Σάββατο 28 Μαΐου 2011

"Η ζωή της άλλης"

Σε βλέπω εσένα... Σε ακούω, σε διαβάζω κιόλας...
Δεν κατεβαίνεις στο Σύνταγμα, λες. Δεν πας στην πλατεία της πόλης σου.
Ναι, αγανακτισμένος είσαι κι εσύ. Δεν πάει άλλο, μουρμουρίζεις. Δεν παλεύεται, λες από μέσα σου.
Κάθε που βάζεις το χέρι στην τσέπη να βρεις τίποτε ψιλά, πιάνεις... ναι... αυτά... ούτε κέρμα, λέμε!
Κι ο λογαριασμός στην Τράπεζα πιο συχνά κολλάει στο διψήφιο υπόλοιπο παρά στο τριψήφιο κι έφτασες να ντρέπεσαι στο ΑΤΜ τον γείτονα, μη και σε δει που σηκώνεις μοναχά ένα εικοσάευρο.
Και τι είν' τούτοι, μωρέ; Πούναι η δημοκρατία τους; Πού τόχουν γραμμένο το Σύνταγμα; Τον κόσμο που τους ψήφισε, δεν τον ακούν; Ε, τότε να φωνάξουνε κι άλλο πρέπει. Πιο πολύ, πιο πολλοί!

Σε βλέπω, λοιπόν... Δεν πας στο Σύνταγμα. Δεν έχουνε πρόγραμμα, λες, αυτοί οι αγανακτισμένοι, δεν έχουν ατζέντα, δεν έχουν αιτήματα, βήματα: σήμερα κάνουμε το ένα, αύριο το άλλο, μεθαύριο το παράλλο. Τίποτε... Μονάχα φωνή κι οργή!
Μπα; Έτσι ε; Γιατί; Εσύ τι έχεις; Για κοιτάξου λίγο στον καθρέφτη σου. Άντε, μπράβο. Για στρώσου και διάβασε ξανά απ' την αρχή το blog σου, τα status σου στο Facebook, τα tweets σου... Για ξαναδιάβασέ τα. Ναι, ναι, εσύ... Τα διάβασες; Είσαι ξεκαθαρισμένος εσύ; Ξέρεις ακριβώς τι φταίει, τι πρέπει να γίνει και πώς και πότε κι από ποιόν; Δεν είσαι μπερδεμένος κι εσύ όπως κι εγώ όπως κι όλοι; Πώς ζητάς, λοιπόν, απ' τους άλλους νάναι ξεκάθαροι σε όλα  κι αποφασισμένοι από πριν, ε; Επαγγελματίες είναι της πολιτικής; Ψήφο σου ζητάνε; Βρε, μήπως πάνε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να πάρουν εντολή για Κυβέρνηση και δεν το ξέρω;
Όχι δα! Φοβισμένοι είν' οι άνθρωποι. Ίσως και πεινασμένοι. Θυμωμένοι, αγανακτισμένοι, που τους λένε. Για την ώρα, δεν ξέρουν τι πρέπει να γίνει, αλλά ξέρουν σίγουρα τι δεν πρέπει να γίνει. Ξέρουν ότι δεν μπορεί τα νούμερα να τρώνε τις σάρκες των ανθρώπων. Δεν μπορούν να τρώνε τις ψυχές τους. Οργή έχουν, δεν έχουν πρόγραμμα. Προγραμματίζεται, κακομοίρη μου, η οργή; Μπαίνει σε κουτιά; Όχι... Βγαίνει έξω, ξεχύνεται στους δρόμους και στις πλατείες, γεμίζει το Σύνταγμα, να πούμε! Αυτό είναι, αυτό κάνει τώρα, σήμερα, απόψε, κάθε μέρα!
Τα άλλα θάρθουν μετά. Έρχονται - πάντα έρχονται, αρκεί, πρώτα, να έρθεις κι εσύ, να φωνάξεις κι εσύ, να μη κλαις άλλο κρυφά, να μη πνίγεις άλλο το δίκηο σου. Γιατί τον έχεις κι εσύ αυτόν το θυμό, τον ίδιο θυμό, την ίδια οργή.

