... και κακή χώρα, επίσης...
Θα μπορούσε νάναι δικό μου παιδί ο μικρός Αφγανός - περνάνε, ξέρετε, και τα δικά μου παιδιά δίπλα από κάδους απορριμάτων, έστω κι αν δεν ψάχνουν να βρουν κάτι εκεί μέσα...
Όπως δικό μου παιδί θα μπορούσε νάναι κι ο Αλέξης Γρηγορόπουλος - κυκλοφορούνε, ξέρετε, και τα δικά μου παιδιά μόνα στο κέντρο της Αθήνας τώρα πια τα Σαββατόβραδα...
Κι αλίμονο στη χώρα, που δεν σέβεται το ίδιο όλα τα αθώα παιδιά. Αλίμονο στη χώρα, που δεν ξεσηκώνεται το ίδιο για όλα τα αθώα παιδιά, ανεξάρτητα από την καταγωγή τους, ανεξάρτητα από ποιού το χέρι κρατούσε το όπλο...
Θάθελα να δω τα ίδια αντανακλαστικά στην Ελληνική κοινωνία - όχι, βέβαια, να καεί η Αθήνα, αλλά να οργανωθεί σήμερα κιόλας μια αυθόρμητη, μαζική διαδήλωση... να πάρει φωτιά το Facebook, το Twitter, το Buzz κι όλα τ' άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης... να καταδικασθεί απερίφραστα, αυθόρμητα, η ωμή βία της τρομοκρατίας... γιατί η ωμή βία, ξέρετε, είναι πάντα βία, έτσι κι αλλιώς βία... το αν ξεκινάει από κάννη αστυνομικού ή τρομοκράτη καθόλου σημασία δεν έχει... όλα τα όπλα σε χέρια ανεύθυνων σκοτώνουν το ίδιο... σκοτώνουν αθώους... σκοτώνουν τα παιδιά μας...
Ο 15χρονος Αφγανός θα μπορούσε νάναι ένας από μας... Ήταν ένας από μας, τελικά...
Ακριβώς όπως ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, πριν από 15 μήνες...
Ακριβώς όπως ο Θάνος Αξαρλιάν, πριν από 18 χρόνια...
Το βλέπουμε, άραγε, όλοι;
Υ.Γ.: Και διαβάζω εδώ: "Σύμφωνα με τον κ. Βούγια, εξετάζεται ακόμη το ενδεχόμενο η μητέρα και η δεκάχρονη κόρη της να αναγνωρισθούν ως θύματα τρομοκρατικής επίθεσης."
Δηλαδή, ποιό άλλο ενδεχόμενο υπάρχει; Ποιού άλλου θύματα μπορεί να είναι;
Δικά μας, ίσως, θύματα της Ελληνικής κοινωνίας, θα μου πείτε...
Όμως, όχι, το Ελληνικό Κράτος δεν είναι τόσο ευαίσθητο... μόνο ανόητο...
.JPG)
.JPG)
Αναρτήσεις
33 σχόλια:
Ε ναι....
Αυτή είναι η ουσία....
Και δεν χρειάζεται να την εξετάσουμε καθόλου.....σαν τον κ.Βούγια....
Μπορούμε ακόμα να την δούμε.... να την αισθανθούμε...
Και η κακούργα πονάει.....
Πολύ, πονάει πολύ, Μαρία...
Και δεν το κρύβω πως θα περίμενα άλλα αυτόματα αντανακλαστικά από τον κ. Βούγια, την - απώτερη έστω - πολιτική προέλευσή του, την κουλτούρα του...
:-(
Γιατί καλέ μου άνθρωπε... δεν είσαι από τη Θεσσαλονίκη....
Αν ήσουν... δεν θα περίμενες τίποτα... και θα καταλάβαινες.. γιατί κερδίζει ο Ζορρό....
:-))))
Τώρα με "τάπωσες"!
