1.
Στον ενικό
Περισσεύω
Στον πληθυντικό
Δεν χωράω.
Τον δυϊκό
Τον κατάργησες.
2.
Ξέρω
Το κόκκινο
Από τα νύχια σου
Πάνω στο δέρμα μου
Κι από τον ψίθυρo
Κάτω απ’ το δέρμα
Από μια νύχτα μαζί
Το ξέρω.
3.
Ας είναι κι έτσι
Ας είναι
Και για μια στιγμή.
Νάχει μετά
Η μοναξιά
Νάν’ από σένα.
.webp)
.JPG)
Αναρτήσεις
8 σχόλια:
ποσα πολλά και μεγάλα μπορούν να χωρέσουν σε λίγες λέξεις...
με συγκινήσατε πάλι...ευχαριστώ...
Μόνο λίγες λέξεις πρέπουν στα αληθινά μας όλα, Έλενα...
Στις πολλές χάνονται, πνίγονται - κι εμείς μαζί τους!
Σ' ευχαριστώ κι εγώ...
Απαπα..... Μπήκε η άνοιξη για τα καλά βλέπω... Με έρωτες...:))))
Πάντα!!!
;-)
Πολυ ωραια!!!
Και φυσικα μπορεις ευκολα να "ενωσεις" τις φωτογραφιες σου με τα ποιηματα σου! (αν δεν το εχεις ηδη κανει...)
Να και το δεύτερο μέρος!!!
Άμα λέω εγώ ότι κάποιον τον έπιασε για τα καλά η άνοιξη!!!
Εμένα πάλι γιατί μου αφήνουν μια γλυκόπικρη γεύση; ίσως έτσι είναι ο έρωτας (για μένα;), ίσως είναι η διάθεσή μου;
Υ.Γ.: εννοείται περιμένω κι άλλα μέρη μικρών ερωτικών (είπαμε είμαι και λίγο μαζοχιστής), καλή Άνοιξη
Υπέροχα...
Δημοσίευση σχολίου