Τι πράγμα; Ναι, βρε, σ' εσένα μιλάω τόσην ώρα, σ' εσένα τα λέω αυτά. Πού αλλού νόμιζες; Α, μη μου κάνεις τον ψωροπερήφανο. Ούτε και να κοιτάς αλλού... δήθεν. Πώς;  Αύριο ίσως; Δεν μπορείς απόψε; Έχει την "Ζωή της άλλης", λες, στην τηλεόραση;

Αγόρι μου, κορίτσι μου... άκου τούτο, ένα μόνο και τελευταίο: Δεν υπάρχει πια ζωή της άλλης, δεν υπάρχει...
Μία είναι η ζωή κι είναι η ζωή όλων μας. Δεν υπάρχει ούτε της άλλης ούτε του άλλου.
Μία είναι, ίδια, κοινή κι όσο πάει λιγοστεύει. Μας την παίρνουν, απ' όλους μας την παίρνουν. Ή θα την ζητήσεις και θα την πάρεις πίσω τώρα... ή θα την χάσεις μια κι έξω!
Μ' ακούς;
               

32 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Σ'ακούμε εγαπητέ.. και όλοι μαζί θα είμαστε..

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Ναι, Ηφ. μου. Αρκετά πια...
Φιλιά αγανακτισμένα!!!
:-)

Ανώνυμος είπε...

Ένα ενδιαφέρον άρθρο που πρέπει να διαβάσουμε όλοι. Ας αφήσουμε στην άκρη τη διχόνοια, τόσο καιρό πουθενά δεν οδήγησε, ας ξυπνήσουμε, ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΕΝΩΜΕΝΟΙ.

Αξίζει εδώ :

http://tvxs.gr/node/85714

katrine είπε...

..." Ή θα την ζητήσεις και θα την πάρεις πίσω τώρα... ή θα την χάσεις μια κι έξω!
Μ' ακούς; "

Σ ακούω Γιάννη μου κι εγώ και όλοι μας.

Αγάπη και φιλί:))

Unknown είπε...

Δυνατά καθαρά! Και όχι μόνο στις πλατείες... Αλλά πρώτα εκεί για να με δεις και να σε δω... Να δεις το πρόσωπό μου. Ν' ακούσεις τη φωνή μου... Ή μήπως θαρρείς ότι μου είναι αδιάφορη η παρουσία σου, το βλέμμα σου, η φωνή και η δύναμη σου;

:-)

ασωτος γιος είπε...

σε λιγο θα υπαρχει μονο η ζωη των αλλων ... κρατων και μεις απλα θα βλεπουμε

CsLaKoNaS είπε...

Πέρα από τις παράπλευρες γραφικότητες και υπερβολές, ο αγώνας των "αγανακτισμένων" είναι ένας αγώνας αξιοπρέπειας. Μακρυά από κόμματα και οργανώσεις οι πολίτες αυτοί καταφέρνουν να εκφράσουν με αυθεντικό τρόπο το γενικό συναίσθημα οργής και αγανάκτησης. Προσωπικά μου αρεσει ως αντίδραση και ελπίζω να μην εκτροχιαστεί.

Margo είπε...

Αύριο ΚΑΙ στη Μύκονο! Χαίρομαι που υπήρξε αντίδραση και εδώ, δεν πρέπει να έχει γίνει κάτι ανάλογο ποτέ.

Οι φωτογραφίες με το κοριτσάκι είναι καταπληκτικές!

Καλό ξημέρωμα Γιάννη

Ανώνυμος είπε...