Θα μου πεις, αφού τυχαίνει να ξέρω τον στενότερο συνεργάτη του, στο γραφείο του επάνω, τι μπορώ να περιμένω ακόμη;
Αλλά, ο ανόητος εγώ, πάντα ελπίζω!
Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...
Σκληροί καιροί για σκληρούς ανθρώπους.. Με πείραξε που γι' αυτό το 15χρονο δεν γέμισαν σήμερα οι πλατείες και οι δρόμοι.. Κυρίως γιατί την διαφορά τελικά την κάνουμε δυστυχώς εμείς οι ίδιοι.. Φιλιά..
Έχεις δίκηο, An-Lu...
Ευάκι, η ευαισθησία μιας κοινωνίας έναντι των παιδιών, όλων κι όχι επιλεκτικά, είναι μέτρο του πολιτισμού της...
Θα μπορουσε να ειναι ενα απο τα παιδια οποιας οικογενειας, θα μπορουσε να ειναι ενας απλος οδοκαθαριστης...
Δυσκολο να το καταπιει κανεις...
Και ναι... εχεις δικιο, αυτα ειναι "θυματα της Ελληνικης κοινωνιας"...
Και φυσικα... "η μητέρα και η δεκάχρονη κόρη της δεν ειναι θύματα τρομοκρατικής επίθεσης."... ενα μικρο βεγγαλικο εσκασε παιδια...
Πασχα ερχεται...
Τι ντροπη...
Που είναι τώρα οι πορείες και οι εξεγέρσεις; Που είναι τα διακαναλικά αφιερώματα;
Η υποκρισία της ελληνικής κοινωνίας σε όλο της το μεγαλείο...
Ακριβώς, Εφήμερε!
Θα μπορούσε... όπως, επίσης, θα μπορούσε και να έχει υπάρξει ήδη, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, μια πλήρης, δίχως επιφυλάξεις, καταδίκη της τρομοκρατίας... αν είχε γίνει το δεύτερο, ίσως να μη θρηνούσαμε ένα αθώο παιδί σήμερα...
lipamai alla i ellinikki koinonia de tha xei antanaklastika gia enan mikro atyxo afgano
kai de tha xei oxi giati de pona alla giati i elliniki koinonia valete apo pantou pia.
de tha vgei stous dromous gia ena afganaki pou skotothike
mi koitas pou vgike gia ton alexi, ekei itan ena synolo poy tin katalliil stigmi ena spiri espase
pantos kai paliotera me athoa thymata ellines , de thimamai na vgike stous dromous
oi ellines giname ratsistes kai de ftaime emeis...
einai pio vathy to fteksimo
rotiste tous zoro..tou vorra pou exei apopsi gia ola apo ti tzoylia mexri ton mikro afgano
den iparxei kratos na mas prostastepsei file,, eimaste xamena poulia sti kataigida, o soswn eafto sothito
i xora mas oxi mono de sevete ta paidia\
ma oute kai tous ilikiomenous opws idi xeroume oloi
pia alli xora tha afine ilikiomeno me 200 euro suntaksi na zisei
ti les tora
exoume tosa polla na lipithoume
Λάκωνα, η Ελληνική κοινωνία δεν διαγέρει σε τίποτε απ' όλες τις υπόλοιπες κοινωνίες, οι οποίες συγκλονίζονται κατ' εξοχήν από συμβάντα, που συμβαίνουν στην "γειτονιά" τους ή που αφορούν πρόσωπα, με τα οποία μπορούν να ταυτισθούν πιο πολύ - άτομα, δηλαδή, της ίδιας εθνικότητας, της ίδιας φυλής, της ίδια κοινωνικής τάξης κ.λπ.
Αυτό είναι φυσιολογικό ώς έναν βαθμό, αλλά χρέος των σκεπτόμενων ανθρώπων είναι ακριβώς να δείξουν ότι όλοι οι άνθρωποι είναι πρωτίστως άνθρωποι και, κατόπιν, δευτερευόντως, ο,τιδήποτε άλλο.
