Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

Οι ζωές των άλλων: Εικόνες και χρώματα από τα μέρη της Μουσουλμανικής μειονότητας - Μέρος ΙΙ

Την Αλεξανδρούπολη από την Κομοτηνή χωρίζουν περίπου 50 χιλιόμετρα ή 20-25 λεπτά της ώρας, αν ακολουθήσει κανείς την Εγνατία Οδό.
Ωστόσο, εγώ βρίσκομαι πάνω στην παλιά οδό, που περνάει ακριβώς έξω από τα χωριά της Μουσουλμανικής μειονότητας και απλώς λοξοδρομώ για να μπω κάθε φορά μέσα στα χωριά.
Δεξιά μου, πεδιάδα και η οροσειρά της Ροδόπης στο βάθος...


                        

Αριστερά μου, πεδιάδες, που μοιάζουν απέραντες... Λίγα διάσπαρτα δέντρα μόνο, πού και πού...

Έχω αφήσει πια πίσω μου και το τελευταίο από τα λίγα αυτά χωριά και μπαίνω σιγά-σιγά στην Κομοτηνή.
Στο αυτοκίνητο είμαι μόνος και δεν ξέρω τίποτε από την πόλη. Οδηγώ στην τύχη κι άξαφνα διακρίνω μπροστά κι αριστερά στενά δρομάκια και χαμηλά οικήματα. Από πάνω τους δεσπόζει η σιλουέτα ενός ψηλού μιναρέ...

                                          

Καταλαβαίνω πως βρίσκομαι μπροστά στο ιστορικό κέντρο της πόλης, κάνω δεξιά, παρκάρω όπως-όπως και πάω με τα πόδια προς τον μιναρέ.
Μια πινακίδα μου λέει ότι βρίσκομαι μπροστά στο Γενί Τζαμί, το Νέο Τζαμί, δηλαδή, που αποτελεί και την έδρα της Μουφτείας και της Επιτροπής Διαχείρισης της Μουσουλμανικής περιουσίας.
Απέναντι από την κεντρική είσοδο μαγαζιά, που πουλάνε ό,τι μπορεί να φαντασθεί κανείς... ακόμη κι ό,τι δεν μπορεί...


                           

Το σκηνικό μου θυμίζει λίγο από Μοναστηράκι και την οδό Ηφαίστου παλιά, πριν γεμίσει με καταστήματα ρούχων και παπουτσιών ή αμιγώς τουριστικά. Σύμπτωση, άραγε; Οδός Ηφαίστου λέγεται κι αυτός ο δρόμος...   
Οι μαγαζάτορες κάθονται απ' έξω από τα μαγαζιά τους.  Κίνηση δεν υπάρχει καθόλου. Όλοι χαλαρώνουν...

                       

Είναι, άλλωστε, και η ώρα του τσαγιού...

                       

Αφήνω τα μαγαζιά και μπαίνω στην αυλή του Τζαμιού... Αριστερά μου ένας χώρος με λιγοστούς τάφους Μουσουλμανικούς, περιφραγμένος. Δεξιά μου, ένα χωριστό οίκημα, όπου πλένουν οι πιστοί τα πόδια τους...  

                           

Μουσουλμάνοι μπαινοβγαίνουν στο Τζαμί, καθώς φεύγω για να προλάβω να περιπλανηθώ λίγο στα δρομάκια...
Όλα είναι ήσυχα, ήρεμα... Τα δρομάκια στενά, καλντερίμια... Τα κτίσματα παλιά, ισόγεια ή, το πολύ, δίπατα...

                        

Τα μαγαζιά μικρά, συνήθως πουλάνε ένα είδος ή μιαν υπηρεσία μόνο... Κι οι επιγραφές Ελληνικές κι εδώ...

                          

                          

Ο τσαγγάρης εδώ λέγεται Επιδιορθωτής Υποδημάτων και η βιτρίνα του έχει εκατοντάδες υποδήματα αδιόρθωτα!

                         

Περιπλανιέμαι λίγο ακόμη στην πόλη - κέντρο των Μουσουλμάνων... Θαρρώ πως η Κομοτηνή είναι η πιο φιλική στον επισκέπτη πόλη της Θράκης.


                         

                         

Κοιτάζω εντατικά γύρω μου και φορτώνω μέσα μου εντυπώσεις, που με προετοιμάζουν για το επόμενο σκέλος του οδοιπορικού, το αυριανό ταξίδι στην καρδιά της Μουσουλμανικής μειονότητας, στα βουνά της Ροδόπης...
Το φως πέφτει κι ο ήλιος γέρνει κιόλας, καθώς αφήνω πίσω μου την Κομοτηνή και το Γενί Τζαμί της...

                            


[Συνεχίζεται]

24 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Αχα!
Οι φωτό τα λένε όλα, ταλέντο είσαι στον τομέα!!!
Τέλειες!!!

ΥΓ. Οι δύο πρώτες σαν ψεύτικες...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Ηφαιστίωνα, είναι πολύ εύκολο να βγάλεις καλές φωτογραφίες όταν δεθείς με το θέμα σου ή όταν το πάρεις κατάκαρδα και αρχίσει μεταξύ σας ένας διάλογος είτε λογικός είτε συναισθηματικός...
Βγάζεις κι εσύ καλές φωτογραφίες και θα τόχεις παρατηρήσει αυτό!
Σ' ευχαριστώ!
;-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Κοίτα, αυτό είναι φυσικό. Στην ηλικία σου, οι προτεραιότητες δεν μπορεί να είναι στην φωτογραφία, ώστε να το κάνεις κάθε μέρα. Έχεις δουλειές, έχεις μια ζωή μπροστά σου να την χτίσεις...
Σημασία στην παρούσα φάση έχει πως έχεις το ενδιαφέρον, το ερέθισμα να καταγράψεις κάτι φωτογραφικά, και το μάτι για το πώς να το κάνεις.