Ετσι ειναι, ο θυμός δε μπαινει σε κουτια αν δεν καταλαγιασει! και τοτε θα τα δουμε ολα και θα τα φτιαξουμε ολα!Μονο που μπορουμε, ΜΟΝΟ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!

προχωρουμε δυναμικά...

fevis είπε...

Ειδικά σήμερα Γιάννη μου θα είμαστε όλοι στο Σύνταγμα, ενωμένοι ευρωπαίοι πολίτες πια. Το μήνυμα πρέπει να δωθεί και να είναι ηχηρό. Φιλιά πολλά και see you there...

ξωτικό είπε...

Έτσι ακριβώς ,κάτω απ'την ομπρέλλα μου είχα και τις αμφιβολίες και τις ελπίδες μου και πάνω απ'όλα την πρόθεση για δράση και οχι επανάπαυση ,και την γνώση πως τα μηνύματά μου σίγουρα δεν ταυτίζονται απολύτως με του διπλανού ,αλλά σίγουρα δεν ικανοποιούνται απ'το καπέλωμα κανενός μουχλιασμένου και αυτιστικού κόμματος.
Καλή σου μέρα.

mahler76 είπε...

ελπίζω ο χρόνος να μην διαψεύσει τις όποιες προσδοκίες. Καλό σου απόγευμα.

habilis είπε...

Οι ίδιοι πολιτικοί που μας έφεραν σε αυτό το χάλι με τα ίδια μυαλά προσπαθούν να μας βγάλουν από την οικονομικη κρίση . Τα πράγματα είναι σκούρα.
Οσο δεν υπήρχε οικονομικό πρόβλημα όλοι σφυρίζεμε αδιάφορα για την ηθική χρεοκοπία που βλέπαμε γύρω μας.
Τώρα που η θαλπωρή του τραπεζικού μας λογαριασμού κλονίζετε είναι λίγο αργά.

Εγώ πάντως πάω πλατεία καί βλέπω με έκπληξη ότι το επίπεδο προβληματισμού είναι εξαιρετικό !

Ephemeron είπε...

Ωωω... και ομως παντα υπαρχει η ζωη της "αλλης"!
Απλα σκεψου μερικα απο τα παρακατω που τα λενε στους Ελληνες καθε μερα επι χρονια και χρονια...
Η Ελλαδα ειναι ΑΛΛΗ χωρα, δεν ειναι οπως ολες οι αλλες...
Ο Ελληνας ειναι ΑΛΛΟΣ, δεν ειναι καθολου το ιδιο οπως ολοι οι αλλοι πολιτες της γης...
Η Ελληνικη γη ειναι ΑΛΛΗ, και οχι οπως η γη σε αλλες χωρες...
Ο Ελληνικος ουρανος ειναι ΑΛΛΟΣ...
Ο Ελληνας πατριωτης...
Το Ελληνικο φιλοτιμο...
Η Ελληνικη θρησκεια...
Ο Ελληνικος τροπος ζωης...
Και τελειωμο δεν εχει... ολα στην Ελλαδα ειναι διαφορετικα, ειναι ΑΛΛΑ...
Του Ελληνα η ζωη ειναι ΑΛΛΗ απο τη ζωη ΟΛΩΝ των αλλων...
Μετα απο ολο αυτο το παραμυθι που ποτιζουν ολοι επι δεκαετιες, απο δεξια μεχρι αριστερα, στο κοσμο, οτι ταχαμου εμεις οι Ελληνες ειμαστε ΑΛΛΟΙ, οχι οι ιδιοι, τωρα μετα απο ολα αυτα τα χρονια του "ζησε τη ζωη του Ελληνα, ζησε τη ζωη του ΑΛΛΟΥ" προσπαθουμε να πεισουμε τον Ελληνα οτι υπαρχει κοινη ζωη και οχι η ζωη του αλλου;;;
Εγω συμφωνω μαζι σου, οχι, δεν πρεπει να ζουμε την ζωη του αλλου. Αλλα... τωρα;;;... μετα απο ολα αυτα τα χρονια, που ΟΛΟΙ προσπαθουν να πεισουν τον Ελληνα να ζησει την ζωη του ΑΛΛΟΥ, του διαφορετικου, του ζηταμε να δει οτι, η ζωη του ειναι η ιδια με ολων των αλλων;;;
Καλη υπομονη Asteroid, και για μενα και για σενα...
Καταλαβαμε τωρα ποσο ακριβα πληρωνουμε το οτι διαφοροι δημαγωγοι μας φωναζουν επι χρονια, οτι οι Ελληνες ειναι ΑΛΛΟΙ, και ζουν σε ΑΛΛΗ χωρα, και εχουν ΑΛΛΗ ζωη;;;

