέ μας,
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο στην Αθήνα-που έτσι κι αλλοιώς (και)με τη δική μας αδιαφορία έχει μετατραπεί σε τερατούργημα.
Λίγο έξω από αυτήν,οι δικές της στοιχειώδεις και ανήμπορες δομές,αποτελούν εξωπραγματικό ζήτημα για πολίτες άλλου γαλαξία.
Όταν οι Νεοέλληνες δεν είναι στην πλειοψηφία τους τίποτε περισσότερο από "μαγκιά,κλανιά κι εξάτμιση",εσείς τι περιμένετε?
Γαλλικά,πιάνο,όπερα και ευαισθησίες προς την όποια διαφορετικότητα?
Εκτιμώ πολύ την ψυχραιμία και την αξιοπρέπεια των συμπολιτών μας,που αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους προβλήματα.
Κανονικά,θα έπρεπε να κυκλοφορούν με μολότωφ ανά χείρας,κέρασμα στα γύρω τους γαιδούρια...
7, διαπιστώνω ότι εμμένετε σταθερά σε ριζοσπαστικές απόψεις και είστε υπέρ ριζικών λύσεων...
;-)
Πολύ καλή η αναφορά στο πρόβλημα της μετακίνησης, ειδικά στις μεγάλες μας πόλεις Αθήνα - Θεσσ/κη...
Για την ευαισθητοποίηση των συμπολιτών μας στο θέμα αυτοκίνητο/οδική συμπεριφορά/parking - γιατί δεν είναι μόνο οι Α.ΜΕ.Α, αλλά και οι πεζοί - http://www.streetpanthers.gr
για γενικότερη (ανα)θεώρηση της οδηγικής μας κουλτούρας, να προτείνω και να συγχαρώ τους ανθρώπους του http://www.ioas.gr/
Επισκεφτείτε τα και γίνετε και μέλη, - μπορείτε να συμμετάσχετε ..
Βαγγέλη, σ' ευχαριστώ!
Κάποτε, έστω και δι' ολίγης βίας, θα διορθωθούν μερικά πράγματα...
;-)
Να προσθέσω για μια "ξανθιά" απορία: εκείνα τα τυφλοδρόμια, που κατασκευάσθηκαν σωρηδών για το 2004, βοήθησαν πραγματικά -έστω και ένα- άτομο με προβλήματα όρασης;
Ξανθιά Γοργόνα, θα απαντήσω επί προσωπικού - γιατί κι εγώ "ξανθός" είμαι εν προκειμένω!!!
Προσωπικά, λοιπόν, δεν έχω δει ποτέ κανέναν να τυφλό να τους χργησιμοποιεί...
Εγώ Γιάννη μου ένα θα πω. Σ' ευχαριστώ που έπιασες το νόημα του σημειώματός μου και πρόβαλες το ζήτημα των ΑμεΑ σύμφωνα με αυτό.
Κανείς μας δεν μπορεί να γίνει τιμητής κανενός. Και δεν υπάρχει κανείς αθώος σ' αυτήν την πόλη, σε αυτές τις συνθήκες που ζούμε και αναπαράγουμε.
Για το συγκεκριμένο ζήτημα, η πιο σημαντική συμβολή στη λύση του είναι να το αναδείξουμε...
Να μιλήσουμε για αυτό και τα χιλιάδες ΑμεΑ (Άτομα με Αναπηρίες) που επειδή τα έχουμε εξοβελίσει από τους δρόμους της πόλης, πιστέψαμε πως δεν υπάρχουν κιόλας. Κάποτε μάλιστα είχα, εκλέξει και έναν Δήμαρχο που όχι μόνο το πίστευε αλλά το διαλαλούσε κιόλας...
Δημοσίευση σχολίου