Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Γιοχάνεσμπουργκ I - Oι άνθρωποι

Ήταν κιόλας μέσα Δεκεμβρίου όταν έφτασα στο Γιοχάνεσμπουργκ. Τρίτη μου φορά στην πόλη αυτή, μέσα στα τελευταία 10 χρόνια, κι ήμουν περίεργος να δω αν υπήρχαν σπουδαίες αλλαγές... Αυτό για το οποίο δεν ήμουν καθόλου μα καθόλου προετοιμασμένος κι ούτε και τόθελα ήταν το να φτάσω να κάνω Χριστούγεννα εκεί... 


Δεν ήταν στα σχέδιά μου κάτι τέτοιο κι η αλήθεια είναι πως όσο πλησίαζαν τα Χριστούγεννα τόσο μ' έζωναν τα μαύρα φίδια ότι θα το ζούσα κι αυτό...
Τελικά το απέφυγα στο παρά πέντε - έφτασα τελικά στην Αθήνα, αργά την παραμονή των Χριστουγέννων, έπειτα από ένα απίστευτα κουραστικό ταξίδι πάνω από την  Αφρική αρχικά κι έπειτα πάνω από την εξουθενωμένη από τα χιόνια και το κρύο Ευρώπη. Άλλαξα αεροπλάνο στην Ζυρίχη, που ήταν βροχερή, κατασκότεινη, αλλά, ευτυχώς, με το αεροδρόμιό της ανοιχτό, κι έφτασα στην Αθήνα ένα ράκος με 20 ώρες ταξιδιού στους ώμους μου κι ένα κεφάλι βαρύ σαν σίδερο. Αλλά τουλάχιστον ήταν ακόμα παραμονή Χριστουγέννων κι έκανα Χριστούγεννα με ανθρώπους δικούς μου, αγαπημένους - κι όλους λευκούς κιόλας!!! 

Το Γιοχάνεσμπουργκ είναι απλωμένο σ' ενα αχανές οροπέδιο υψομέτρου 1.750 μέτρων. Ο καιρός τέοιαν εποχή ήταν βέβαια καλοκαιρινός, με θερμοκρασίες της τάξης των 25 βαθμών, αλλά στο υποτροπικό κλίμα οι καιρικές εναλλαγές είναι συχνό φαινόμενο. Η λιακάδα δίνει ξαφνικά την θέση της σε καταιγίδες πυκνές, ακόμη και σε χαλάζι, όπως μόλις την περασμένη Κυριακή, και η υγρασία στην ατμόσφαιρα είναι σχεδόν μόνιμη.  

Είναι χαρακτηριστικός να συναντιούνται στον ουρανό  του Γιοχάνεσμπουργκ βαριά σύννεφα με γλυκό φως ηλιοβασιλέματος...  



... και η επόμενη μέρα να ξημερώνει με μια λαμπρή ανατολή!



Ο κόσμος τότε βρίσκει ακόμη μιαν ευκαιρία να χαρεί το φως και την γλυκειά ζέστη. 

                           


Τα παιδιά βρίσκουν καταφύγιο στα συντριβάνια...








Οι ομπρέλλες χρησιμεύουν για να προφυλάσσουν από τον ήλιο κι όχι απ' την βροχή.


Τουρίστες και ντόπιοι σπεύδουν να φωτογραφηθούν κάτω από το τεράστιο άγαλμα του ζωντανού θρύλου, που λέγεται Nelson Mandela, στην ομώνυμη πλατεία.





Από την άλλη πλευρά, στα φανάρια και στις γωνίες των δρόμων το θέαμα είναι οικείο για όσους ζουν στην Αθήνα. Μαύροι - κυρίως - πουλάνε εποχιακά είδη ή κάνουν κάποιο αυτοσχέδιο show, προκειμένου να βιοπορισθούν...  

                           









Άλλοι απλώς κάθονται όπου βρουν σαν να σκέπτονται, σαν να περιμένουν...

Άλλοι προκαλούν με τον τρόπο τους τα βλέμματα... Αρκετά αποτελεσματικά!