Unknown είπε...

Ανάμεσα σε δημαγωγούς και Κασσάνδρες η διέξοδος είναι μόνον μία: "Λαός ενωμένος ποτέ νικημένος!"

Όπως πολύ σωστά το έθεσε και ο Λάκωνας, λίγο πιο πάνω, πέρα από διάφορα "φολκλορικά" και αναπόφευκτα. αυτό που γίνεται σήμερα στον τόπο μας είναι αγώνας για την ανάκτηση της αξιοπρέπειάς μας σαν κοινωνία. Με αυτό σαν βάση μπορούμε να πάμε παραπέρα και να κερδίσουμε χαμένο έδαφος και να ανακτήσουμε χαμένες ευκαιρίες.

Είναι καιρός να καταλάβουν όσοι δυσκολεύονται να το κάνουν ότι πρέπει να αποφασίσουν τι είναι διατεθειμένοι να κάνουν οι ίδιοι και να το προσφέρουν στην υπόθεση αυτή, αυτές τις ιστορικές στιγμές, και να εγκαταλείψουν το ...μανιαμούνιασμα για τις πομπές (τάχα μου) των άλλων.

Οέο; Δεν είμαι πασόκα. δεν είμαι κουκουέ / Είμαι ότι είμαι και ότι τραγουδώ για σε... :-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Ενωμένοι, οπωσδήποτε, Ανώνυμε! Ένα από τα καλά της συγκυρίας είναι πως φαίνεται να ομονοούμε τουλάχιστον σε κάτι: στην αγανάκτηση, που είναι σχεδόν καθολική...
Να δούμε πώς θα τα πάμε και στα υπόλοιπα, που είναι ασφαλώς πιο δύσκολα.

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Μ' ακούς, Katrine - το ξέρω... αλλά θέλω και να σε βλέπω, βρε κορίτσι!!!
;-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

ΑΕΡΙΚΟ, ραντεβού στην πλατεία κάθε μέρα!
;-)