Το χρέος αυτό αφορά, όμως, και την πολιτική ηγεσία, που αν θέλει πράγματι να ηγείται της κοινωνίας, οφείλει πρώτη να επιδείξει τα δέοντα αντανακλαστικά και όχι ακόμη να εξετάζει αν η συγκεκριμένη οικογένεια αποτελεί θύμα τρομοκρατίας, ώστε να ενεργοποιήσει τον σχετικό Νόμο ευεργετικής μεταχείρισης.
Οι κονωνίες αναμένουν κυρίως από τις ηγεσίες τους - πολιτικές, οικονομικές και πνευματικές - καθοδήγηση και διαπαιδαγώγηση, ειδικά σε ό,τι αφορά ατομικά και λοιπά δικαιώματα ομάδων και στρωμάτων "υπό αμφισβήτηση". Αυτό, όμως, μας λείπει και πολύ συχνά παίρνουμε κι εμείς δρόμο αμφιλεγόμενο... όπως και στην περίπτωση της Μουσουλμανικής μειονότητας, που με απασχόλησε στις αμέσως προηγούμενες αναρτήσεις...
δεν έχω λόγια - τόση δυστυχία δεν αντέχεται...
Άσωτε, γι' αυτό ξεκινώ τον προβληματισμό μου από το γεγονός ότι η καταδίκη της τρομοκρατίας δεν είναι τόσο ολοκληρωτική και ανεπιφύλακτη όσο θα έπρεπε, με συνέπεια οι τρομοκράτες να μη αισθάνονται όσο κοινωνικά απομονωμένοι θα έπρεπε.
Ο κόσμος δεν βγήκε στους δρόμους ούτε για τον νεαρό Αξαρλιάν, το 1992, ούτε για οποιοδήποτε άλλο θύμα της τρομοκρατίας. Αντίθετα, βλέπω graffiti, που διακηρύσσουν:
"Λάμπρο είσαι ένας από μας", αναφερόμενα στον Λάμπρο Φούντα.
Ο κόσμος βγήκε στους δρόμους για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, όμως, ακριβώς γιατί ένοιωσε να ταυτίζεται, καθώς το παιδί ήταν παιδί της διπλανής πόρτας, όχι του περιθωρίου ή μετανάστης, κι αυτό έχει τεράστια ψυχολογική σημασία για την αντίδρασή του.
Από την άλλη πλευρά, το ζήτημα των μεταναστών έχει πολλές πτυχές και θα μπορούσε να έχει αντιμετωπισθεί με μέσα πολιτικά και άλλα, που θα οδηγούσαν σε μια ριζική και ορθολογική αντιμετώπιση. Με το να το κρύβουν οι πολιτικοί κάτω από το χαλί τόσα χρόνια, οι αρνητικές του επιπτώσεις διογκώνονται και μπορεί να καλλιεργήσουν και ρατσισμό, μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα.
Αυτό, όμως, είναι άλλης τάξεως ζήτημα, το οποίο ασφαλώς και πρέπει να συζητηθεί διεξοδικά, αλλά δεν σημαίνει ότι δικαιολογούνται τώρα, στην συγκεκριμένη περίπτωση, η οποιαδήποτε απάθεια ή τα καθυστερημένα αντανακλαστικά της Πολιτείας - ναι, της ίδιας Πολιτείας, που, όπως λες, εξαθλιώνει τον συνταξιούχο και γονατίζει τον μικρομεσαίο, επειδή δεν μπορεί (διάβαζε: δεν θέλει) να τα βάλει με τα λαμόγια και τους προνομιούχους.
Δυστυχία και αδικία, SB!
Τι υπαρχει να πει κανεις, σ αυτη τη μανα, που τιποτα δεν τη χωριζει απο μια οποιαδηποτε αλλη στον κοσμο, που χανει το παιδι της απο μια πραξη βιας!