Άλλοι φλερτάρουν - ή μήπως όχι;



Νομίζω ότι στην ουσία δεν έχουν αλλάξει πάρα πολλά από την εποχή του apartheid. Οι λευκοί εξακολουθούν να βρίσκονται μερικά σκαλιά παραπάνω, και στις ανώτερες τάξεις έχουν προστεθεί και κάποιοι μαύροι. Αλλά ο πολύς κόσμος εξακολουθεί να ζει σε συνθήκες άθλιες ή, έστω, συνθήκες φτώχειας. Δεν μπορώ να ξέρω τι μπορεί να φταίει, αλλά εικάζω ότι οι μαύροι δεν ήταν φυσικά έτοιμοι να αναλάβουν μια τεράστια χώρα με απίστευτο φυσικό πλούτο και την μεγαλύτερη οικονομία της Αφρικής. Έπειτα από αιώνες καταπίεσης και περιθωριοποίησης, δεν είχαν ούτε κι έχουν ακόμη την παιδεία και την πείρα. Τα πράγματα μπορεί να αλλάζουν, βέβαια, αλλά αλλάζουν αργά... Η εγκληματικότητα είναι πολύ μεγάλη, οι διαφορές μεταξύ των τάξεων χαοτικές, η προκλητικότητα όσων έχουν χρήματα έντονη, η ανασφάλεια πανταχού παρούσα...  
Ο μέσος τουρίστας δεν κυκλοφορεί παρά μόνο σε πολύ συγκεκριμένα μέρη, όπου δεν υπάρχει κίνδυνος. Και, βέβαια, δεν κυκλοφορεί μόνος και ανέμελος...
Το κέντρο της πόλης, το inner city, είναι ένα είδος γκέτο, όπου απλώς δεν πατάει κανείς ξένος και οπωσδήποτε κανείς λευκός. Πλήθη στους δρόμους κι άνθρωποι σε ανάγκη, άλλοι εξαθλιωμένοι άλλοι όχι, κτίρια εγκαταλειμμένα, σχεδόν ερείπια. Όλα αυτά μπορεί ένας ξένος να τα δει μόνον αν το ζητήσει από τον οδηγό του, πάντα μέσα από το αυτοκίνητο, με τα τζάμια ανεβασμένα και χωρίς να σταματήσει πουθενά!  
Υποπτεύομαι, παρ' όλ' αυτά, ότι οι συνθήκες στο inner city θα είναι παράδεισος, συγκρινόμενες με αυτές στις παραγκουπόλεις, έξω από την πόλη...


Η χαρακτηριστικότερη εικόνα από όλο το Γιοχάνεσμνπουργκ - θα ττο πω αδίστακτα! - είναι τα συρματοπλέγματα...


Εδώ τα συρματοπλέγματα είναι απλά, αλλά συνήθως δεν είναι έτσι... Όλες οι μονοκατοικίες και τα gated communities των μεσαίων και ανώτερων τάξεων προστατεύονται από ψηλούς μαντρότοιχους, που καταλήγουν σε πυκνά συρματοπλέγματα στην κορυφή τους, που είναι όλα ηλεκτροφόρα! Η εικόνα σοκάρει όχι μόνον τον Ευρωπαίο, αλλά και τον Αμερικανό ακόμα, που γνωρίζει από ταξικές διαφορές και εγκληματικότητα... Αυτή είναι, ωστόσο, η πραγματικότητα και, όπως πρόσεξα, όταν πρόκειται να χτισθεί ένα σπίτι ή μια επαγγελματική εγκατάσταση, πρώτα χτίζεται η μάντρα γύρω-γύρω και τοποθετείται το ηλεκτροφόρο συρματόπλεγμα και έπειτα αρχίζει η κατασκευή, ώστε να προστατευθεί και το γιαπί με τα υλικά του.    

Το Γιοχάνεσμπουργκ, πάντως, παραμένει μια πολύχρωμη πόλη με εξαιρετικές ευκαιρίες για αγορές... Τα Malls του δεν έχουν τίποτε να ζηλέψουν από τα καλύτερα Ευρωπαϊκά και Αμερικανικά αδελφάκια τους, όλες οι μεγάλες φίρμες παρούσες και οι τιμές ειδικά στον ανδρικό ρουχισμό, στα είδση σπιτιού και στο φαγητό είναι εξευτελιστικές...
  


Σε όλη την πόλη αλλά και στους αυτοκινητόδρομους συναντά κανείς κιόσκια, τέντες ή απλώς ομπρέλλες, όπου πουλάει ο καθένας την πραμάτεια του ή την αγροτική παραγωγή του... 


Η κίνηση είναι πάντα μεγάλη και έντονη. Από το πρωί ώς το βράδυ... ώς την ώρα που ένα υπέροχο φεγγάρι θα ανατείλει και θα σταθεί πάνω από την πόλη...



Πέφτει η νύχτα, λοιπόν, αλλά θα πούμε κι άλλα για το Γιοχάνεσμπουργκ... Δεν τελειώσαμε!

27 σχόλια:

STELIOS PENTARVANIS είπε...

πολυ ενδιαφέρον ταξίδι.

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Πράγματι, WM... Χρόνια Πολλά!

Dimitrios Tilis είπε...