Θα πω, όμως, και τούτο, σε σχέση με το δεύτερο σχόλιό σου:
Οι Έλληνες - πιθανότατα κι άλλοι λαοί, αλλά, πάντως, οπωσδήποτε οι Έλληνες - θα κάνουν σίγουρα, αναμφίβολα, όποια θυσία χρειασθεί κι όποια τους ζητηθεί, υπό τον όρο ότι θα είναι θυσία, που θα γίνεται για την χώρα κι όχι για την παντί τρόπω "σωτηρία" των ξένων τραπεζών και ότι θα τους ζητηθεί στην βάση του φιλότιμου από Έλληνες κι όχι εκβιαστικά από ξένους επικυρίαρχους. Η πρώτη προϋπόθεση για να βγούμε από το τούνελ είναι η αποκατάσταση της εθνικής αξιοπρέπειας και κυριαρχίας. Τα υπόλοιπα έπονται και βρίσκονται...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Margo, το έμαθα. Μπορούν κι οι μικροί τόποι να μετέχουν. Δεν χρειάζεται ποσότητα, όγκος αριθμητικός... Ποιότητα και πάθος χρειάζεται πρωτίστως!
Σ' ευχαριστώ!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Άσωτε, ελπίζω να την σώσουμε την παρτίδα... Για να δούμε!
;-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Προχωράμε, Κούλα - κι ας μας πολεμούν οι Κομματικοί. Με τον δικό τους τρόπο, άλλωστε, δεν βγήκε και τίποτε... Δεν βγήκε καν ο κόσμος στους δρόμους!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Ναι, Ευάκι! Είναι κοινή η μοίρα...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Ξωτικό, όλοι έχουμε και φόβους και επιφυλάξεις - είναι υγιές αυτό! Όμως, δεν τους βάζουμε πρώτους. Πρώτο βάζουμε το να σηκωθούμε από τον καναπέ και να ενώσουμε όλοι μαζί την φωνή μας. Στην πορεία θα δούμε και τι άλλο θα κάνουμε και πώς...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Λάκωνα, με ορισμένες πτυχές της έκφρασης αυτής της αγανάκτησης δεν συμφωνώ. Δεν μου πάνε προσωπικά οι μούτζες ούτε και τα χυδαία συνθήματα - αλλά είναι απαραίτητο προκαταρκτικό στάδιο η οργή και η εκτόνωσή της, πριν περάσουμε στα επόμενα, τα οποία ελπίζουμε όλοι. Για την ώρα περιμένουμε να μορφοποιηθεί η ουσία του "κινήματος" - κάτι που φαίνεται να γίνεται μέσα από τις βραδυνές συνελεύσεις στην πλατεία. Δύσκολος τοκετός, αλλά η ελπίδα είναι πως κάτι θα γεννηθεί. Έτσι κι αλλιώς, άλλος τρόπος δεν υπάρχει, αφού τα Κόμματα έχουν προ πολλού έχουν χάσει την εμπιστοσύνη της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτών.

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Αυτό ελπίζω κι εγώ, Mahler... γιατί τίποτε άλλο δεν βλέπω μπροστά μας!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Habilis, είναι γεγονός πως οι ίδιοι άνθρωποι, που μας έφεραν εδώ, δεν μπορούν να μας σώσουν! Είναι κραυγαλέα αυτή η αντίφαση...
Κάνουμε, λοιπόν, ότι ως απλοί, εκτός μηχανισμών, πολίτες μπορούμε, μετέχουμε, δηλώνουμε την παρουσία μας κι ευελπιστούμε...

CsLaKoNaS είπε...

Αστεροηδή έχεις πάει σε αυτές τις συνελεύσεις;

Τι απόψεις επικρατούν εκεί;

Οι άνθρωποι είναι εναντίον του μνημονίου;

Έχουν αντιληφθεί πλήρως τι θα πει π.χ. στάση πληρωμών- κατάρρευση- έξοδος από το ευρώ κλπ κλπ ;