Αυτο που θα επρεπε ολοι εμεις να κανουμε ειναι να βγουμε εξω στους δρομους και να διαδηλωσουμε τον αποτροπιασμο μας! Ολα τα παιδια του κοσμου ειναι ιδια! Ντροπη στο κρατος αυτο!
Σήμερα το άκουσα παρακολουθώντας ειδήσεις.. παγώσα.. μετά ήρθαν οι ίδιες σκέψεις.. πώς αντιδρούμε σε μια τέτοια είδηση; Ακόμη και οι δημοσιογράφοι που το μετέδιδαν ήταν ψυχροί.. μα ποιος θα δει αυτή τη μάνα να κλαίει για το παιδί της και δε θα λυγίσει; Και το κοριτσάκι που θα χάσει το φως του και θα θυμάται για πάντα το αδελφό της που σκόρπισε μπροστά στα μάτια της;
Δεν έχω λόγια πραγματικά αυτό το Πάσχα δεν μοιάζει με κανένα προηγούμενο..
Καλό σου βράδυ Asteroid
Elva, η ανθρώπινη διάσταση δίνει πάντα την πιο υγιή προσέγγιση σε ένα πρόβλημα. Τα προβλήματα δεν είναι αριστερά ή δεξιά, εθνικιστικά ή ρατσιστικά ή ο,τιδήποτε άλλο. Είναι ανθρώπινα, πρωτίστως, και, αν τα προσεγγίζαμε δεν θα φτάναμε στα αδιέξοδα, που προέρχονται από τις πολιτικές ακρότητες και τις οικονομικίστικες στενομυαλιές, δεν θα είχαμε ίσως και την τρομοκρατία ως φαινόμενο τόσο διαδεδομένο.
Αυτή η μάνα είναι πρώτ' απ' όλα μάνα, γυναίκα, άνθρωπος και, κατόπιν, Αφγανή ή μετανάστις ή ό,τι άλλο.
Φυσικά και να αναγνωρισθούν!
Και όχι μόνο αυτό, η πολιτεία δεν μπορεί να τους αφήσει έτσι.. να τους βοηθήσει όσο χρειάζεται..
Margo, γι' αυτό ακριβώς λέω ότι πρώτιστο χρέος των σκεπτόμενων ανθρώπων και της ηγεσίας του τόπου είναι δείξουν σε όλους με την επιχειρηματολογία και την ευαισαθησία ότι η αντιμετώπιση αυτής της οικογένειας θα είναι ίδια με αυτήν, που θάταν αν ήταν Έλληνες.
Με τέτοια παραδείγματα καθοδηγείται σωστά ο κόσμος, η κοινωνία...
Θυμάμαι την Κυρία Αξαρλιάν, που με αξιοπρέπεια αντιμετώπισε τον θάνατο του γιού της, αλλά ήταν αρχικά μόνη της στον αγώνα να καταδείξει στον κόσμο ότι οι τρομοκράτες είναι εγκληματίες, έτσι κι αλλιώς...
Θυμάμαι την ΕΛ.ΑΣ. να μη κάνει σπουδαία πράγματα για την σύλληψη όσως επιτέθηκαν άνανδρα στην Βουλγάρα Κούνεβα...
Θυμάμαι πολλά τέτοια παραδείγματα, που περνάνε λάθος μηνύματα στην κοινωνία και η κοινωνία μαθαίνει να αδρανεί...
Πολύ σωστά, Ηφαιστίωνα... Είναι το λιγότερο, που μπορούμε να κάνουμε και το απολύτως πρέπον!.. Αμέσως και δίχως πολλή σκέψη...
Όπου φτωχός κι η μοίρα του...
Ας σταματήσουμε επιτέλους να παραμένουμε μοιραίοι και άβουλοι, δέσμιοι μιας ομηρίας σε μια διελκυστίνδα φανατικών δολοφόνων της μιας και της άλλης πλευράς.