Περπετειώδες το "νόστιμον ήμαρ" αλλά γλυκιά η επιστροφή στα πάτρια!
Αν κι εδώ ο καιρός μάλλον με του...15αύγουστου μοιάζει....καλά Χριστούγεννα,υγεία και ευτυχία!

mahler76 είπε...

οπότε θα περιμένω μερικά χρόνια να φτιάξουν τα πράγματα και μετά θα κατέβω χαχα. Να τους στείλουμε το Δήμαρχο Νικήτα να φτιάξει τα πράγματα μπας και σωθούν οι άνθρωποι. Καλές γιορτές αγορίνα με υγεία και αγάπη.

nikos είπε...

Ταξιδεύεις και μας ταξιδεύεις κι εμάς κάθε φορά. Εύχομαι να πέρασες όμορφα σήμερα, αφού τα κατάφερες να βρεθείς με τους δικούς σου ανθρώπους. Χρόνια πολλά και καλά.

ασωτος γιος είπε...

χρονια πολλα
σε ζηλευω ειλικρινα
ειναι ενας απο τουε προορισμους που θελω να παω
οι φωτογραφιες οπως παντα τελειες

Hfaistiwnas είπε...

Χρόνια πολλά!!!!
Έτσι είναι τα πράγματα εκεί κάτω; Εγώ είχα την ιδέα μιας πλούσιας πόλης!!

7Demons είπε...

Όντως τραγικός ο ταξικός διαχωρισμός πόλης και κατοίκων.
Από την άλλη,να θυμηθούμε να εκφράσουμε για άλλη μια φορά τις δουλοπρεπείς ευχαριστίες μας, στις πολιτικές και δημοτικές ηγεσίες που φροντίζουμε να αναδεικνύουμε με την ψήφο μας και που έχουν μεταβάλλει το ιστορικό κέντρο της Αθήνας σε (s)inner city...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Δημήτρη, τέτοιες μέρες όλοι θέλουμε νάμαστε σε τόπους οικείους και μ' ανθρώπους δικούς μας... Γλυκειά, λοιπόν, η επί τέλους επιστροφή, η παρ' ολίγον κατόπιν εορτής! Κι ο καιρός αυτός επιθυμητός ωσαύτως!!!
;-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Ο Δήμαρχος Νικήτας, Μάλερ μου, θα βρισκόταν εκεί στο στοιχείο του! Έβλεπε μακριά ο άνθρωπος, Γιοχάνεσμπουργκ (Inner City) ήθελε να μας κάνει... Μόνο που δεν πρόλαβε, όχι τελείως, δηλαδή!
Καλές Γιορτές και σ' εσένα!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Νίκο, μολονότι ράκος από το ταξίδι, ανέςβαλα την ξεκούραση για μια μέρα και πέρασα όμορφα τελικά!
Σε ασπάζομαι!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Γιε μου, είναι προορισμός ενδιαφέρων πράγματι. Ίσως όχι για πολλές μέρες στην συγκεκριμένη πόλη, αλλά έτσι κι αλλιώς είναι ένας άλλος κόσμος για τους Ευρωπαίους, που αξίζει να τον δουν.
Θα συνεχίσουμε και θα δεις κι άλλα!
;-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Ηφαιστίωνα, η ιδέα σου δεν είναι λάθος. Η πόλη και η χώρα είναι πλούσιες - απλώς όχι για όλους!
Οι ταξικές διαφορές είναι χαώδεις...
Χρόνια Πολλά, φίλε μου!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

7, η άποψή μου είναι ότι, αν δεν ληφθούν μέτρα ριζοσπαστικά, το κέντρο της Αθήνας θα μετατραπεί σύντομα σε inner city όπως αυτό του Γιοχάνεσμπουργκ και άλλων, Αμερικανικών κυρίως, πόλεων...

ιμερος είπε...

kalos epestrepses , xronia polla !!!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Ευχαριστώ, Ίμερε! Χρόνια Πολλά και Καλά!

ezak είπε...

...θα επιστρέψω για μια βόλτα στο σοβέτο...ξέρω θα΄ναι δύσκολα...


...μου θύμησες όμορφα πάραγματα με τις φώτο σου...


http://www.lifo.gr/blogs/ezak/3377#blogtop

Αγγελικη Ν είπε...

