Μετα-τσικνοπέμπτη

Διαπιστώνω ενδιαφέρον για την πορεία της χθεσινής βραδιάς και σπεύδω - τρόπος του λέγειν, δηλαδή το "σπεύδω", γιατί κάτι το αλκοόλ κάτι το ξενύχτι κάτι και λίγη δουλειά σήμερα, φτάσαμε αισίως στην Παρασκευή το βράδυ, για να γράψω!

Το Γκάζι, με την πολυμορφία του και το πολλαπλά φορτισμένο "τοπίο" του αποτελεί πάντα, τα τελευταία χρόνια, αγαπημένο και πρακτικό προορισμό νυχτερινής διασκέδασης. Το βρίσκω γλυκά χαλαρό, σε σύγκριση, λόγου χάριν, με το Κολωνάκι, που ήταν σχεδόν μοναδική επιλογή, μέχρι πριν από λίγα χρόνια, που ξεκίνησε η τάση προς Ψυρρή, πιο αεράτο από του Ψυρρή και, αν κάποιος πάει λίγο νωρίτερα από τον πολύ κόσμο, συνήθως βρίσκει εύκολα να παρκάρει!
Έφτασα, λοιπόν, γύρω στις 10, πάρκαρα πανεύκολα (ΟΚ, με το μισό αυτοκίνητο πάνω στο πεζοδρόμιο) στην πάροδο της Βουτάδων, ένα τετράγωνο πιο πάνω από το  Gazarte και κατηφόρισα προς την Πλατεία του Κεραμεικού.

Ένα από τα καλά της Πλατείας, πέρα από την άπλα της και την διαρκή ζωντάνια της, είναι ότι, με μια γρήγορη ματιά γύρω - γύρω και ειδικά στον τοίχο απέναντι από την Βόρεια είσοδο του μετρό, μπορεί κανείς να ενημερωθεί μέσα σε δευτερόλεπτα για ό,τι παίζει στην Αθηναϊκή νύχτα, να επιλέξει, να κάνει τον προγραμματισμό του.
Επιβεβαίωσα ότι αύριο, 6/2, ξεκινάει ξανά εμφανίσεις στο Gazarte η Πρωτοψάλτη με τον Κορκολή, τους οποίους έχασα πέρυσι, αλλά έμαθα ότι ήταν πολύ καλοί και λέω να τους δω φέτος.
Και πρόσεξα ότι το βράδυ, ώρα 7, της 14 Φεβρουαρίου ο Δήμος Αθηναίων οργανώνει στην αγαπημένη "ΤΕΧΝΟΠΟΛΗ" την εκδήλωση "14 φωνές + 1 πιάνο". Φωνές πολύ καλές, μαζεμένες όλες μαζί. Ακούγεται ευκαιρία μοναδική. Μετέχει και η πρόσφατη αποκάλυψη, η Νάντια Μπουλέ, που με την φωνή της και την εκφραστικότητά της τάχασα, αμέσως με το που άρχισε ένα video clip στο YouTube.
Καλή επιλογή η εκδήλωση αυτή, αν δεν φύγει κανείς για τριήμερο εκτός Αθηνών ή αν ο καιρός χαλάσει τα σχέδιά μου για ταξίδι με πλοίο στο νησί.

Γενικά, χθες, το Γκάζι μου φάνηκε λίγο υποτονικό. Ούτε στα μαγαζιά ούτε έξω κυκλοφορούσε τόσος κόσμος όπως μόλις το Σάββατο, ας πούμε... Αντίκτυπος από το διάγγελμα του Πρωθυπουργού, την Τρίτη; Άρχισε η κρίση να χτυπάει την πόρτα των μαγαζιών του Γκαζιού; Ή, απλώς, ο κόσμος κατευθύνθηκε σε πιο παραδοσιακούς τσικνοπέμπτικους προορισμούς; Θα δείξει... Του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει εύκολα, πάντως, και το τελευταίο, που θα κόψει είναι η νυχτερινή διασκέδαση. Αν δω, μακροπρόθεσμα βέβαια, τους Έλληνες να "εκσυγχρονίζονται" και να βγαίνουνε μονάχα Σάββατο, όπως σε πολλές χώρες του εξωτερικού, θάναι θαύμα - ποιυ δεν θα το αντέξω!

Το "Dirty Ginger", στην Τριπτολέμου, όπου κατέληξα, είχε όσο κόσμο χρειαζόταν για να φάει κανείς άνετα. Ο χώρος του εστιατορίου γεμάτος, στον χώρο του bar πιο χαλαρά.
Μαζευτήκαμε, όλως περιέργως (!!!), όλοι οι φίλοι στην ώρα μας και απολαύσαμε κρέατα, που, όσο τακτικός πελάτης κι αν είμαι, δεν θα πάψω να εκπλήσσομαι για το πόσο καλά και καλοψημένα είναι. Το τελευταίο, που περιμένει κανείς να βρει σ' ένα music bar & fun restaurant, από τα πιο trendy και νεανικά της Αθήνας, είναι κεμπάπ, γιαουρτλού ή σουβλάκι με πεντακάθαρο κρέας και ψήσιμο επιπέδου παραδοσιακής χασαποταβέρνας - απ' αυτές, που σταδιακά σπανίζουν, φθίνουν, χάνονται. Το "Dirty Ginger", όμως, τάχει αυτά, τα φτιάχνει όσο ελαφριά και spicy πρέπει και καταφέρνει κιόλας να τα συνδυάζει εκπληκτικά με πρωτότυπες σαλάτες και ψαγμένα ορεκτικά!
Ώς τις 12 είχαμε φάει και είχαμε πιει παραδοσιακά, οπότε ήταν πια ώρα για σφηνάκια. Άφθονα σφηνάκια από ποικιλία μπουκαλιών, που τα σερβίρει το μαγαζί σε τεράστια σαμπανιέρα, γεμάτη, όπως πρέπει, με νερό και πάγο.  Μαστίχα, Γκράπα, limoncello και θεία tequila "Don Julia Anejo".       
Στο μεταξύ είχε γεμίσει και το bar, τα decibels και ο ρυθμός της μουσικής είχαν ανέβει κατακόρυφα και η tequila οδήγησε σε χορό γύρω από το τραπέζι, μια και το μαγαζί απ' όλα έχει, αλλά πίστα δεν έχει!

Κερδισμένη βραδιά η χθεσινή, παραδοσιακή ως προς το φαγητό, εναλλακτική, όπως την χαρακτήρισε σε σχόλιό της η Ακανόνιστη, ως προς τον χώρο και την μουσική. Δύο σε ένα!
Πλεονέκτημα ότι δεν μυρίζαμε τσίκνα, φεύγοντας, μειονέκτημα μόνο ότι με τόσο φαγητό και αλκοόλ δεν υπήρχε χώρος για την κολασμένη pavlova φράουλα, που ανελλιπώς καταβροχθίζω στο "Dirty Ginger" και μόνον εκεί!