DonnaBella είπε...

apisteuto odoiporiko. esteila to link k sth xaderfh mou pou me trwgetai na kanoume ena taxidi/proskynhma (oikogeneiaka!) se auta ta merh. :-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Σ' ευχαριστώ, DonnaBella - και να το κάνετε...
Είμαι βέβαιος πως, εκτός από τον εαυτό σου, κατά κάποιον τρόπο θα το χρωστάς και στον πατέρα σου!

{.πavλος.} είπε...

poly omorfo post...h fwtografia me to paidi se karotsaki mou arese poly...etsi opws koita pros esena...kai ayth me ta 2 para8yra...kalo apogeyma...filia

roadartist είπε...

Όντως θυμίζει αρκετά από Μοναστηράκι.. Είναι ιδιαίτερα όμορφο ο κάθε λαός να διατηρεί τις δικές του παραδόσεις, τα δικά του ήθη και έθιμα..Αυτά είναι που του προσδίδουν χρώμα..και διαφορετικότητα..

ELvA είπε...

Οι επιγραφες καταστηματων μου αρεσαν πολυ. Μου θυμισαν μαλιστα ενα παλιο κλασσικο αναγνωστικο με υπεροχη εικονογραφηση, με την...
Αννα και τον Μιμη! ;))

Δε πιστευω να το ξερεις; :))

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Παύλο, σ' ευχαριστώ!
Βάζεις την μουσική, βάζω τις εικόνες!!!
;-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Και πρέπει κι εμείς, RoadArtist, να την αποδεχόμαστε αυτήν την διαφορετικότητα..

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Μπα, πού να το ξέρω, βρε Elva; Μάλλον δεν θάχα καν γεννηθεί ακόμη τότε!!!
:-)))

roadartist είπε...

Συμφωνώ απολύτως! Το θεώρησα αυτονόητο ως ζητούμενο για αυτό δε το ανέφερα.. Καλό βράδυ!

ELvA είπε...

Αστεροειδη

Ειπα να κανω λιγη πλακα επειδη συνηθως σε πειραζω πολυ για τις ηλικιες! ;)
Καλοβουλο πειραγμα, βεβαια και ελπιζω να μη παρεξηγησαι, ετσι συνηθως κανω με ολους τους φιλους... :))

Aληθεια, ομως, ειχες ενα τετοιο αναγνωστικο στο Δημοτικο; χεχε

Ephemeron είπε...

Πολυ καλες οι φωτογραφιες αλλα και το κειμενο!
Εχουμε και συνεχεια, υπεροχα!!!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Elva, αν δεν έκανες χιούμορ μαζί μου - ακόμη και με την ηλικία μου - ΔΕΝ θα στο συγχωρούσα!
Και δεν θάσουν και φίλη μου!!!
Όσοι με αντιμετωπίζουν σοβαρά και μόνο σοβαρά δεν πρέπει νάναι στα σωστά τους!
:-)))

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Εφήμερε, σ' ευχαριστώ!
Ναι, υπάρχει μια ακόμη συνέχεια...

suncitizen είπε...

άλλα ήθη άλλα έθιμα :ρ

sCaTterBraiN είπε...

αυτή τη φορά κάποιες από τις φωτογραφίες σου είναι περισσότερο αριστουργήματα από κάθε άλλη φορά! μπράβο! είναι πραγματικά ΥΠΕΡΟΧΕΣ!
:-)
καλό σκ!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Κι όλα ανθρώπινα, όμως, Suncitizen... Ανθρώπων κοντά μας...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Σ' ευχαριστώ, ScatterBrain!

Orelia είπε...

ρούφηξα τρία συνεχόμενα ποστς Asteroid
χαίρομαι που πηγες εκεί
χαίρομαι και την ματιά σου
κι όχι μόνο την φωτογραφική
κάποτε είχα κανει Αθηνα Αλεξανδρουπολη Ορεστιαδα Κομοτηνη Ξανθη και πισω, σε δυομιση μερες
με τραινο και λεωφορειο
είπα θα ξαναγυρίσω
τον ιούνη έφτασα μεχρι Ξανθη
εσύ με ταξιδεύεις παραπέρα
μακαρι να αξιωθώ κιεγώ να κανω την δική σου διαδρομή κάποια φορά
εξαιρετική διαδρομή!!!
κι όχι μόνο φωτογραφικά...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Orelia, χαίρομαι αφάνταστα που πέρασες από δω - όπως παλιά!
Το επόμενο μέρος θα μας πάει όλους από την Ξάνθη και πέρα...
;-)

katrine είπε...

Μα είναι τόσο ζωντανές φωτογραφίες και τόσο εξαιρετική η περγραφή σας Asteroid.
Το ζήσατε ,φαίνεται και τα συναισθήματα που προκαλούνται διαβάζοντας δε περιγράφονται.
Πόσο θα ήθελα αυτό το ταξίδι.
Πάω παρακάτω τώρα αμέσως!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Katrine, σ' ευχαριστώ και από δω...
Κάθε ταξίδι σ' ένα κόσμο άλλο μας πλουτίζει - κι αλίμονο, αν δεν το κάνει, αν δεν το αφήσουμε να το κάνει. Πολύ περισσότερο, όμως, έχει σημασία αυτό, όταν αυτός ο άλλος κόσμος, είναι κομμάτι του δικού μας κόσμου!..

 
GreekBloggers.com