Τι περιμένουμε; Να σκοτώσουν και το δικό μας παιδί, τον δικό μας άνθρωπο; Ο φόβος δεν καταπολεμείται με την σιωπή αλλά με βρεγμένη σανίδα.
Ούτε νηφάλιος είμαι ούτε λογικά επιδιώκω να δω αυτό που έγινε. Απέναντι σε δολοφόνους παιδιών το μόνο που θέλω είναι να νιώσουν στο πετσί τους το μίσος που κουβαλάνε μέσα τους.
...οπως ακριβως το ειπε το ΑΕΡΙΚΟ...
"Ούτε νηφάλιος είμαι ούτε λογικά επιδιώκω να δω αυτό που έγινε. Απέναντι σε δολοφόνους παιδιών το μόνο που θέλω είναι να νιώσουν στο πετσί τους το μίσος που κουβαλάνε μέσα τους."
και εγώ ξαναρωτάω...
Που είναι οι εξεγέρσεις; Που είναι η διαδηλώσεις; Που είναι οι καταλήψεις;
Το κράτος φταίει και εδώ; Μην τρελαθούμε...
Τώρα το αν είναι τρομοκρατική ενέργεια ή όχι αυτό μπορεί για εμάς να είναι προφανές όμως για τους μηχανισμούς του κράτους θέλει κάποιο χρόνο. Εμένα αυτό δε με πειράζει...
Το θέμα είναι αλλού...ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ, ΟΕΟ !
Υποκρισία από όλους αυτούς που απάνω στο θάνατο του Αλέξη έπεξαν την προοδευτική τους μούρη με καταλήψεις - χάσιμο μαθημάτων - καταστροφές περιουσιών και πορείες...ατελείωτες πορείες στο πουθενά...
Όμως κανείς δεν τα βάζει πραγματικά με την τρομοκρατία, ΑΕΡΙΚΟ...
Πιάνουν συχνά την μαρίδα, αλλά τα μεγάλα κεφάλια και οι χρηματοδότες σαν να γλιτώνουν πάντα, μου φαίνεται.
Δεν μπορεί να υπάρχει επιείκεια, Εφήμερε! Καμμία πια...
Δεν μπορεί να υπάρχει "κατανόηση" των πράξεών τους...
Η Ελλάδα έχει πολλά προβλήματα ως Κράτος και κοινωνία, αλλά όχι της μορφής και της έκτασης, που να δικαιολογοιύν την εμφάνιση και εξάπλωση τέτοιων φαινομένων.
Φίλε Λάκωνα, έχω τοποθετηθεί αναλυτικά στην απάντησή μου, πιο πάνω.
Ασφαλώς, τα αντανακλαστικά της Ελληνικής κοινωνίας έναντι της τρομοκρατίας δεν είναι τόσο αυτόματα και τόσο αρνητικά όσο θα έπρεπε. Μεγάλη μερίδα του Τύπου τους δίνει βήμα, μερίδα διανοουμένων τους κλείνει το μάτι...
Ο λαϊκίστικος λόγος τους χαϊδεύει αυτιά των πολλών, αλλά κανείς δεν τολμά να βγει να ακυρώσει τον λόγο τους αναλυτικά, με πολιτική επιχειρηματολογία, κανείς από την ηγεσία του τόπου δεν τους απομονώνει κοινωνικά. Αναλογίσου ότι η πρώτη κρίση εντός της 17Ν και ή πρώτη ευθεία αμφσβήτηση της δράσης της από την κοινωνία προέκυψε μετά τον τυχαίο φόνο του αθώου περαστικού Θάνου Αξαρλιάν.
Η πολιτική, οικονομική και πνευματική ηγεσία μιας κοινωνίας δεν είναι ουδιαστική ηγεσία, δεν παίζει τον φυσικό της ρόλο, αν δεν καθοδηγεί, δεν ηγείται, δεν δείχνει και δεν φωτίζει τον δρόμο με θάρρος, παρρησία, πράξεις...
