Ξέρω
Σε λίγο θα πεις
Ότι φεύγεις
Ξέρω
Εγώ θα σε κοιτάω
Με το βλέμμα
Πούχω για να λέω
Φυσικά
Αλλά θέλω
Να μου πεις τ’ όνομά σου
Μοναχά τ' όνομά σου
Νάχω κάτι να φωνάζω
Τα δύσκολα βράδυα
Από μέσα μου βέβαια
Μη τυχόν κι ακούει κανένας
Μη τυχόν κι ακούω
Κι εγώ
Να μου πεις τ’ όνομά σου
Νάχω κάτι να ερωτεύομαι
Ένα όνομα έστω
Ακόμα και ψεύτικο
Νάχω
.JPG)
.JPG)
Αναρτήσεις
19 σχόλια:
Ομορφο αυτό που έγραψες...
Με έκανε να ψαξω στη μνήμη μου κάτι αντίστοιχο....
Διαπίστωσα όμως πως ποτέ δεν συγκρατούσα ονόματα...και πάντα θυμώμουν κάποια ασήμαντη λεπτομέρεια...
πχ έναν αντίχειρα... ένα άρωμα... ένα κουμπί....
Διάφορες ασήμαντες εικόνες... αποτελούσαν το γυάλινο γοβάκι της σταχτοπούτας σε κάθε ερωτικό παραμύθι....
:-)
''Are you the one I've been waiting for''(Nick Cave)
Οι στοιχοι
εδω! Eλπιζω να σου αρεσει!:)
ήρθα για να συστηθώ και έπεσα σε αυτό!
ποτέ δεν ήμουν της μιας βραδυάς. στο δικό μου ζύγι, το όνομα είναι σημαντικότερο από το κορμί..
όμορφο μπλογκ!
Η αλήθεια είναι πως έχουν και αυτά την χάρη τους...:-))) Οι (μόνο μια) βραδιές εννοώ... Και όποως πάντα εσύ καταφέρνεις να δώσεις ένα πιο ευγενές νόημα και στα πιο "ταπεινά" μας ένστικτα...:-)) Φιλιά
Ακανόνιστη, αυτές οι "ασήμαντες" εικόνες είναι συχνά οι πιο σημαντικές, με την κυριολεκτική έννοια του όρου. Στοιχεία μη σπουδαία, αλλά ανθρώπου σημαντικά!
Πώς να μη μου αρέσουν, Elva;
Πολύ καλός ο παραλληλισμός!
ToVene592, ένα έχω να πω, εκκινώντας από την ζυγιστική σου πρακτική: Πολύ με μπερδεύει το όνομά σου και πασχίζω να το αποκρυπτογραφήσω. Εις μάτην, επί του παρόντος!!!
;-)
Ευάκι, κι η μια βραδιά ακόμη μπορεί να έχει το νόημά της, γιατί κι αυτή κάτι σημαίνει, όσο κι αν δεν το συνειδητοποιούμε, όσο κι αν αρνούμαστε να το συνειδητοποιήσουμε ή να το δεχθούμε. Ένωση ανθρώπων, που να μη αφήνει κάτι πίσω της δεν υπάρχει - πρέπει, απλώς, να θέλουμε και να ξέρουμε πού να βρούμε το ίχνος της...
Σ' ευχαριστώ που διέκρινες το ευγενές νόημα εδώ!
Τσκ, τσκ, τσκ...
ΣΠ, τσκ, τσκ, τσκ;
Κορίτσι πράμα εσύ, ξέρεις κάτι που δεν ξέρω εγώ, δηλαδη;
;-)
τελικά είτε με εικόνες είτε με λέξεις, τα όλα και φαίνονται τόσο όμορφα :)
Μελισσούλα, σ' ευχαριστώ!
;-)
αχ βρε Αsteroid μου.
Πολλά ονόματα έχω ξεχάσει ,είχα και αδύνατη μνήμη ανέκαθες,ε τώρα που ενηλικιώθηκα είπα να αρχίσω να το δουλεύω αυτό με τη μνήμη. Αρα της μιας βραδυάς τα γιασεμιά δεν βοηθάνε την καταστασή μου χαχαχα.(τη δική μου τουλάχιστον).
Εγώ, πάλι, αντιθέτως θάλεγα να αρχίσεις να δουλεύεις αυτό με την ενηλικίωση... Μούρθε κι εμένα κάποτε και την πολέμησα μέχρις εσχάτων! Γενικώς θεραπεύθηκα, θάλεγα κι είμαι εν πολλοίς ανήλικος - υποτροπιάζω μόνο τα πρωινά στο γραφείοι... και όχι πάντα!!!
:-)))
Οι στίχοι, ωραίοι!
Ο καημός, σαφής!
αλλά και πάλι σκέφτομαι ότι σημασία δεν έχει το όνομα, που δεν σου δόθηκε. Σημασία έχει, θαρρώ, το όνομα που εσύ θα δώσεις. Λέω κι εγώ, με το μυαλό μου τώρα. Δεν ξέρω κιόλας...
Πολύ όμορφο που γράφεις στίχους, και πολύ γενναίο να τους μοιράζεσαι. Χάρηκα πιο πολύ γιατί μου άρεσαν, και είδα ένα πρόσωπο που δεν ήξερα ότι είχες!
Δημοσίευση σχολίου