Χρόνια σου πολλά Asteroid! Ενδιαφέρον το ποστ σου για το Γιοχάνεσμπουργκ. Ζω στο Σάντον (προάστιο του Jbg. Πολλές από τις φωτο σου είναι τραβηγμένες εκεί) τα τελευταία 4,5 χρόνια. Νομίζω ότι γίνονται προσπάθειες για να αλλάξουν κάπως τα πράγματα. Και έχουν γίνει αλλαγές. Κυρίως για να αναπτυχθεί μια μεσαία αστική τάξη μαύρων, που είναι απαραίτητη για να προχωρήσει η χώρα. Όμως αυτά δεν γίνονται με δημοκρατικές διαδικασίες μέσα σε 15 χρόνια. Ιδιαίτερα όταν έχουν γίνει τόσα λάθη στο παρελθόν.
Αυτή τη στιγμή με την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση (Black Economic Empowerment)έχουν αλλάξει πράγματα τόσο στην μαύρη κοινότητα όσο και στους λευκούς. Δεν είναι απαραίτητα σωστά τα μέτρα, αλλά από την προηγούμενη κατάσταση.... οτιδήποτε θα ήταν καλύτερο για τους μαύρους.

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Ezak μου, στο Soweto δεν πήγα κι έτσι δεν θα μπορέσω να σου δείξω κάτι, αλλά μια μικρή βόλτα στο Inner City θα στην κάνω με τα λίγα, που μπόρεσα να συλλάβω εκεί...
Νάσαι καλά και Χρόνια Πολλά εύχομαι!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Αγαπητή Αγγελική, σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο. Η γνώμη και η συνεισφορά σου έχει προπφανώς την μεγαλύτερη βαρύτητα και πολύ περισσότερη εγκυρότητα από την όποια δική μου.
Πράγματι οι περισσότερες φωτογραφίες είναι τραβηγμένες στο Sandton, καθώς έμενα στο "Michelangelo" επί 10 ημέρες και δεν απομακρύνθηκα πολύ από εκεί για λόγους ασφαλείας, όπως με προειδοποίησαν!
Δεν ξέρω αν είχαν δίκηο ή όχι, αλλά δεν το ρίσκαρα.
Όπως σημειώνω, ήταν η τρίτη φορά μου στην πόλη μέσα στην τελευταία δεκαετία και οπωσδήποτε τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα από τις προηγούμενες. Ασφαλώς θα περάσει πολύς καιρός μέχρι να αναπυχθεί μια συνολικά αποτελεσματική ιθύνουσα τάξη μαύρων, που να μπορεί να οδηγήσει την χώρα και την μαύρη φυλή μπροστά. Τα χρόνια της στέρησης ελευθερίας, παιδείας κ.λπ. δεν αναπληρώνονται εύκολα και γρήγορα.
Ελπίζω σε κάποιο επόμενο ταξίδι μου να δω ακόμη μεγαλύτερη βελτίωση της μοίρας των απλών ανθρώπων, των χαμηλών στρωμάτων, που ζουν σε ένα από τα πλουσιότερα κομμάτια της Γης...

Ra Ma είπε...

Αντιπαρέρχομαι των αναλύσεων και των σχολίων που με βρίσκουν σύμφωνο για να δηλώσω πως θέλω και εγώ να κυλιστώ στα νερά μόνος ή με παρέα!

Επίσης καθυστερήσατε αρκετά ώστε να μην απολαύσαμε την παρέα σας! :))

Εντυπωσιακό, η προσπάθεια δημιουργίας μεσαίας τάξης (μαύρων) σε αντίθεση με την δική μας προσπάθεια εξαφάνισης της μεσαίας τάξης (επίσης μαύρων και όχι απ΄το χρώμα)!

Χρόνια Πολλά!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Φοβερές εμπειρίες. Πανέμορφες φωτογραφίες. Γλυκές αναμνήσεις.

habilis είπε...

Mε ταξίδεψες κανονικά στο Γιοχάνεσμπουργκ !

Χρόνια πολλά !

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Αχ, Marc... μη μου το θυμίζεις ότι καθυστέρησα! Στράφι, τα φετινά Χριστούγεννα... στράφι!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Έτσι, Δείμο, έτσι ακριβώς!
Χρόνια Πολλά!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Και θα σας ταξιδέψω κι άλλο, habilis! Ετοιμάσου!!!
;-)

Χρόνια πολλά!

Ephemeron είπε...

Πολυ ωραιες φωτο!
Πολυ ενδιαφερον το κειμενο σου.
(και εχεις δικιο... ακομα και για τα Αμερικανικα δεδομενα ειναι φοβερα δυσκολο να βρεις ψηλες μαντρες με ηλεκτροφορα καλωδια, αν και εχω δει ενα-δυο ολα αυτα τα χρονια...
Μην ξεχναμε, φανταζομαι το γνωριζεις, οτι τα σπιτια στην Αμερικη (το 90%) δεν εχουν ουτε καν παραθυροφυλα...)

 
GreekBloggers.com