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Εφήμερε, όλοι οι λαοί είναι άλλοι - όχι καλύτεροι η χειρότεροι, απλώς άλλοι. Γι' αυτό δεν υπάρχουν ίδιες συνταγές, ίδιοι τρόποι ζωής και αντίδρασης. όποιος δεν λαμβάνει υπ' όψιν του τις ιδιαιτερότητες και τις ευαισθησίες των λαών αποτυγχάνει.
Και διευκρινίζω ότι δεν μιλώ για ιδιαιτερότητες, που μυθοποιούνται και προβάλλονται για να χαϊδέψουν αυτιά, αλλά για πραγματικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των κοινωνιών, που πρέπει να συνειδητοποιηθούν και τα μεν να αξιοποιηθούν τα δε να απορριφθούν.
Δεν είμαστε περιούσιος λαός, αλλά ένας λαός με έντονη και πανταχού παρούσα εθνική ταυτότητα και εθνική συνείδηση, λόγω των πολλών δεινών του παρελθόντος. Το ίδιο συμβαίνει και πολλούς ακόμη άλλους Ευρωπαϊκούς λαούς, στους οποίους επιχειρείται να επιβληθεί ένα ενιαίο μοντέλο, που δεν τους ταιριάζει και γι' αυτό βλέπουμε τον ξεσηκωμό και την αντίδραση.
Σε τέτοια παγκόσμια ή πανευρωπαϊκά μοντέλα δεν πιστεύω, δεν λειτουργούν κι ίσως δεν χρειάζονται κιόλας.
Μπορούμε πολλά να διδαχθούμε ο ένας από τον άλλο, να μπολιάσουμε όλοι μας την ζωή και τους τρόπους μας με την ζωή και τους τρόπους του άλλου, να πάρουμε κάτι ξένο, που είναι καλό και λειτουργικό, να απορρίψουμε κάτι δικό μας που δεν είναι!
Με αυτήν την έννοια είναι καλοδεχούμενη η "διαφορετικότητα", μια διαφορετικότητα εποικοδομητική, όχι άλλοθι για λαμογιές και αραλίκια.
Όποιος πολιτικός ηγέτης δεν το κατανοεί αυτό αποτυγχάνει, αδυνατεί να εμπνεύσει, να κινητοποιήσει το φιλότιμο (που μάλλον δεν είναι μόνον Ελληνικό χαρακτηριστικό, ε;)... Κι εκεί έγκειται σήμερα ένα μείζον μέρος του Ελληνικού προβλήματος: όσο νοιώθουμε ότι μας εκβιάζουν τρίτοι, όσο βλέπουμε φαινόμενα επικυριαρχίας στην δημόσια ζωή, θα αντιδρούμε... όπως αντιδρούν οι "αγανακτισμένοι" του Συντάγματος και των υπολοίπων Ελληνικών πόλεων. 100.000 άνθρωποι χθες στο Σύνταγμα, μη ελεγχόμενοι από Κόμματα, κάτι λένε κι ελπίζω κάποιοι να ακούνε...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Και κάτι τελευταίο, γενικό και απευθυνόμενο προς όλους τους φίλους, που σχολιάζουν:
Είναι γεγονός ότι τα συνθήματα που επικρατούν στο Σύνταγμα και που προβάλλονται περισσότερο είναι αρνητικά, καταγγελτικά, μερικά στο επίπεδο της βωμολοχίας.
Σιγά-σιγά, όμως αρχίζουν και διατυπώνονται προτάσεις, θετικά αιτήματα, τυπώνονται feuilles volantes με κείμενα και ζητήματα.
Όσοι παρακολουθούν από μακρυά ή μέσω τηλεοράσεων ας μη έχουν την εντύπωση ότι μόνο μούτζες και βρισιές ή φωνασκίες λαμβάνουν χώρα. Από κάτω υπάρχουν κι άλλα, πολλά άλλα, ουσιαστικά και θετικά, που μένει να δούμε αν, πότε και πώς θα βγούνε στον αφρό...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Όχι, Λάκωνα, σε Συνέλευση δεν έχω μετάσχει...
Για απόψεις, που κυκλοφορούν η τελευταία ανάρτηση της "Κούλας" (συμπεριλαμβανομένων των σχολίων) είναι πολύ διαφωτιστική:

http://coulakaicoula.blogspot.com/2011/05/blog-post_28.html

Επί πλέον, συνοπτική καταγραφή συζητήσεων, πληροφοριακό υλικό κ.λπ.
βρίσκει κανείς εδώ:

http://real-democracy.gr/el

tovenito είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=XzPBUGUM7KQ

χαχα, χιουμριστικό! τα είπαμε τα της πλατείας, θα δείξει ο χρόνος το τι θα γίνει τελικά. κατεβαίνεις κάθε μέρα;

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Μια μέρα μόνο δεν κατέβηκα... Είμαι και μεγάλος άνθρωπος - εγώ θα τα κάνω όλα πια για σας; Νισάφι!!!
;-)

 
GreekBloggers.com