Αν δεν βλέπεις εδώ δειλία του Κράτους, της Πολιτείας, αντανακλαστικά χαμηλής ταχύτητας και επιλεκτικά, δεν έχω τι άλλο να πω... Μήπως υπάρχει δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας, όπως τότε, τον Δεκέμβριο του 2008, και δεν την ξέρω;
Το γιατί υπήρξαν τότε οι αντιδράσεις εκείνες οι αυτόματες και αυθόρμητες τόχω πει πιο πάνω, στα σχόλια. Υπήρξε ψυχολογική ταύτιση της κοινωνίας με το θύμα.
Να σημειώσω, μόνο, ότι άλλο πράγμα και από άλλους οι μαζικές διαδηλώσεις και αντιδράσεις, που υπήρξαν τότε, και άλλο πράγμα και από λίγους άλλους οι λεηλασίες και το πλιάτσικο, που έγιναν... Μη τα μπλέκουμε αυτά τα δύο διαφορετικά πράγματα.
Asteroid
Σταμάτα να δικαιολογείς την κοινωνία μιλώντας για χαλασμένα αντανακλαστικά. Η νέα αυτή δολοφονία καταδεικνύει με τον πιο τραγικό αλλά ξεκάθαρο τρόπο πως μεγάλο μέρος της ελληνική κοινωνίας έκανε ασκήσης επαναστατικής γυμναστικής απάνω στο πτώμα του Αλέξη. Μαζί και συγκεκριμένος πολιτικός χώρος που φυσικά στο τέλος την πλήρωσε πολιτικά...
Αγαπητέ Λάκωνα, μολονότι δεν μπορώ να καταλάβω πώς και μέσα από ποιά τραυματικά βιώματα έχεις προλάβει να σωρεύσεις τόση οργή για την Ελληνική κοινωνία, σέβομαι την άποψή σου...
Από την άλλη πλευρά, με βάση το γεγονός ότι έχω ζήσει και ζω περισσότερα από 50 χρόνια στους κόλπους της και ανήκω ακόμη στα παραγωγικά της στρώματα, διατηρώ διαφορετικές απόψεις.
Δεν την δικαιολογώ, αλλά της αναγνωρίζω ελαφρυντικά. Μπορώ να εξηγήσω συμπεριφορές και να αναγνωρίσω ελαφρυντικά στην κάθε κοινωνία. Ίσως κάπου κι εγώ να κάνω λάθος και κάπου όχι. Στέκομαι κριτικά και όχι απορριπτικά. Δεν θάβγαζε πουθενά αυτό.
Η Ελληνική κοινωνία δεν είναι ούτε χειρότερη ούτε καλύτερη από τις άλλες - τόχω ξαναπεί. Έχει τα καλά της και τα κακά της, όπως όλες, και διαλκέγουμε, αν μπορούμε πού και πώς θα ενταχθούμε, με ποιούς όρους, ποιά όρια. Ιδανική κοινωνία και κοινωνία-μοντέλο απλώς δεν υπάρχει!
Το συγκεκριμένο θέμα, που απασχολεί εποικοδομητικά πολλά blogs από χθες, είναι πολύ βαθύτερο. Αν θέλουμε να ανοίξουμε κάποια μάτια, το συλλογικό πνεύμα της κοινωνίας οφείλουμε να ασχοληθούμε ψύχραιμα και να επιχειρηματολογήσουμε. Οι απλοί χαρακτηρισμοί είναι αντιπαραγωγικοί - και μπορείς να είσαι βέβαιος ότι τουλάχιστον τούτο το blog, που θάθελε να δει μιαν υγιή μαζική αντίδραση ως απάντηση στο φαινόμενο της τρομοκρατίας, στον άδικο χαμό ενός μικρού παιδιού, στην τύφλωση ενός άλλου, διόλου δεν θάθελε να δει ξανά τα έκτροπα των χούλιγκανς του 2008... Όχι αυτά...
Δημοσίευση σχολίου